Zes spellen, 456 deelnemers, en 45,6 miljard won aan prijzengeld. Squid Game houdt de wereld al drie jaar in de ban van een verknipte strijd om leven en dood, en heel veel geld. Nu is het tijd voor de ontknoping. En daarin kan er maar één winnaar zijn.

Door: Jip Soekhai 

Ieder spel komt ooit tot een einde, zo ook Squid Game. Nog geen half jaar na de release van Squid Game 2 dropt Netflix het derde én laatste seizoen van hun best bekeken serie ooit. Het verhaal dat drie jaar geleden begon als kritiek op kapitalisme en klassenverschillen is uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen. Inmiddels wordt het nagespeeld in realityshows, om zo zelf de ‘Squid Game-experience’ mee te maken. Het gaat in tegen alles wat maker Hwang Dong-hyuk probeert over te brengen met zijn serie. Maargoed, wat is menselijkheid nog waard als er bakken met geld tegenover staan? Na drie seizoenen van luguber en mensonterend ‘vermaak’ is dat de vraag die blijft hangen. 

The Squid Games continue 

Voor wie een opfrisser nodig heeft, die vind je hier. Wij duiken direct in het derde seizoen! De draad wordt opgepakt na de bloederige cliffhanger van seizoen twee. Na een bloederige en mislukte opstand zit Gi-hun / Speler 456 (Lee Jung-jae) op de bodem van de put. Zijn doel is nog steeds om een einde te maken aan de afschuwelijke Squid Games, maar tot wanhoop gedreven door de Front Man (Lee Byung-hun) ziet hij het nut er niet meer van in. Ondertussen gaan de Squid Games gewoon door. De spellen worden nog dodelijker (ja, echt) en iedere ronde dwingt de resterende deelnemers om steeds gruwelijkere keuzes te maken. Zal Gi-hun de juiste (lees: menselijke) keuzes maken of lukt het de Front Man om zijn laatste restje menselijkheid te elimineren? Één ding is zeker: een happy ending bestaat niet bij Squid Game. 

Adders onder het gras 

Dit seizoen bouwt verder op de gebeurtenissen uit Squid Game 2 en presteert op ieder front net zo (gruwelijk) goed als de voorgaande seizoenen. Uiteraard zijn de grimmige slaapzaal en zuurstokroze doolhofgangen als trouwe vrienden van de partij, evenals de gemaskerde bewakers en cringe VIP’s uit het eerste seizoen. Na de mislukte opstand worden de Squid Games namelijk ‘gewoon’ weer opgepakt, tot het afgrijzen van Gi-hun. Welke spellen er gespeeld worden en welke adders er onder het gras liggen zorgen samen voor de meeste spanning. Want als je na twee seizoenen dacht dat de spellen niet verknipter konden dan bewijst Squid Game 3 dat dat toch écht wel kan. 

Knikkende knietjes 

Dit keer worden kinderspellen touwtjespringen en verstoppertje in een dodelijk jasje gegoten. En nieuwe spellen betekenen ook nieuwe decors. De ontwerpers zijn duidelijk helemaal uit hun pannetje gegaan, want de set designs bereiken (letterlijk) nieuwe hoogten van angstaanjagendheid. Voorgaande decors bevatten altijd een ‘kinderlijk’ aspect, zoals regenbogen, speeltuinen of vrolijk gekleurde sterrenhemels. In het laatste spel bestaat het decor slechts nog uit stenen in de Squid Game-vorm (vierkant, rond en driehoek) zo hoog als wolkenkrabbers. Hierin overtreft Squid Game 3 haar voorgangers, want slechts de aanblik van dit decor is genoeg om je knieën te doen knikken. In dit laatste seizoen worden de set designs steeds grimmiger naarmate het verhaal zich ontvouwt en bij het laatste spel is uit de decors niet meer af te leiden dat Squid Game ooit startte met een kinderlijk potje Annemaria Koekoek. 

Vermaak met een boodschap 

Bedenker Hwang Dong-hyuk noemde zijn serie ‘vermaak met een boodschap’ en in het grotere geheel gaat het bij Squid Game om menselijkheid en vooral de grenzen hiervan. “Heb je nog vertrouwen in mensen?” is de allesbepalende vraag die de Frontman aan Gi-hun stelt nadat hij zijn ware identiteit (en verraad) aan hem heeft onthuld. Gi-hun geeft geen antwoord, maar de stilte blijft nagalmen. Want hoe kan er nog vertrouwen zijn, als er geen menselijkheid meer over is? Tijdens de verknipte Squid Games wordt de grenzen van die menselijkheid namelijk constant op de proef gesteld. Waar de eerste spellen nog werden gewonnen op individuele skills of geluk, komt het steeds meer aan op samenwerking of verraad. En als de overgebleven deelnemers als slotakkoord zelf moeten kiezen wie van hun medespelers moeten omkomen, heeft dat natuurlijk niks meer met spelletjes spelen te maken. 

Mega mindfuck 

Het grootste kritiekpunt van het tweede seizoen was dat er op geen enkele vraag antwoord werd gegeven en dat blijkt exact de functie van Squid Game 3. Als grande finale van Netflix’ grootste succes worden de losse eindjes netjes aan elkaar vastgeknoopt, maar verwacht vooral geen bevredigend einde. Squid Game zou Squid Game niet zijn als ze je niet met een unheimisch gevoel en mega mindfuck achterlieten. Het epiloog zet alles wat je dacht te weten direct weer op losse schroeven. De dystopische serie mag dan afgelopen zijn, maar wie zegt dat de Squid Games niet allang de realiteit zijn? 

• Cijfer: 9 
• Te zien op Netflix 
• Drama, thriller 
• 6 afleveringen 
• Cast: Lee Jung-jae, Lee Byung-hun, Yim Si-wan, Kang Ha-neul, Wi Ha-jun, Park Gyu-young, Park Sung-hoon en meer.

• Deel