Wonder Woman 1984: een typisch gevalletje less is more
Wonder Woman 1984
Vanaf woensdag 7 april is Wonder Woman 1984 te huur bij Pathé Thuis. Zal de sequel hetzelfde YEAH-gevoel opleveren als de eerste knaller met Gal Gadot? Let's hope so.
Na maanden van uitstel is het vervolg op de filmhit Wonder Woman nu EINDELIJK te zien op Pathé Thuis. Maar om nou te zeggen dat het gloednieuwe superheldenavontuur ook het lange wachten waard was... mwah.
Wat was de eerste Wonder Woman film van regisseur Patty Jenkins een verademing! Een meeslepende actieknaller met diepgang, humor en een superheldin in de lead die stoer en kwetsbaar tegelijk was. Geweldig vertolkt ook door de bloedmooie Gal Gadot, die in de film uit 2017 als de sterke amazoneprinses Diana de Eerste Wereldoorlog helpt te stoppen, maar daarbij haar geliefde Steve (Chris Pine) tragisch verliest. De film werd een groot succes (WW bracht meer dan 800 miljoen dollar in het laatje) en smaakte naar meer. Een vervolg. Maar net zoals een belangrijk gezegde uit de gewenste opvolger luidt: ‘be carefull what you wish for…’
Heuptasjes en schoudervullingen
Wonder Woman 1984 begint vermakelijk. We nemen een korte maar spectaculaire duik in Diana’s jeugdjaren op het amazone-eiland Themyscira, waar ze tijdens een wedstrijd een belangrijke les leert over eerlijk winnen en de kracht van de waarheid: ‘No true hero is born from lies’… hoe pijnlijk actueel *kuch Rutte*. Vervolgens switchen we naar 1984. Het kleurrijke tijdperk van heuptasjes, schoudervullingen, grote kapsels en opgestroopte colbertmouwen. De amazoneprinses werkt inmiddels als onderzoeker bij het Smithsonian Museum, spendeert haar vrije uurtjes aan superheldenwerk (beetje mensen redden, beetje boeven vangen) en rouwt nog altijd om haar de dood van haar grote liefde Steve die tijdens WOI omkwam.
Spoiler alert
Alles gaat z’n gangetje, maar dan krijgt haar vriendelijke, grijze muis geologie-collega Barbara (Kristen Wigg) op een dag een mysterieuze antieke wenssteen op haar bureau. Haha grappig, denken de dames. En toch wenst Diana stiekem dat vriendje Steve terugkeert en wenst Barbara om net zo mooi en sterk te worden als Diana. Tegelijk zit Trump-wannabe en Smithsonian-donateur Maxwell Lord (The Mandalorian-ster Pedro Pascal) achter de steen aan. Hij heeft dit object lang genoeg bestudeerd om te weten dat het bepaald géén grapje is en wil machtiger en rijker worden. Alle drie krijgen zij hun wens vervuld (ja ja, Chris Pine keert dus echt terug, en hoe!). Niet wetende dat er kwade krachten achter de steen schuilen en de hele wereld vanaf dat moment in gevaar loopt.
Schurken met gevoel
Prijzenswaardig is dat de Patty Jenkins en haar crew opnieuw een poging doen om het superheldenavontuur diepgang te geven. Er worden morele thema’s als doorgeschoten hebzucht, egoïsme en de strijd tussen waarheid en leugens aangeraakt. Daarnaast neemt Jenkins de tijd om ook haar personages uit te diepen: Diana toont gebreken en kwetsbaarheid en is door haar menselijkheid een superheld waarmee ook wij stervelingen ons kunnen identificeren. Fijn. En Barbara en Maxwell (die beide uitgroeien tot haar tegenstanders) worden niet slechts neergezet als eendimensionale oppervlakkige schurken. Ook Barbara en Maxwell hebben hun verhaal en hun pijn en duidelijke motieven die ze in de richting van het verkeerde pad leiden.
De visual effects: watskeburt?
Het is bij elkaar alleen veeeeeeeel te veel van het goede. Een overkill aan verhaallijnen, sublijnen en personages die rommeligheid opleveren en de film onnodig langer laten duren (en saaier maken) dan nodig: twee en een half uur om precies te zijn. Ik ben benieuwd hoe Wonder Woman 1984 had uitgepakt met één ‘slechterik’ minder. Mijn gevoel zegt aangenaam korter, minder bombastisch en samenhangender. En misschien was er dan ook meer budget over om alle visuele effecten on point te krijgen. De kwaliteit van de CGI is zo wisselend dat je het ene moment denkt: wat had ik deze knaller toch graag in de bios gezien! En het andere moment: oh nee, never mind.
Zien?
De prima vertolkingen van Gadot en co, de sfeervolle eighties-sfeer en ontroerende en humoristische momenten zorgen gelukkig nog voor wat plezierig tegenwicht. Wonder Woman 1984 is in dat opzicht geen totale mislukking, mocht je die indruk inmiddels hebben gekregen. Maar ik hoop dat het derde deel (want die komt er) iets meer dat euforische YEAH-gevoel geeft dat ik had na het zien van het eerste deel.
- Wonder Woman 1984
- Cijfer: 6
- Te zien op: Pathé Thuis
- Actie, Avontuur
- Duur: 2u, 31min
- Regie: Patty Jenkins
- Cast: Gal Gadot, Chris Pine, Kristen Wiig, Pedro Pascal