The Rain: een Deense tienerserie met problemen
The Rain
Verstopt in de regenbui from hell, verspreidt een dodelijk virus zich over Denemarken. De overlevenden komen in survival mode tegenover elkaar te staan. Spannend!
In haar niet aflatende drang naar werelddominantie heeft Netflix nu ook kamp opgeslagen in Scandinavië. Na onder andere Brazilië (3% en O Mecanismo), Frankrijk (Marseille) en Italië (Suburra) is het deze keer aan de Denen om een lekkere Original af te leveren. Sagafetisjisten en Birgitte Nyborg-fanboys juich niet te vroeg, het betreft hier geen serie in de categorie The Bridge of Borgen. Was het maar zo’n feest. The Rain is geen naargeestige detective en dit apocalyptische tienerdrama staat ook niet in het teken van politieke valstrikken en slinkse mediamensen. Ik meld het maar alvast even. Stukje verwachtingsmanagement naar de mensen toe, weet je wel.
Nagenoeg de hele bevolking van Denemarken wordt in een kleine namiddag weggevaagd.
Onverwerkt jeugdtrauma
Het lijkt wel alsof iemand daar in die directiekamer van Netflix vroeger geen E.T. en The Goonies
mocht kijken van zijn moeder. Alsof een licht getraumatiseerde
vicepresident met terugwerkende kracht allemaal bovennatuurlijke series
aan het maken is om dat gapende gat in zijn jeugd een beetje op te
vullen. Toch? Daar lijkt het op. Vind ik wel. Zo gooide de Amerikaanse
streamingdienst voor Stranger Things al alle eighties scifi- en avonturenfilms in een blender, was Lost In Space een serie waar je vroeger een broodtrommeltje van had gehad en Dark
de serie die je alleen maar samen met je grote zus Helga durfde te
kijken. Ook The Rain past prima in dit rijtje. Avontuur, mysterie en een
dreigend gevaar, het zit er allemaal in.
Extreem zure regen
Verstopt in de hoosbui from hell verspreidt een dodelijk virus
zich razendsnel over Scandinavië. Iedereen die zonder paraplu naar
buiten is gegaan, stort schuimbekkend ter aarde en sterft. Over zure
regen gesproken. Nagenoeg de hele bevolking van Denemarken wordt in een
kleine namiddag weggevaagd. Slechts een handje vol lucky bastards
ontspringt de dans. Nou ja, lucky. Probeer maar eens te overleven in
een wereld waarin alle gemakken je zijn ontnomen en mensen in survival mode
tegenover elkaar komen te staan. Daar is niks grappigs aan. Ook Simone
en Rasmus hebben de storm uit weten te zitten. Hun vader, knappe kop bij
een biotechbedrijf, heeft hen net op tijd weten onder te brengen in een
hypermoderne schuilkelder. Afgesloten van de ellende die er boven hun
hoofd afspeelt, wachten ze daar tot het weer veilig is om naar buiten te
gaan. En geloof me, dat duurt dus wel even.
Rommelig schrijfwerk
Tijdens mijn tienerjaren zond de VPRO met enige regelmaat vrijgevochten
Scandinavische telefilms voor jongeren uit. Ik ging daar als brugklasser
altijd super goed op. Niet in de laatste plaats, omdat mijn gierende
hormonen meer dan eens een ontluikende vrouwenborst voorgeschoteld
kregen. Dat was in het pre-internettijdperk altijd de jackpot. The Rain
valt een beetje in die categorie. In tegenstelling tot Dark en Stranger
Things is dit er dus niet één voor alle leeftijden. Het is misschien
meer een serie voor de bovenbouw. Een soort My Life As A Dog
van de 21ste eeuw. Maar goed ook, want een jongere doelgroep zal zich
hoogstwaarschijnlijk minder snel ergeren aan het rommelige en
ondoordachte schrijfwerk van deze eerste Deense Netflix Original. Zij
zullen wellicht wél door de vingers zien dat de vader van Rasmus en
Simone in aflevering één, in een snelle bijzin, eigenlijk al de hele
clou van het verhaal weggeeft. Of dat water blijkbaar het kryptoniet van
de mensheid is, maar dat Rasmus en Simone in hun bunker zes jaar lang
douchen en bamisoep slurpen alsof er niks aan de hand is. Zulke grote
watertanks hebben ze nergens, mensen! Laat je niks wijsmaken!
Hij is zeker niet onkijkbaar, alleen weinig memorabel.
Wisselvallige special effects
Ook de special effects zijn niet altijd om over naar huis te schrijven. De makers van The Rain beschikten misschien niet over Altered Carbon of Marco Polo-budgetten,
iets wat je hier en daar ook wel terugziet in de sets, maar een beetje
geloofwaardig auto-ongeluk moet je toch wel in elkaar kunnen CGI’en?
Andere trucjes uit de nabewerking, zoals de hightech drones en een soort
3D Google Maps-gadget, zijn een stuk beter geslaagd. Ze kunnen het dus
wel, maar hadden hier en daar best wat kritischer mogen zijn. Het zorgt
alles bij elkaar voor een serie waar wel wat haken en ogen aan
zitten. Hij is zeker niet onkijkbaar, alleen weinig memorabel. Het was
lekker om weer even die Deense tongval te horen, maar als jouw
middelbare schooltijd al jaren achter je ligt, dan zou ik deze lekker
laten voor wat hij is. Het leven is kort en er zijn simpelweg teveel
andere lekkere series om uit te kiezen. The Terror bijvoorbeeld. Of Bad Banks. En heb je The Looming Tower al gezien?
- Netflix (2018)
- Wat als regen zo zuur is dat het een half land uit kan roeien?
- 40 minuten per aflevering