Met Malcolm & Marie bewijst Sam Levinson (Euphoria) dat je voor het maken van een intens liefdesdrama in lockdowntijd maar een paar goede ingrediënten nodig hebt. In dit geval supersterren Zendaya en John David Washington, een explosief ruziescript en een sexy glazen huis.

Nou ja, er komt natuurlijk wel iets meer bij kijken. Laat ik de fraaie manier waarop de camera ze vangt, de sfeer versterkende soundtrack en de oogstrelende korrelige zwartwit-bewerking niet vergeten. Maar zorgen dat een film met slechts twee acteurs op slechts één locatie niet verschrikkelijk saai wordt: daar heb je toch vooral een goed geschreven dosis verbaal vuurwerk en knallend acteerwerk voor nodig. En dat is aan supertalenten Zendaya (Euphoria) en John David Washington (BlackKklansmans, Tenet) wel toevertrouwd. Ruim anderhalf uur leveren de twee een potje psychologische oorlogsvoering met tussen het ruziën en kwetsen door ook momenten van tranen, zoenen, semi-seksen, reflectie, spotten met Hollywood, zuipen, roken en eten. Het is pijnlijk. Het is rauw. Het is vermakelijk. Ondanks de momenten waarop Malcolm & Marie even verslapt. En ik durf te wedden op veel vlakken herkenbaar voor iedereen die in een relatie zit of gezeten heeft. Het stukje moddergooien dan. Niet liegen.

Oeps, foutje

Al vanaf het moment dat de fancy geklede Malcolm en Marie de deuren van hun glazen natuurvilla binnenkomen, voel je dat er iets speelt. Ze komen net van de feestelijke première van Malcolms film. En terwijl hij hyper en euforisch loopt te raaskallen over zijn succesvolle avond, is zij opvallend stil. Wat blijkt later: in z’n speech bedankte Malcolm IEDEREEN behalve z’n vriendin. En dat terwijl zijn film ook nog eens deels gebaseerd is op het leven van Marie. Tenminste, dat beweert zij. Je hoort Malcolm vragen wat er aan de hand is, waarom z’n liefje boos is. En je hoort Marie zeggen ‘never mind, no big deal’. Maar je voelt al dat de shit straks hartstikke aan is. En jawel, al snel volgt een ontsporende ruziemarathon waarin allerlei onderhuidse spanningen, verwijten én onthullingen aan de oppervlakte komen. Een rondje Badr vs. Rico is er niks bij. En ze willen allebei winnen. Ze willen allebei het laatste woord.

Huilen, lachen en hypocriet Hollywood

Maar er is meer. Er zijn ook momentjes van intimiteit, bordjes mac & cheese en fijne muziek. Hilariteit zelfs wanneer Malcolm midden in de ruzies z’n portemonnee zoekt: hij wil de allereerste recensie van de LA Times lezen, maar moet eerst nog door die verdomde paywall. Paniek! Bovendien houden Malcolm en Marie niet alleen elkaar kritische spiegels voor. Ze spotten en reflecteren ook (soms zelf wat hypocriet) op het Hollywood anno nu, wokeness in de entertainmentwereld, identiteitspolitiek, ‘bitchy ass pussy ass reviews’ en pretentieuze filmrecensenten die alle mysterie rondom film kapot analyseren. Mmm... ze hebben hier zeker wel een punt, maar je vraagt je door Malcolms filmcritici-rant -geschreven door Levinson, ik herhaal het nog maar even- wel een aantal dingen af: was het de regisseur stiekem allemaal hierom te doen? Is zijn film een persoonlijke payback verhuld in een stijlvol jasje? En ben ik eigenlijk ook zo'n recensent? Tegelijk bieden deze intermezzo's tussen alle geruzie door de nodige momenten even om op adem te komen. Zij en wij.

We zijn allemaal weleens egocentrische klootzakken

De kracht van Malcolm & Mary zit hem vooral in z'n sfeer, stijl en de overtuigende -en daardoor herkenbare- manier waarop Zendaya en Washington die ‘fine line between love and hate’ op de sterkste momenten van de film vertolken. Met hun woorden, hun blikken, het rollen met de ogen en het samentrekken van de lippen. Ze gaan hard tegen hard, overdrijven erop los (‘je mishandelt me gewoon terwijl je mac & cheese eet’) en wroeten in diepe wonden (‘je bent een psychopaat’) Terwijl ze tegelijkertijd intens naar elkaar en een potje goede make up sex lijken te verlangen. En wanneer je denkt dat alleen Malcolm een zelfingenomen eikel is, slaat hij Marie -en de kijker- om de oren met een paar rake opmerkingen. Deze onvoorspelbare en zelfdestructieve ex-junk is ook geen engel. Je kan daardoor mee met beide kampen. En je beseft (ik althans wel): dit is de weirde manier waarop we ons weleens gedragen terwijl we eigenlijk gewoon op zoek zijn naar begrip en waardering. Maar boy oh boy wat maken we dat toch op omslachtige manieren duidelijk. Wat geven we onszelf moeilijk gewonnen. Malcolm & Marie is in zekere zin een mooie ode aan de egocentrische narcistische klootzak in ons.

Skippen of streamen?

Hoe goed ik voor een groot deel ook ging op deze nieuwe Netflix-titel, de hoeveelheid gespreksstof kon naar mijn smaak iets minder. Soms schuilt de kracht meer in de stiltes. En soms neigen de tirades meer naar sterk geschreven dialogen dan naar een gepassioneerde ruzie. Het open einde liet me daarnaast met een onbevredigend gevoel achter: wat zegt die laatste blik van Marie over alles wat we gezien hebben...? Ik kan me bovendien voorstellen dat niet iedere kijker echt van deze personages gaat houden, zoals dat wel het geval was bij Charlie en Nicole uit Marriage Story, hét ruziedrama van 2019. Daarvoor staan de glamoureuze setting en Hollywood-gesprekken van dit celebritykoppel te ver van de meeste kijkers af. Maar dan nog is Malcolm & Marie (dat Levinson draaide tijdens de eerste lockdown) de moeite van het proberen waard. Alleen al voor deze prachtige supertalenten en de puike prestatie die ze hier leveren. Voor de mooie manier waarop de camera ze vangt. En voor het stukje gratis relatiereflexie die je er misschien uithaalt. Benieuwd of je de film beter alleen kan kijken of juist met je partner? Dat hangt denk ik maar net van jullie stemming en gevoel voor zelfspot af.

• Malcolm & Marie (2021)
• Cijfer: 8
• Drama, romance, humor
• Duur: 1u, 46min
• Regie: Sam Levinson
• Cast: Zendaya, John David Washington, sexy glazen huis (Caterpillar House Californië)
  

• Deel