Birds of Prey: de crazy ex van Joker gaat er bruut op los in een stijlvol actiespektakel
Birds of Prey
Is er iets wat Margot Robbie niet kan? Ook in Birds of Prey schittert de Australische actrice, deze keer als de crazy ex van The Joker.
Was Harley Quinn in Suicide Squad nog het liefje van Joker; in Birds of Prey moet ze op eigen benen staan. En dat is maar goed ook, want het levert Quinn én ons een verrassend verknipte, brutale en vermakelijk eigen popcornknaller op die de 16+ rating eer aan doet.
“I’m the one they should be scared of… because I’m Harley freaking Quinn!”
Harley wie?
Harley Quinn dus. Aan haar ongezonde knipperlichtrelatie met Joker is in Birds of Prey definitief een einde gekomen. En die break-up komt met een prijs. Quinn (Margot Robbie) heeft een hoop vijanden die nu hun kans schoon zien de brutale psychopaat uit de weg te ruimen. De enge topcrimineel Roman Sionis (Ewan McGregor) is daar eentje van. En als ik zeg ‘eng’, bedoel ik ook écht eng. Sionis en z’n creepy sidekick Victor Zsasz (Chris Messina) staan erom bekend de gezichten van hun vijanden eraf te pellen. En in een van de eerste scènes zien we dat het moordkoppel voor vrouwen en kinderen geen uitzondering maakt… oké dan.
Dealtjes sluiten
Quinn weet haar hachje te redden door Sionis te helpen bij het opsporen van de jonge dief Cass, die een waardevolle diamant van de crimineel op zak heeft. Ze krijgt de bijdehante tiener te pakken en merkt al gauw dat ze niet de enige is die achter de diamant aan zit. Net zoals Quinn niet de enige is die liever zou zien dat Sionis uit de weg geruimd wordt. Lang verhaal kort: het leidt er allemaal toe dat ze de jonge Cass in bescherming neemt en een samenwerking aangaat met wat andere stoere chicks. Hallo Huntress (Mary Elizabeth Winstead), Black Canary (Jurnee Smollett-Bell) en agent Renee Montoya (Rosie Perez).
Actie, actie, actie, actie
Iedereen die lekker gaat op grof geweld, spectaculaire achtervolgingen en actiescènes kan z’n hart ophalen met Birds of Prey. De film zit er bomvol mee. Helemaal perfect zijn die actiemomenten overigens niet altijd. Je vraagt je soms af hoe één persoon het in godsnaam tegen een hele groep op kan nemen. En die logica trek je nog verder in twijfel doordat sommige vechtchoreo’s een tikkeltje traag ogen. Het is volgens mij niet de bedoeling dat je de tegenstander op een klap of trap ziet anticiperen…
Hoera voor de outfits
Wat wel lekker oogt, zijn de mooie decors. Van het realistische tot het cartooneske: alles ziet eruit om door een ringetje te halen. En hoera voor de outfits van de girl squad! Die bevatten een gelijke dosis sexyness én comfort. Kleding waarin je een lekker potje kan vechten dus. Dat viel overigens niet bij iedere ouderwetse seksist in goede aarde.
Zo tweette ene Matthew Kadish dat de film net als Charlie’s Angels gigantisch zou floppen door het gebrek aan sex appeal: “They've removed any sex appeal these characters had to appeal to a female ‘girl power’ audience instead of the core male comic book audience.” Een andere Twitteraar maakte daarmee terecht korte metten door te antwoorden: “I remember when Joker bombed at the box office because Joaquin Phoenix didn’t wear booty shorts.”
‘Te feministisch?’
Terug naar de film, die met z’n lekkere tempo, toffe cast en leuke (niet al te zoete) chemie tussen de meiden onderling erg vermakelijk is. Birds of Prey bevat hier en daar nog een geforceerd feministisch grapje, maar stukken minder gekunsteld dan de recente flop Charlie’s Angels waarin die statements neigden naar een overkill. En dat terwijl Birds of Prey ironisch genoeg volledig in het teken staat van emancipatie (ondertitel = And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn).
Nu beweer ik daarmee niet dat een film niet kan slagen met wat feministische statements. Het is alleen te hopen dat we onderweg zijn naar een punt waarop ze niet meer nodig zijn. Een moment waarop vrouwelijke actiehelden gewoon net zo gangbaar zijn als hun mannelijke tegenhangers... (en douchebags als Kadish niet meer zeiken over het gebrek aan sexy outfits...).
Alleskunner
Margot Robbie laat met iedere rol weer zien wat voor een veelzijdige actrice ze is. En de Australische kan met Birds of Prey weer een fijne prestatie aan haar indrukwekkende cv toevoegen. Robbie IS de goofy, gestoorde, charmante vechtmachine Harley Quinn die het geloofwaardig maakt een hyena als huisdier te hebben en een tiener op sleeptouw te nemen. Ik vergat tijdens het kijken dat Robbie het afgelopen jaar ook schitterde in Bombshell en Once Upon a Time in... Hollywood: het gemak waarmee zij in totaal verschillende films totaal verschillende personages neerzet (pratend of niet pratend), is verbluffend. En waar ik normaal niet per se een fan ben van de voice-over, valt die van Robbie in deze film op z’n plek.
Of het knotsgekke verhaal altijd ergens op sloeg… nee. Kijk je Birds of Prey met je ‘logica-bril’ op, dan spot je vast onregelmatigheden. En ja, de plot is vrij dun. Maar leun je net als ik lekker achterover met het verstand op nul, dan krijg je een toffere film voorgeschoteld dan de slappe trailer deed vermoeden. Van een redelijke onbekende regisseur by the way; ik had tot nu toe nog niet van Cathy Yan gehoord. Maar ze fixte het wel even om die crazy Harley Quinn onverwacht naar meer te laten smaken.
- Birds of Prey (2020)
- Cijfer: 8
- Actie, avontuur, crime
- Regie: Cathy Yan
- Cast: Margot Robbie, Mary Elizabeth Winstead, Ewan McGregor, Jurnee Smollett-Bell, Chris Messina, Rosie Perez