Er is opnieuw een boek van Søren Sveistrup - het brein achter The Killing - verfilmd en dat is nogal goed nieuws voor liefhebbers van macabere Scandinavische misdaadseries.

The Chestnut Man is precies de juiste hoeveelheid beklemmende naargeestigheid.

Rond 2011 zorgden The Bridge, Borgen en The Killing voor het startsignaal van een breed gedragen obsessie voor Scandinavische series. Ondanks het feit dat er naderhand eigenlijk nog maar weinig titels uitkwamen die aan het niveau van ‘de grote drie’ konden tippen, bleven we bovengemiddeld geïnteresseerd in nieuw werk uit het hoge noorden. De laatste tijd is de spoeling jammer genoeg nog wat dunner geworden. Beartown en Welcome To Utmark waren de moeite waard, maar verder is het een beetje behelpen. Het is ook opmerkelijk dat twee van de mijns inziens beste nieuwe series – Snabba Cash en Kalifat – gebroken lijken te hebben met het traditionele, ingetogen nordic noir genre waar Scandinavië zo bekend om is geworden. Tijd om te herijken dus. Gelukkig is Søren Sveistrup – het brein achter The Killing – in 2018 weer aan de schrijftafel gekropen om opnieuw een lekker macaber verhaal uit zijn vingertoppen te persen. Zijn boek – The Chestnut Man – is door Netflix nu verfilmd en het is precies de juiste hoeveelheid beklemmende naargeestigheid waar Scandinavië minnend televisieland zo smachtend op zat te wachten. Als je het mij vraagt tenminste.

Verknipte moordenaar

Zoals we inmiddels van Scandinavische misdaadseries gewend zijn, is de jacht weer geopend op een zwaar verknipte moordenaar. Wat is dat toch met die moordenaars uit het hoge noorden? Is het nou echt teveel gevraagd om iemand gewoon casual voor de trein te duwen of om de klus te klaren met een oud jachtgeweer van de rommelmarkt? Die gasten in Denemarken en Zweden voelen altijd weer de behoefte om hun werk van één of andere lugubere handtekening te voorzien. Alsof ze bang zijn dat hun meesterwerk niet de erkenning krijgt die het verdient. Denk alleen al aan alle sicko’s die we in vier seizoenen The Bridge voorbij hebben zien komen. Niet normaal. In het geval van The Chestnut Man worden er bij de levenloze lichamen van de slachtoffers kleine kastanjepoppetjes aangetroffen met daarop de vingerafdrukken van Kristine Hartung, het dochtertje van de Deense minister van Sociale Zaken. Nogal opmerkelijk, want Kristine is een jaar eerder ontvoert en iedereen ging er eigenlijk vanuit dat ze om het leven was gebracht. Betekenen de vingerafdrukken dat er toch nog hoop is of speelt de moordenaar op een wel hele zieke manier met het hoofd en het hart van de ouders van Kristine?

Een serie die prima in de schaduw van The Killing en The Bridge kan staan.

Deense pasta bolognese

The Chestnut Man is het schoolvoorbeeld van een Scandinavische misdaadserie, het heeft alles wat je ervan zou verwachten. Je kunt vinkjes zetten achter een ingetogen, licht deprimerende sfeer, het tempo dat precies traag genoeg is, de aanwezigheid van een nogal morbide mysterie, een ongemakkelijk detectiveduo dat weer ongevraagd aan elkaar is overgeleverd en natuurlijk ontbreken ook de stemmige vogelperspectiefshots van een sfeervol verlicht Kopenhagen niet. Het zit er allemaal in. Je zou derhalve kunnen zeggen dat deze nieuwste Netflix Original weinig vernieuwend is en dan heb je gelijk. Soms moet je echter niet morrelen aan beproefde recepten. Vraag dat maar aan Italiaanse nonna’s die al generatieslang dezelfde pasta bolognese maken. If it ain’t broke, don’t try to fix it. Complimenten aan Netflix dat ze de juiste toon of voice hebben gevonden en dat ze de drang hebben weten te weerstaan om de boel door de Amerikaanse wasstraat te halen. Als je niet beter zou weten, dan had The Chestnut Man – net als series als Borgen, The Legacy, Follow The Money en The Killing – ook uit de koker van het de Deense zender DR1 kunnen komen. Het enige wat misschien ontbreekt is een echt aansprekende hoofdrolspeler. Naia en Mark – de detectives in kwestie – zijn geen Sarah Lund of Saga Norén. Geen schande natuurlijk. Daarom zijn The Killing en The Bridge onderdeel van ‘de grote drie’ en is The Chestnut Man een serie die (meer dan) prima in hun schaduw kan staan.

• Netflix (2021)
• Schoolvoorbeeld van een Scandinavische misdaadserie
• 50 minuten per aflevering
  

• Deel