Christian Bale is (zelfs) als Dick Cheney een genot om naar te kijken in deze heerlijk cynische biopic van regisseur en Cheney-hater Adam McKay.

Na het zien van de gelikte trailer, kneep ik hem wel eventjes: zou Vice de beruchte Dick Cheney gaan verheerlijken? Maar nee. Verwacht niet de bioscoopzaal uit te lopen met een gevoel van ‘best sympathieke gast wel, die Dicky’. Regisseur Adam McKay is overduidelijk geen fanboy van zowel de voormalige vicepresident van de Verenigde Staten, als het Amerikaanse politieke systeem. In zijn satirische en scherpe biopic toont McKay hoe de alcohol-slurpende Yale-dropout op geslepen wijze de waterboarding-liefhebbende vicepresident onder George Bush junior werd. En daarmee een van de belangrijkste architecten van de Irakoorlog.

Niet nieuw, wel lekker

En dat doet McKay met dezelfde aanstekelijke en gewaagde stijl als in The Big Short: de must see uit 2015 waarin hij de ingewikkelde kredietcrisis behapbaar maakte. Ook nu is er een verteller voor wat extra duiding en een verrassende wending (wel iets minder sexy dan Margot Robbie en Selena Gomez), een gelikte montage met slimme en metaforische cutaways (let even goed op het metaforische intermezzo tijdens de lunchscène waarin Bush Cheney denkt binnen te hengelen als z’n ‘vice’), het breken met de vierde wand (je weet wel, wanneer de personages de camera in kijken en jou ineens toespreken) en een perfect bijpassende score.

Serious business

We springen in Vice heen en weer door flashbacks, flashforwards, illustraties en archiefbeelden; een dans die tot de laatste 133e minuut blijft boeien. McKay waagt het zelfs om de film na drie kwartier te onderbreken met de aftiteling. Had de democraat Al Gore op dat moment in de vertelling gewonnen van Bush, dan was Cheney geen vicepresident en had de film wellicht een happy end gehad. Maar helaas, hier begint de ellende pas. En dat maakt McKay met deze ingreep op heel effectieve wijze duidelijk. Love it! Na het zien van McKay's The Big Short zijn dergelijke stijlelementen natuurlijk verre van origineel. Maar ze werken wel. De meeste dan (een scène met een Shakespeariaanse dialoog tussen mister en misses Cheney, is naar mijn smaak too much). Bovendien weet de regisseur precies wanneer hij de humorkaart kan spelen en wanneer niet. Ook fijn, want laten we over de Irakoorlog, de smerige politieke spelletjes en Guantanamo Bay vooral niet té lollig doen.

Christian Bale + Oscarwaardige dikke pens

Dat Vice het afgelopen awardseizoen vele nominaties ontving, snap ik wel. Vooral de verzilverde Golden Globe en Oscarnominatie voor Christian Bale. Echt hoor, is er iets wat deze Britse acteur niet kan? Zelfs van een belegen politicus als Dick Cheney weet hij een fascinerend personage te maken. En dat doet Bale uiterst subtiel; nergens is Cheney een karikatuur. Ook de rest van de sterrencast doet het erg fijn, Amy Adams als Cheney’s vrouw Lynne, Sam Rockwell als Bush jr. en Steve Carell als Donald Rumsfeld. Ze spelen misschien niet de allerbeste rollen uit hun carrière, maar als ensemble werkt dit Hollywood A-list-team perfect. Het enige wat ik aan Vice op te merken heb, is het gebrek gebrek aan originaliteit en nuance. Denk na het zien van de film vooral niet alles over Cheney en de Amerikaanse politiek circa Bush jr. te weten. Je bekijkt alles vanuit de links gekleurde bril van Adam McKay. Maar wel een heel vermakelijke.

• Vice (2018)
• Biografie, comedy, drama
• Duur: 2h, 12min
• Regie: Adam McKay
• Cast: Christian Bale, Amy Adams, Sam Rockwell, Steve Carell

• Deel