Mocht je denken: wat tof, het brein achter Ryan Gosling's Drive heeft een serie gemaakt, die wil ik zien! Think again. Alleen studenten filmwetenschappen gaan hier de vingers bij aflikken. Denk ik.

Ik begrijp dat iedereen Netflix heeft, want je wil bij de koffiezetautomaat op het werk natuurlijk wel mee kunnen pratende over de hypes rondom When They See Us en Sex Education. Niks mis mee. Er zijn echter meerdere plekken waar Abraham terecht kan voor zijn mosterd. Helemaal als je van de wat obscuurdere mosterdsoorten houdt. Denk namelijk maar niet dat Jannie van de loonadministratie ooit heeft gehoord van Comrade Detective. En Bosch is voor de meeste jongens van de technische dienst gewoon een hulpmiddel om aluminium kabelgoten mee tegen het plafond te schroeven. Als je tijdens de lunch hoge ogen wil gooien met je wat meer ontwikkelde seriekennis, dan kan ik je aanraden om zo nu en dan, quasinonchalant, wat titels van Amazon Prime te droppen. Misschien is het goed om in dat geval wel weg te blijven van Too Old To Die Young, want deze nieuwste telg van de Amazon-familie is er één waar alleen de echte diehards genoegdoening uit gaan halen. Toegankelijk is anders, zeg maar. De tering.

Dexter wannabe

Martin Jones – gespeeld door die drummer uit Whiplash – is een agent die niet altijd netjes binnen de lijntjes van de wet kleurt. Wanneer zijn partner op straat wordt neergeknald door een rancuneuze gangster met een oedipuscomplex, besluit Jones dat het wellicht tijd is om het over een andere boeg te gooien. Met het liquideren van de wat rottere appels in de samenleving probeert hij buiten werktijd zijn blazoen een beetje op te poetsen. Je zou kunnen zeggen dat Martin misschien net iets teveel afleveringen Dexter heeft gekeken. Geef hem eens ongelijk. Too Old To Die Young had ook Too Little To Late kunnen heten, want ondanks zijn goedbedoelde karmareparatie moet Martin alsnog verantwoording afleggen voor zijn keuzes in het verleden. Zo gaan die dingen, ook voor Martin.

Het leven is te kort voor series als deze. Letterlijk.

Ontoegankelijke kunst

Too Old To Die Young komt uit de koker van Nicolas Winding Refn – de man die in 2011 hoge ogen gooide met Drive – en dat zie je aan alles. Met alle tergend langzame shots, eindeloze stiltes en monotone dialogen is deze nieuwste Amazon Original waarschijnlijk niet bedoeld als serie, maar eerder als kunstwerk. Een kunstwerk waar slechts een enkeling gebiologeerd bij stil zal blijven staan, terwijl de meeste van ons na een snelle blik door schuifelen op zoek naar iets toegankelijkers. Misschien dat je Refn’s nieuwste werk alleen kunt waarderen in combinatie met een audiotour van één of andere kunsthistoricus met een master in filmwetenschappen. Een goed onderbouwde uitleg wil dingen nog wel eens in een ander perspectief plaatsen. Nee, Too Old To Die Young is geen Fargo, The Spoils Of Babylon of The Handmaid’s Tale, waarin vorm en inhoud een uiterst gelukkig huwelijk vormen. Verre van. Knappe jongen die dit tienluik tot het einde uit gaat zitten. Helemaal gezien het feit dat sommige afleveringen net zo lang duren als een gemiddelde voetbalwedstrijd. Een gemiddelde voetbalwedstrijd waar beide partijen genoeg hebben aan een 0-0. Lees: er gebeurt echt geen zak. Het leven is te kort voor een serie als deze. Letterlijk. Met series als Homecoming, The Man In The High Castle en Jean-Claude Van Johnson heeft Amazon meer dan genoeg lekkere series, maar Too Old To Die Young is er daar helaas niet één van. Gelukkig staat de volgende kandidaat – The Boys – al te trappelen in de coulissen. On to the next one!

• Amazon (2019)
• Nogal ontoegankelijke kunst
• 90 minuten per aflevering

• Deel