Je kijkt sommige films het liefst meteen opnieuw om te zien wat je hebt gemist. Ook Zoë Kravitz’ geweldig gruwelijke regiedebuut Blink Twice, aka Pussy Island. Alleen is de big reveal in haar psychologische #metoo-thriller zo fucked-up dat je hem ook graag (deels) vergeet.

Zou jij post-#metoo, post Tinder-swindler en post-Epstein (voor zover je van ‘post’ kan spreken) ingaan op een uitnodiging van een miljardair om met hem en z’n buddies via privé-jet mee te gaan op een tripje naar zijn eiland? Grote kans van niet. Maar de ongelukkige serveerster Fria (Naomi Ackie) doet dat wél in in Blink Twice: het regiedebuut van actrice Zoë Kravitz dat eigenlijk Pussy Island zou heten, maar werd aangepast. Fria is zo klaar met haar kutleven, worstelingen en pech dat ze volmondig ja zegt wanneer tech-miljardair Slater King (Kravitz' verloofde Channing Tatum) haar en bff Jess (Alia Shawkat) uitnodigt voor zo’n 'droomtripje'.

Voor de context: deze King is dan net in het nieuws omdat hij netjes sorry heeft gezegd voor shitty gedrag en machtsmisbruik. De charismatische en bescheiden filantroop organiseert een fundraiser waar Fria en Jess drankjes serveren, en hij schiet Fria lief te hulp wanneer ze gênant uitglijdt met haar gebroken pump. Dat Fria en Jess daar na het einde van hun shift zijn gaan partycrashen, maakt Slaters reactie op hun niet toegestane aanwezigheid extra lief. Ze mogen blijven en brengen in de uren die volgen een feestelijke tijd door met de miljardair en z’n vrienden (gespeeld door Simon Rex, Christian Slater en Haley Joel Osment). Het oogt en voelt allemaal zo oprecht, vriendelijk en legit, dus ach, waarom niet ook nog naar de afterparty op Slaters zonnige privé-eiland? Een once-in-a-life-time-belevenis met een good (rich) guy. Die ook nog eens gelooft in de kracht van therapie en wekelijkse sessies doet met ene Dr. Rich (een rol van Kyle MacLachlan). Let’s go!

‘Is dit rijke mensen-shit of klopt hier iets niet?’

Een droomtripje is het in eerste instantie ook: denk droomvilla, cocktails en champagne in het zwembad, The Bear-waardige diners en als toetje feesten met de blote voeten in het strak gemaaide gras. Er worden polaroids geschoten, hoe leuk. Handig ook, omdat de gasten zelf geen aandenkens of Insta-materiaal kunnen schieten met hun smartphones: die moesten bij aankomst allemaal in een zakje. Maar er gebeuren af en toe dingen die Fria niet kan plaatsen: what is up met dat vreemd kijkende villapersoneel? Waarom reageert de assistent van Slater (Geena Davis) zo weird en neurotisch? Maar pas wanneer vriendin Jess iets overkomt, begint het ‘waar de fuck ben ik beland-gevoel écht in te dalen. En wanneer jij net als Fria doorkrijgt wat er gaande is, wil je net als haar maken dat je wegkomt. De situatie blijkt namelijk shockerender dan je misschien op basis van de trailer of omschrijving misschien had verwacht. Zelfs al zat je al behoorlijk in de goede richting. Wel zorgen Zoë Kravitz en haar cast en crew er op indrukwekkend wijze voor dat je de zieke maar briljante filmtrip wil uitzitten tot het einde. Met een nare bijsmaak, dat wel.

Net zo entertainend als zenuwslopend

Wees niet verrast als Blink Twice na de aftiteling nog een paar dagen in je hoofd blijft hangen. Ook niet als er dan steeds meer vragen bij je opdoemen en je bedenkt of de film niet gewoon lijdt aan wat plotgaten. Vragen en gedachtes die tijdens het zien van de thriller overigens geen moment bij je opkomen. Dan ben je eerder bang dat je twee keer met je ogen knippert en een belangrijk stukje van de verknipte puzzel mist. En ben je vooral bedwelmd door de strakke, aangenaam vlotte en trippy montage. Door de slim gedoseerde suspense, tactische uitgestrooide aanwijzingen en de zenuwslopende en onheilspellende build-up. Dan ben je te veel in awe van het sterke acteerwerk van de cast, met als showstelers de leading lady Ackie, Adria Arjona (uit Hit Man) als een van de andere uitgenodigde gasten én Kravitz' verloofde Tatum in een van z’n beste rollen ooit. En dan ben je te veel onder de indruk van de manier waarop Kravitz thema’s als traumaverwerking, toxische mannelijkheid, vergeten vs. vergeven, (feministische) generatieclashes én haar woede over de behandeling van vrouwen verwerkt in een strak en stijlvol geregisseerde thriller. Die net zo entertainend en prikkelend is als ongemakkelijk en zenuwslopend.

Get Out meets Don’t Worry Darling meets Midsommar meets Glass Onion

Gelukkig weet Kravitz je door een aantal slimme en doordachte keuzes (we zullen niet spoilen welke) en een lichte dosis zwarte humor door de fucked-up film heen te slepen. Om uiteindelijk te trakteren op een ambitieuze, tikkeltje over-the-top en bevredigende finale die je na de aftiteling doet raden naar de betekenis ervan. Gespreksvoer genoeg dus tijdens de after-borrel, over deze Get Out meets Don’t Worry Darling meets Midsommar meets Knives Out: Glass Onion. Als je hem heel kort door de bocht zou moeten samenvatten voor iemand die vraagt wat je ongeveer kan verwachten. Maar dan wel met een heel eigen en scherpe Kravitz-saus erover en die smaakt naar meer films van haar hand.

• Blink Twice (2024)
• Cijfer: 9
• Psychologische thriller
• Duur: 1h, 42min
• Regie: Zoë Kravitz
• Cast: Channing Tatum, Naomi Ackie, Christian Slater, Simon Rex, Adria Arjona, Haley Joel Osment

• Deel