Gomorra 2.0?
Suburra
Twee generaties zijn in een stevig potje armworstelen verzeild geraakt om de troon van de Romeinse onderwereld.
Suburra is de nieuwste McKroket onder de series.
Bekruipt jullie soms ook het gevoel dat die Amerikanen de wereld stukje bij beetje proberen te annexeren met behulp van hun winkelketens? Footlocker, Dunkin’ Donuts, American Apparel, als we niet oppassen hakken ze om de vijfhonderd meter een stuk Chinese muur weg om er een Starbucks in te bouwen. Gelukkig zijn er ook een paar bedrijven die inzien dat Amerikaans product niet per definitie zaligmakend is. Zo past McDonalds haar menu aan op iedere windstreek en begint Netflix steeds ambitieuzer door te pakken met hun home grown Originals. Kregen we eerder bijvoorbeeld al het Braziliaanse 3% en het Franse Marseille, onlangs dropten ze de keiharde, eerste trailer voor het Duitste drama Dark en kunnen we met het Italiaanse Suburra nu de tanden zetten in de nieuwste McKroket onder de series. Okay, de McPizzarotto onder de series. Buon appetito!
Kleine jongens worden groot
Een maffiazoon, de telg van een politieagent en een malafide
zigeuner gaan een onwaarschijnlijk samenwerkingsverband aan. Een soort
V.O.F., maar dan voor zaken die het daglicht nauwelijks kunnen
verdragen. Eerste agendapunt van de nieuwe zaak is niet het uitrollen
van een goeie social media strategie of het ontwerpen van de
visitekaartjes, maar het proberen te verkrijgen van een stuk kustlijn
net buiten Rome. Makkelijker gezegd dan gedaan, want ook Samurai heeft
zijn zinnen gezet op dit stukje kostbare grond. Bij het horen van die
naam denk je waarschijnlijk aan een extreem flexibele Japanner die met
één simpele handbeweging je nog kloppende hart uit je borstkas kan
rukken, maar niks is minder waar. Samurai is een ouwe Italiaan met een
terugtrekkende haarlijn die zich op zijn scooter door Rome verplaatst om
allerhande mensen de stuipen op het lijf te jagen. De Romeinse Willem
Holleeder, zeg maar. Als de twee generaties clashen, trilt de lokale onderwereld op haar grondvesten en beginnen de nieuwe verhoudingen langzaam vorm te krijgen.
Netflix is er in geslaagd om van een film een lekkere serie te maken.
Heilige Drie-eenheid
Eerste conclusie, na het zien van Suburra, is dat Netflix erin is geslaagd om van een film een lekkere serie te maken. Het recente verleden heeft met tenenkrommers als Minority Report, Rush Hour en Training Day
uitgewezen dat lang niet elke zender over die skills beschikt, dus
hulde. Als je de Heilige Drie-eenheid – Kerk, Politiek en keihard
Maffiageweld – als uitgangspunt neemt, dan kun je op voorhand natuurlijk
al bijna niet verliezen. Helemaal niet als je het geheel onderdompelt
in een heerlijk Italiaans sausje. Maar toch, je moet het eerst maar even
doen. Zo bekeken is Suburra eigenlijk de ideale mix tussen Gomorra, The Young Pope en 1992. De ideale mix, maar zeker niet zo goed. Verwacht dus geen Gomorra of Romanzo Criminale
2.0, want dan kom je bedrogen uit. Suburra is minder rauw, minder
stilistisch en heeft even een aanloopje nodig voordat je er lekker in
zit. Het is geen clusterbom van opeenvolgende spectaculaire acties maar
eerder een zorgvuldig schaakspel van afpersing, chantage, list en
bedrog. Een schaakspel dat langzaam toewerkt naar een climax en een
prima uitgangspunt voor een tweede seizoen.
- Netflix (2017)
- Slinks en hardhandig armpjeworstelen om de Romeinse troon
- 45 minuten per aflevering