Als onderdeel van een afstudeeropdracht maakte fotograaf Jonnah Bron een teaser voor een erotisch getinte film. Inmiddels is ze druk bezig om van dit voorproefje een echte film te maken met de titel ‘Need’. Wij spraken Jonnah over dit spannende project.

De Amsterdamse Jonnah Bron (26) studeerde deze zomer als fotograaf af aan de Willem de Kooning Academie. Ze produceerde de fotoserie Where We Dit It, waarvoor ze bedden fotografeerde waarin ze seks had. Ook ken je de creatieve maker misschien van de fotoserie Found Love In Quarantine waarvoor ze op intieme wijze koppels vastlegde die elkaar tijdens de pandemie ontmoetten. Deze zomer draait Jonnah Need: een erotisch getinte korte arthouse film over het thema intimiteit. Hier vertelt ze er alles over.

Ik stuitte op een interview met als kop ‘Jonnah Bron maakt inclusieve feministische porno’. Zou je dat zelf ook zo omschrijven?

Niet helemaal. Met het woord ‘porno’ word je meteen in een bepaald hokje geplaatst of schrik je mensen af. Zelfs als ik het label ‘porna’ gebruik (porno voor vrouwen, door vrouwen, red.) blijven mensen mijn film zien als porno. Dus noem ik Need liever een erotische film, of beter nog: een korte arthouse film over intimiteit.

Wat is het belangrijkste verschil?

Het klinkt wat romantischer en maakt meteen duidelijk dat mijn film meer aandacht bevat voor esthetiek, belichting, realisme en verhaal dan de gemiddelde PornHub-film. Need gaat veel meer over intimiteit, verlangen en huid-op-huid-contact, maar bijvoorbeeld ook de sociale bubbels waarin we leven en queer representatie. Met de film hoop ik zo gesprekken op gang te brengen over wat intimiteit voor ieder individu betekent.

En dus niet met het doel om de kijker klaar te laten komen?

Het is leuk als kijkers er opgewonden van raken, maar daar ligt de focus van Need niet op. Er komt wel een penetratiescéne in voor en de acteurs zijn naakt, dus de film bevat elementen van een seksfilm. Maar ik wil echt iets anders tegenover mainstream porno en heteroseks plaatsen: mijn eigen visie op intimiteit, sensualiteit en opwinding. En dat op een zo natuurlijk mogelijke manier. Mij zal je niet tegen de acteurs horen zeggen: ‘fake even een orgasme’.

Hoe kwam je op het idee om je eigen visie op intimiteit te verfilmen?

Het leek me een paar jaar geleden al tof om een erotisch film te maken. Ik stuitte op de porna-films van Erika Lust en dacht: wauw, zo kan het ook! Veel meer aandacht voor de belichting, echtere mensen… zo anders dan de neppe films op PornHub. Maar ik zag ook meteen wat ik zelf anders zou willen doen. Daar werd het zaadje voor een film al geplant. Maar door mijn gebrek aan ervaring durfde ik het nog niet aan.

Hoe overwon je die angst dan?

Ik maakte voor m’n opleiding een video-essay waarin ik mezelf en anderen de vraag stelde wat intimiteit betekent. Dat ging goed en het idee voor een film bleef hangen. Dus schreef ik vorige zomer een synopsis. Mijn afstudeeropdracht mocht alle kanten op gaan en toen dacht ik: fuck it. Wat als ik gewoon een trailer voor mijn eigen erotische film maak? Ik ga ervoor! Ik verzamelde een team, zette als onderdeel van mijn afstuderen een Cinecrowd-funding op en daarmee heb ik nu een deel van de financiering voor de film binnen.

Te gek! Je vertelt over de focus op intimiteit en puurheid, maar waar gaat je film precies over?

Je volgt de jonge vrouw Aida die in een ruimte betreedt met allerlei kamers vanuit waar verschillende mensen tevoorschijn komen. Door de nieuwsgierigheid en verlangens van anderen ontdekt Aida via de kamers wat ze zelf wil en waar ze werkelijk naar verlangt. Ze komt dichter bij zichzelf te staan en ontdekt bijvoorbeeld ook hoe het is om intiem te zijn met een vrouw. Deze nieuwsgierigheid had ze altijd al, maar nooit iets mee gedaan.

Maak je dit vooral voor vrouwen?

Meer voor vrouwen dan voor mannen. En ook voor queers en non-binaire personen. Die representatie zie ik weinig in erotisch getinte films. Maar ik kan me voorstellen dat hetero-mannen Need ook interessant vinden.

Is je eigen seksleven veranderd door je fotoseries en deze film?

De seks zelf niet, eerder de gesprekken erover. Die zijn minder geremd. Door mijn werk kan ik een makkelijk bruggetje maken naar het onderwerp intimiteit en bespreken wat het voor mij en bijvoorbeeld een nieuwe date betekent. Dat is dus ook vooral wat ik met mijn film hoop te bereiken: dat mensen openlijk durven praten over wat ze fijn vinden. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar is het lang niet voor iedereen.

Wanneer kunnen we je film zien?

Als alles meezit beginnen we mid augustus met draaien en hopen hem op tijd af te hebben voor de volgende editie van IFFR in 2022. Een grote première zou natuurlijk helemaal te gek zijn!

• Deel