Vanaf 1 november kun je op Netflix Little Women zien. Deze Oscarwinnaar is de zoveelste verfilming van Louisa May Alcotts beroemde bestseller. Maar Greta Gerwigs gedurfde en moderne versie zou misschien weleens haar favoriet kunnen zijn geweest. Wat. Een. Parel.

“If the main character is a girl, make sure she’s married at the end.”

Joey Tribbiani's lievelingsboek

Fans van de serie Friends kunnen zich vast de hilarische aflevering herinneren waarin Rachel Joey het boek Little Women leent. Niet gezien? Check dan even dit fragment. In de megasuccesvolle 19-eeuwse roman van Louisa May Alcott volg je het leven van de vier zussen Meg, Jo, Beth en Amy March. Meiden met ieder zo hun eigen ambities, onzekerheden, verliefdheden en issues. Een coming-of-age-vertelling dus, waarin de vrijgevochten en opvliegende tomboy Jo (Saoirse Ronan), de boventoon voert.

Louisa May Alcott: wat een baas

Die Jo heeft veel weg van de schrijfster van Little Women zelf. Louisa May Alcott was net als haar hoofdpersoon een stoere chick met een vrije geest (ze sprak zich openlijk uit over vrouwenrechten en de afschaffing van slavernij) mét een eigen inkomen. Ze schreef bovendien graag verhalen en columns met vrijgezelle leading ladies en bleef ongetrouwd en kinderloos. In die tijd een nog groter ding dan nu.
Alcott baalde dan ook toen haar uitgever haar vroeg een meisjesboek te schrijven, waarin de hoofdpersoon aan het einde van het verhaal wel even netjes getrouwd moest zijn. Het geld was hard nodig, dus Alcott nam de opdracht aan en baseerde de meisjesroman Little Women deels op het leven van haar en haar zusjes. Al probeerde ze het moralistische gehalte te beperken tot een minimum en vleugjes emancipatie toe te voegen. Het werd een hit.

Greta Gerwig: ook een baas

Nu is de bestseller al vaker naar het tv-scherm en bioscoopdoek gebracht. Maar de versie waar Greta Gerwig (Lady Bird) ons nu op trakteert, is wel het meest gewaagd. Zo is Gerwigs vertelling niet-lineair (ze blikt vanuit het volwassen leven terug op de onbezorgde jeugdjaren) en promoveert ze hoofdpersoon Jo tot de schrijfster van het boek Little Women.
Net als Alcott krijgt Jo in de film van haar uitgever te horen dat de hoofdpersoon (zijzelf dus) aan het einde van het boek (en dus de film) moet trouwen of dood moet: anders verkoopt het niet. Jo en Alcott worden daarmee één. Hierdoor weet je van een belangrijke liefdesscène aan het einde van de film, inclusief aanzoek, als kijker dus niet meer of hij nu ‘echt’ is, of dat Jo hem alleen bedenkt voor haar boek. En met die toffe twist komt Gerwig volgens mij nog het meeste in de buurt van Alcotts leven en opvattingen.

Gedoseerd glazuur

Romantiek is er natuurlijk alom, net als de wijde jurken, hoedjes en koetsen. Maar de gesprekken tussen de hoofdpersonages doen eigentijds aan (als je me niet gelooft, check dan hier even het verschil) en de film wordt mede daardoor nergens te zoet. Die personages zijn bovendien zo goed uitgewerkt dat niemand eendimensionaal wordt en elke kijker zich met iemand kan identificeren.
Dit geldt overigens ook voor de mannen in Little Women, die misschien niet op de voorgrond staan, maar daarom niet minder imponeren. Een van de meest ontroerende scènes in de film staat bijvoorbeeld op naam van topacteur Chris Cooper, ook wel Mr. Laurence, de rijke opa van de charmante overbuurjongen Laurie (Timothée Chalamet). Wanneer Jo’s jongste zus Beth op de piano van zijn overleden dochter speelt, focust Gerwig niet alleen op haar spel, maar ook op zijn beleving. En dat levert een van de grootste kippenvelmomenten van de film op.

Topcast, topcrew, topfilm

Komt nog bij dat Little Women beschikt over een sublieme cast. Ik noem naast Saoirse Ronan, Chris Cooper en Timothée Chalamet (oh deze boy) ook nog maar even koningin Meryl Streep (een genot als de scherpe oudtante March), Laura Dern, Emma Watson, it-girl Florence Pugh (Midsommar) en nieuwkomer Eliza Scanlen (Big Little Lies, Babyteeth).
Ze schitteren in prachtige decors onder de toverachtige muziek van topcomponist Alexandre Desplat (The Imitation Game, Isle of Dogs). Lichtvoetig, speels, rijk en droevig tegelijk én net als Gerwigs regie nergens zoetsappig. Bovendien weet Desplat de tonen die je wellicht onder een bepaalde scène verwacht, verrassende twists te geven. En wat is Little Women toch rijk aan schitterende plaatjes. Wat zeg ik? Schilderijtjes! Let bijvoorbeeld eens op het licht wanneer zussen Jo en Beth met z’n tweetjes op het strand liggen. Pure magie.



De oplettende kijker zal zien hoe rijk aan knappe details deze film is. Alles klopt in en aan Little Women. Nou ja, bijna alles. Het Franse accent van het Duitse personage Friedrich (Louis Garrel) doet een petit peu vreemd aan. Maar ach, het zij Gerwig voor deze keer vergeven. Tussen al het testosteron-geweld door (hoe fantastisch The Irishman, 1917 en Once Upon a Time in... Hollywood ook zijn), vormt Little Women een welkome afwisseling vol vrouwelijke helden. Of ze nu kiezen voor het gezinsleven of onafhankelijkheid. Gerwig, als ik een zesde Oscarnominatie voor Beste Regisseur te vergeven had, was hij all yours.

Little Women is vanaf 1 november te zien op Netflix

• Little Women (2019)
• Cijfer: 9,5
• Drama, romance, comedy
• Regie: Greta Gerwig
• Cast: Saoirse Ronan, Emma Watson, Florence Pugh, Eliza Scanlen, Timothée Chalamet, Laura Dern, Meryl Streep, Chris Cooper

• Deel