Je verwacht een haute cuisine maaltijd, maar krijgt een veredelde fastfoodhap voorgeschoteld: het gevoel na het zien van Ocean’s 8. Helaas.

Als groot liefhebber van het heist-genre (Mission: Impossible, Inside Man, Snatch; love it!) keek ik echt waanzinnig uit naar deze all-girl versie uit de supervermakelijke Ocean’s-franchise. Ocean’s 8 beschikt op papier dan ook over alle onderdelen voor een hit: een supercast bestaande uit Sandra Bullock, Cate Blanchett, Anne Hathaway, Mindy Kaling, Sarah Paulson, Awkwafina, Rihanna en Helena Bonham Carter, om mee te beginnen; bijrollen ingevuld door de altijd geinige James Corden en de zeer charmante Richard Armitage; en niet te vergeten het spectaculaire plan voor een diamantenroof tijdens het jaarlijkse Met Gala in New York: het meest exclusieve en glamoureuze fashion event ter wereld. Bam!

A-list actrices, B-personages
Maar Ocean’s 8 maakt de verwachtingen helaas niet helemaal waar. En dat begint al bij die sterrencast; bij elkaar toch goed voor een prijzenkast vol Oscars, Golden Globes en Bafta’s. Anne Hathaway komt er nog goed van af als de oppervlakkige actrice Daphne Kluger met haar vermakelijke oneliners en matching gezichtsuitdrukkingen. Rapper/actrice Awkwafina maakt in de korte tijd die haar gegund is een heerlijk droge indruk. En Rihanna laat je vergeten dat ze Rihanna is, ook knap. Maar verder blijven de personages een beetje rond niveau ‘oké’ hangen. Sandra Bullock, die als Danny Ocean’s zusje Debbie de dievenbende aanvoert, blijft ondanks haar indrukwekkende verschijning vrij vlak. En ook Cate Blanchett (een van mijn persoonlijke favorieten) spat niet van het scherm. Misschien zijn die karig uitgewerkte personages ook wel de oorzaak van het volgende probleem met deze film: de chemie. Waar Ocean’s Eleven uitblonk in het hoge aandoenlijke bromance-gehalte, is de chemie bij de dames vrij laf.


Geen ‘yeah!-gevoel’
Het had zeker gescheeld als de criminele girl squad was voorzien van betere dialogen, meer screen presence, een sterker verhaal en een extra snufje diepgang. Het vrij zoutloze script bevat nog maar net voldoende scherpte, humor en gevatheid om een kleine glimlach op je gezicht te toveren, maar er gaat ergens iets niet goed als de bioscoopzaal voor het eerst in lachen uitbarst bij een grap van James Corden. Even voor de duidelijkheid: die verschijnt pas in de laatste vijftien minuten van de film! Ook de juwelenroof verloopt net iets te voorspelbaar en flauwtjes om je na afloop een groot ‘yeah!-gevoel’ te geven. Eerder een: nou, fijn dat het gelukt is. Het camerawerk en de soundtrack zijn ook degelijk, maar als geheel oogt en voelt het vooral alsof de makers het complete draaiboek van de eerste Ocean’s-film hebben gekopieerd en alleen de poppetjes hebben vervangen. Beter geklede poppetjes, dat wel. De outfits zijn om van te smullen (check vooral die van Cate Blanchett, oh-em-gee).

Te hoge verwachtingen?
Misschien romantiseer ik de eerste Ocean’s-films wel te veel. Misschien verliepen de heists van Clooney, Pitt en Damon ook wel iets te makkelijk en een tikkeltje ongeloofwaardig. Maar er was een zekere spark die je dat allemaal liet vergeten. En samen met de sterkere chemie en dialogen (vooral in Ocean’s Eleven) zorgde die spark ervoor dat Steven Soderberghs versie nog altijd aan de top van mijn heistfilmslijst prijkt. Voor een avondje hersenloos film kijken, en je vergapen aan glossy plaatjes, is Ocean’s 8 best een prima film. Maar hij had ook geweldig kunnen zijn. Jammer. Mocht de filmstudio zich onverhoopt wagen aan een vervolg, dan ben ik wel benieuwd wat een vrouwelijke regisseur ervan bakt. Als jullie meelezen, beste mensen van de studio, bel dan even met Lynne ‘You Were Never Really Here’ Ramsay alsjeblieft!

• Ocean's 8 (2018)
• Actie, comedy, crime
• Duur: 1u, 50min
• Regie: Gary Ross
• Cast: Sandra Bullock, Cate Blanchett, Anne Hathaway, Mindy Kaling, Sarah Paulson, Awkwafina, Helena Bonham Carter, Rihanna, James Corden, Richard Armitage

• Deel