Na diverse sequels is er eindelijk weer een origineel Pixar-avontuur. Én een historische, lgbtq-wise. In Onward beginnen twee elvenbroers een avontuurlijke zoektocht om hun overleden vader één dag terug te kunnen zien. Huilen, lachen, genieten.

Eind februari, wereldnieuws: Disney-Pixar komt voor het eerst uit de kast met een openlijk gay personage. Nu zitten dat personage en haar seksuele voorkeur zo subtiel in Onward verwerkt, dat het ‘grote moment’ voorbij is nog voordat je je popcorn hebt doorgeslikt. Naast lof dus ook kritiek. Maar de eenogige politieagente Officer Specter (ingesproken door gay actrice en schrijver Lena Waithe) refereert wél expliciet naar de dochter van haar vriendin. Een small step voor Disney-Pixar, een giant roze leap voorwaarts voor representatie. Of andersom...?

Magische wezens, moderne wereld

Over tot de rest van deze fijne animatiefilm die draait om de twee elvenbroers Ian (Tom Holland) en Barely Lightfoot (Chris Pratt). De jongere van de twee is een verlegen binnenvetter, de oudere een sympathieke nietsnut. Hun wereld is als die van ons, alleen is een draakje een gangbaar huisdier, eten ze fastfood bij de Burger Shire en is de plaatselijke politiechef een centaur. Je weet wel, zo’n half mens half paard. Er was ooit magie, maar het toveren van vuur en licht met een staf werd overbodig door de uitvinding van de gloeilamp. En met alle technologische ontwikkelingen die volgden, was magie al gauw ‘iets van vroeger’.

Halve papa

Maar magie doet opnieuw z’n intrede wanneer Ian op z’n zestiende verjaardag van z’n moeder een cadeau krijgt namens z’n overleden vader. Met behulp van een magische spreuk en een oude staf kunnen de boys hun pa voor 24 uur terugtoveren. Dat mislukt volledig en Ian en Barely krijgen hun vader maar voor de helft terug. Letterlijk: alleen z’n benen zijn zichtbaar. Om ook de rest van vaderlief te zien en hem te spreken zullen de gebroeders Lightfoot op zoek moeten naar een speciale steen. Wat volgt is een avontuurlijke race tegen de klok die natuurlijk niet zonder obstakels én belangrijke levenslessen is.

Voorspelbaar, ach...

Veel van dat avontuur kun je tijdens het kijken snel invullen, verwacht geen ingewikkelde plot en megaverrassende twisten. Zelfs een aantal oneliners spot je al van mijlenver en echt eng wil die monsterdraak op het hoogtepunt van de ‘quest’ ook niet worden. Maar stoort dat in een komische familiefilm? Nee. Onward bevat naast die voorspelbaarheid en braafheid namelijk erg veel leuks. De aanstekelijke chemie tussen on-screen broeders Pratt (Guardians of the Galaxy) en Holland (Spider-Man: Homecoming) bijvoorbeeld, maar ook de vermakelijke bijval van Octavia Spencer (Hidden Figures) als niet-zo-woeste vliegende leeuw en Julia Louis-Dreyfus (Seinfeld) als stoere mama. Aan lachmomenten geen gebrek.

Tearjerker

Wel verrassend is het tranentrekkende einde. Waar Pixar-films vaak draaien om het ‘geloof in jezelf’, gaat Onward vooral over de sterke band tussen broers en zussen, rouw en loslaten. Of je nu zelf een ouder verloren hebt of niet, of broertjes en zusjes hebt of niet: je moet van steen zijn wil de emotionele finale je niet een beetje raken. Het blijft knap hoe Pixar de grote thema’s in het leven via animatie invoelbaar en herkenbaar maakt voor meerdere generaties. Mijn Pixar-favoriet is het niet (die plekken zijn vergeven aan Toy Story, Up en Inside Out), maar Onward is wel echt een heel warme, vermakelijke film. En hoe fijn dat je hem zonder schaamte kan kijken met je date, vriend of vriendin! Maar met je kleine broertje of zusje mag natuurlijk ook.

* Onward (2019
* Cijfer: 8+
* Animatie, avontuur, comedy
* Regie: Dan Scanlon
* Cast: Tom Holland, Chris Pratt, Octavia Spencer, Julia Louis-Dreyfus

• Deel