Tenenkrommende chickflick
Younger
Soort Sex & The City 2.0, maar dan met een 40-jarige vrouw die zich voordoet als 26 omdat anders niemand haar ziet staan. Super lachen. Not.
Prima joh, maar vind je het heel erg dat ik nu even met een ingeplugde broodrooster in bad ga zitten?
Liza is veertig. Ontzettend vervelend voor Liza, maar natuurlijk niet
het einde van de wereld, al lijkt TV Land daar iets anders over te
denken. Als we hun show Younger, losjes gebaseerd op de
boeketreeks van Pamela Sat(r)an, moeten geloven, ben je als vrouw van
veertig wel zo ongeveer uitgeleefd. Bouwvakkers weigeren nog te fluiten
als je met je wapperende kleurspoeling in slow motion langs de steigers
en bouwputten paradeert, van de één op de andere dag heb je geen idee
meer wat je dochter op Whatsapp met OMG en LMFAO bedoelt
en aan een baan komen kun je helemaal op je door striae te grazen
genomen buik schrijven.
De enige manier om nog een beetje mee te draaien in de maatschappij, die voor de 40+’er blijkbaar veel te dynamisch en complex is geworden, is je uitgeven voor een 26-jarige. Tuuuurlijk. Met behulp van haar beste vriendin Maggie smeert Liza haar groeven dicht, leert ze zichzelf één of andere tenenkrommende slang aan die representatief zou moeten zijn voor de, uiteraard ontzettend oppervlakkige en egocentrische, twintiger en verovert ze de wereld. Prima joh, maar vind je het heel erg dat ik nu even met een ingeplugde broodrooster in bad ga zitten?
Bij Netflix moeten haast wel de slingers en feestmutsen uit de kast zijn gehaald na het zien van de eerste afleveringen Younger. Hun Unbreakable Kimmy Schmidt leek een paar jaar terug namelijk al zeker van de Grootste-Misdaad-Tegen-Serieminnend-Nederland Award 2015, maar ze werden opeens achteloos voorbij gestoken door een soort Sex And The City nageboorte waar de honden geen brood van lusten. In ieder geval mijn hond niet. Als ik een hond zou hebben. Volgens mij kun je deze serie alleen kijken als je in een levensfase zit waarin je uit vrije wil de Viva leest met keihard Mainstreet en One Direction op de achtergrond. But correct me if I’m wrong. Which I’m not. Believe me.
- TV Land (2015)
- Lachen om de vrouwelijke midlifecrisis. Maar niet heus.
- 20 minuten per aflevering. Die aanvoelen als 60