Hij draaide al even in de bioscopen, maar vanaf vrijdag 10 november kan je hem ook op Netflix zien: The Killer van regisseur en thrillerkoning David Fincher. Lees hier waarom je deze bikkelharde en cynische maar oh zo stijlvolle misdaadfilm wil zien.

Seven, Fight Club, Zodiac, The Girl with the Dragon Tattoo en Gone Girl: het zijn slechts een paar titels uit het indrukwekkende rijtje films van regisseur David Fincher. En hoewel hij ook raad weet met muziekvideo’s voor artiesten als Madonna en Justin Timberlake én romantische drama’s als The Curious Case of Benjamin Button, is Fincher toch wel echt een master in het maken van gelikte, cynische, duistere, gewelddadige, psychologische misdaadthrillers. En ook zijn nieuwste film The Killer met een sterke hoofdrol voor Michael Fassbender (X-Men: First Class, Shame) past perfect in dat rijtje.

Oeps, gemist!

Fassbender speelt de rol van een naamloze huurmoordenaar die je ontmoet tijdens een nieuwe klus in Parijs. Terwijl hij zich voorbereidt om een guy in het dure hotel aan de overkant uit te schakelen met een scherpschuttersgeweer, deelt de control freak in z’n kalme en emotieloze voice-over tips en tricks van het ‘huurmoorden’: variërend van megaveel geduld hebben en empathie uitschakelen tot je kleden als een Duitse toerist en wachten met schieten tot je een hartslag van onder de 70 hebt). Het duurt inderdaad lang, een paar dagen zelfs, totdat z’n target eindelijk in dat hotel verschijnt. Door de combinatie van dat lange wachten, de spannende opbouw en de kille maar rake en zelf grappige opmerkingen van Fassbender, ga je als kijker een beetje met hem mee en kan je haast niet wachten tot hij z’n schot nou eindelijk lost. Klinkt verknipt, maar het is wel effectief. Je moet immers nog twee uur op pad met deze huurmoordenaar. En dat wil je nóg meer nadat je ziet hoe hij z’n klus verkloot door z’n doelwit te missen, meteen vlucht en er eenmaal thuis achter komt dat z’n vriendin is mishandeld door mensen die achter hem aan zitten. Een schot missen betekent namelijk een schot door je eigen kop. En zo begint een keiharde wraak- en zelfverdedigingsmissie.

Om van te genieten (en cynisch te worden)

Wie tijdens het kijken van The Killer hoopt dat de huurmoordenaar gaandeweg empathie toont komt bedrogen uit. Heb ook niet de illusie dat je deze killer gaat doorgronden. Fassbenders koelbloedige personage doet er alles aan om z’n eigen hachje (en dat van z’n vriendin) te redden en schakelt z’n tegenstanders én ongelukkige omstanders uit alsof hij achter de lopende band bij PostNL zit: gevoelloos. Tot aan de aftiteling. Al klinkt z’n ‘blijf-gefocust-en-toon-geen-gevoel-mantra’ steeds meer als iets waarvan hij zichzelf moet overtuigen. Fincher brengt dit allemaal net zo perfectionistisch, minimalistisch en strak in beeld als de huurmoordenaar zelf is. En dat levert een heel gelikte film op om tegelijk heel cynisch van te worden. Helemaal als hij je ook nog treffend duidelijk maakt hoe makkelijk en onopgemerkt een moordenaar te werk kan gaan in onze geïndividualiseerde maatschappij en hoe hij allerlei bruikbare (inbreek)gadgets gewoon via Amazon kan laten bezorgen. Maar daartegenover staat een briljant acterende Fassbender en een spannend en boeiend script dat geen seconde verveelt en verrassend veel komische momenten bevat voor de nodige happen lucht. Gelukkig. En een (te) korte maar meesterlijke scène met de altijd koele Tilda Swinton.

Waar de huurmoordenaar in eerste instantie mist, schiet David Fincher raak.

• The Killer
• Cijfer: 8
• Actie, thriller, crime
• Duur: 1h, 58min
• Regie: David Fincher
• Cast: Michael Fassbender, Tilda Swinton,Charles Parnell

• Deel