In Nederland wordt het eten van insecten misschien nog niet zo omarmd, maar voor een groot gedeelte van de wereldbevolking zijn deze kleine kriebelbeesten al generaties lang onderdeel van het menu.

De keuze is reuze, want in deze landen worden veel meer varianten gegeten dan nu in Nederland toegestaan zijn. Een overzicht van de mogelijkheden.

• De mier is een veel gegeten insect in Australië, Azië en ook veel Latijns-Amerikaanse landen. Niet geschikt voor leken, want er zijn  12.500 erkende soorten mieren en ze zijn niet allemaal eetbaar. De volwassen mier wordt vaak gebruikt voor zijn pittige karakter, bijvoorbeeld als vervanger voor peper. Ook de larven van de mier zijn geliefd.
  
  
  
  
• De larven van bijen zijn in veel culturen een echte delicatesse.  Ook de volwassen bij wordt vaak gegeten, het liefst geroosterd. Men eet vaak de mannetjesbij: deze is namelijk groter, heeft geen angel en behalve voor voortplanting helpt de mannelijke bij ook niet mee aan het maken van de bijenkorf of de honing. De imker verkoopt deze bijen en larven dus liever. Een kleine waarschuwing: wie allergisch is voor een bijensteek, is dat mogelijk ook voor een hapje bij.
  
  
  
  
• Rupsen worden veelvuldig gegeten, en moeten ook beoordeeld worden op hun uiterlijk. Waar veel soorten een smakelijk hapje zijn, zijn andere soorten namelijk bijzonder giftig. Is de rups die je op het oog hebt harig, prikkelig of felgekleurd? Dan wil hij graag met rust gelaten worden. Witte, crèmekleurige en beige rupsen zijn vrijwel altijd eetbaar.
  
  
  
  
• Cicaden (beestjes met platte vleugeltjes die op planten leven, zoals plantenluis) worden veel gegeten in Azië. Ze zijn het lekkerst vlak nadat ze verveld zijn. Na het koken smaken ze naar asperges.
  
  
  
  
• Kakkerlakken worden vaak als zeer ongewenst en onhygiënisch gezien, maar maken een uitstekend hapje. Dit geldt vooral voor de kakkerlak die zelf uit een schone omgeving komt (dus niet van de vloer in een schimmelig hotel). Ze smaken het best als ze gekookt of gefrituurd zijn. Neem het liefst een jonkie: dan is het pantser nog niet zo hard.
  
  
  
  
• De aardworm moet vooraf gekookt en schoongemaakt worden, omdat hij aarde eet. Daarna kan je er van alles mee maken. Aardwormen bevatten veel ijzer en smaken daarom ook zo.
  
  
  
  
• In Thailand en China eet men graag gebakken schorpioen. Ze verschijnen ook af en toe in snoepgoed, bijvoorbeeld als lolly.
  
  
  
  
• Grote spinachtigen zoals vogelspinnen en tarantula’s (officieel geen insecten) worden gegeten in onder andere Cambodja en Venezuela. Ze worden gebakken in olie en suiker. De poten blijven knapperig, het lijfje zacht. Gebakken tarantula smaakt een beetje als krabbenvlees. 
  
  
  
  

Auteur: Anouk Bosch