Who run the world?!
Godless
Hoe een dorp vol alleenstaande vrouwen zich staande probeert te houden in een wereld vol bronstige cowboys en andersoortige gunslingers.
Netflix slingert de laatste tijd zoveel series de wereld in dat zelfs de meest doorgewinterde bingewatcher er acute kijkstress van zou krijgen. Zeggen dat je alles hebt gezien staat eigenlijk gewoon gelijk met een compleet gebrek aan sociale interactie. Of een extreme fear of missing out. Of een slepende kruisbandblessure die je al maanden aan je Klippan gekluisterd houdt, met series kijken als enige vorm van vermaak. Sloeg de Amerikaanse streamingdienst ons de afgelopen weken al rond de oren met The Punisher, Suburra, Mindhunter en nieuwe seizoenen van Stranger Things en The Crown, nu wagen ze zich aan een genre wat een beetje in het serieverdomhoekje lijkt te zitten, de western.
Misschien hadden een paar Instagram-filters in de nabewerking al wonderen gedaan.
Who run the world?!
Toen Beyonce zich hardop afvroeg wie er hier nou eigenlijk over de
wereld heerst, doelde ze sowieso op het mijnstadje La Belle. Na een
noodlottig ongeluk in de werksfeer zijn de meeste mannelijke bewoners
definitief onder de grond achtergebleven en is het aan de weduwen om
zich kranig te weren in een wereld vol alfamannetjes met klapperpistolen
en een chronisch testosteronoverschot. Wanneer één van de inwoonsters
zich ontfermt over een mysterieuze kerel die uit het niets is aan komen
waaien, is het gedaan met de rust. Naast een indrukwekkende kaaklijn en
hypnotiserend blauwe ogen brengt hij namelijk ook een nogal dubieus
verleden met zich mee, een verleden dat nog een flinke appel met hem te
schillen heeft.
Verkleedpartijtje
De achilleshiel van dit soort series is dat ze al heel snel iets weg
hebben van een verkleedpartijtje. In net iets te gladgestreken jurken en
overhemden, omringd door uit triplex opgetrokken hotels en saloons,
lekker cowboy en indiaantje spelen. Zo ernstig is het met Godless zeker
niet gesteld, maar het mist wel die grimmige viezigheid die series als Deadwood en Hell On Wheels
zo lekker maakten. Voor een western ontbreekt het een beetje aan stof,
zompige modder en met hardnekkig zweet doorweekte kledingstukken,
waarvan de ondraaglijke geur bijna door je speakers de huiskamer in
walmt. Misschien hadden een paar Instagram-filters in de nabewerking al
wonderen gedaan. Het is nu allemaal net iets te clean & crispy. Vond
ik dan.
Dieseltje
Neemt niet weg dat Godless voldoende heeft om mee te compenseren. Voor
de doorgewinterde seriekijker is het een verjaardagsfeestje vol bekende
gezichten. Halt & Catch Fire, The Newsroom, Sons Of Anarchy, Grace & Frankie, iedereen heeft afvaardiging gestuurd en niemand stelt teleur. Ook valt te prijzen dat Netflix het gebruik van green screens
en lullige decortjes tot een minimum heeft weten te beperken. In plaats
van catering met zes verschillende smaken Dr. Pepper is er geïnvesteerd
in adembenemende shots van het woeste, maar verpletterend mooie
landschap van New Mexico. Het verhaal is misschien een dieseltje, maar
als die eenmaal op gang is dan heb je als kijker meer dan genoeg aan: good vs evil,
onmogelijke romantiek, een mislukt adoptieverhaal, de eerste stappen
van ‘s werelds eerste sekteleider en natuurlijke het nodige gegoochel
met colts, winchesters en andersoortige klapperpistolen. Had jij vroeger
en abonnement op de Penny dan kun je trouwens je lol op, want in
Godless stikt het ook nog eens van de paarden. Er zit ook een gozer in
die de hele tijd rondloopt met zijn eigen geamputeerde arm, maar daar
had je vroeger geen blaadjes van. Voor zover ik weet tenminste.
-
Netflix (2017) - Hoe een dorp vol vrouwen zich staande probeert te houden in een wereld vol bronstige cowboys en andersoortige gunslingers
- 65 minuten per aflevering