Looking For Alaska is het bewijs dat je met een overdaad aan clichés nog steeds een hele lekkere serie kunt maken.

Een zeer aangename verrassing.

Looking For Alaska was een beetje dat boek wat maar lag te verstoffen op mijn nachtkastje. Misschien was het – bij nader inzien – ook wel die twintig euro die je terugvindt in een oude spijkerbroek, want het bleek uiteindelijk een zeer aangename verrassing. Destijds heb ik hem – mede vanwege de ietwat suffe trailer – links laten liggen, maar een overdaad aan positieve reacties op allerhande platformen heeft me afgelopen week doen besluiten om er dan toch maar eens aan te beginnen. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. En gelukkig maar, want dit is er één die met terugwerkende kracht zeker een plekje in de lijst met beste series van 2019 verdient. Niet helemaal bovenaan, maar ergens in de middenmoot. Een beetje waar PSV momenteel staat, zeg maar.

Dood

Miles heeft weinig vrienden. Miles heeft eigenlijk helemaal geen vrienden. Zijn partners in crime zijn boeken en dan met name biografieën. Miles is vooral geïnteresseerd in de laatste hoofdstukken, want hij heeft een lichte obsessie voor famous last words. Wat zeiden de groten der aarde vlak voordat ze hun laatste adem uitbliezen? De dood lijkt hem te fascineren, maar tijdens zijn verblijf op een kostschool – waar hij overigens wonderbaarlijk makkelijk vrienden maakt – komt Miles er achter dat de romantische dood in een boek wel iets anders is dan die in de realiteit.

Een coming of age die levert op alle fronten.

Coming of age

Looking For Alaska is een beetje Red Oaks meets On My Block meets 13 Reasons Why, maar dan beter. Veel beter. In het geval van 13 Reasosn Why kan dat ook bijna niet anders. Het is het verhaal van de weg naar volwassenheid, becommentarieerd door de dolende hoofdpersoon zelf. Het verhaal van vriendschap en verliefd worden op dat enigszins getormenteerde, emotioneel ongrijpbare meisje, omdat ze zo lekker mysterieus en impulsief is. In principe dus gewoon het stereotype coming of age verhaal, maar wel één die levert op alle fronten. Sommigen zullen Looking For Alaska misschien iets teveel een tienerserie vinden – iets wat niet verrassend is met Josh Schwartz, de man achter The O.C. en Gossip Girl, aan het roer – maar ik ging er verrassend lekker op. Het is zo’n serie waar je steeds meer van begint te houden naarmate je de personages beter leert kennen. Het is een serie die even een aanloopje nodig heeft, maar na een aflevering of vier is er geen houden meer aan.

• Hulu (2019)
• Een coming of age volgens het boekje
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel