Fraasie en Mahi Khalesi vertellen over de impact van hun vluchtverleden in documentaire: ‘Wij zijn niet zielig!’
- Artikel
- 27 dec 2023
- 5 minuten leestijd
Vluchtelingen zijn slechts gelukszoekers, lui en willen zielig gevonden worden. In ‘Gelukkig Gevlucht’ laten Mahi en Fraasie zien wat er waar is van deze vooroordelen. Ze geven een intiem kijkje in hun leven en laten daarmee zien welke impact hun vluchtverleden heeft op hun carrière en in hun persoonlijke leven. “Het verhaal dat wij delen hoor je normaal niet in de media.”
Mahi Khalesi (30) en Mirfan Zeqiri (31), beter bekend als Fraasie, zijn voormalig vluchtelingen. Mahi kwam rond haar tweede met haar ouders vanuit Iran naar Nederland. Ze kwam terecht in een asielzoekerscentrum in Arnhem. Fraasie vluchtte samen met zijn familie voor de oorlog in Kosovo en groeide op in een asielzoekerscentrum in Zeeuws-Vlaanderen. Beiden hebben een succesvolle carrière in de media- en muziekwereld. Zij als podcastmaker bij FunX, presentator en artist & repertoire manager van artiesten Inez Atili en NOELL3. Hij als dj, producer van hits met onder andere Bilal Wahib, Boef en Numidia en als onderdeel van de YouTubeformatie Supergaande.
Mahi: “Als mensen horen dat ik gevlucht ben, reageren ze vaak verbaasd. ‘Huh jij?’, hoor ik dan. Ik pas niet in het plaatje van een vluchteling in hun hoofd.” Ook van Fraasie weten veel mensen niet dat hij een vluchtverleden heeft. “Ik maak online wel grappen over vluchten of asielzoekers, maar mijn persoonlijke verhaal heb ik nooit gedeeld. Waarom niet? Ik vind YouTube niet de juiste plek om dat te bespreken.”
Voor altijd een onderdeel van je leven
Mahi: “Het verhaal dat wij in de documentaire vertellen hoor je normaal niet in de media. Als het over asielzoekers gaat, wordt dat gekoppeld aan thema’s als armoede of problemen op azc’s.” Fraasie: “Je hoort nooit wat de impact van een vluchtverleden is op latere leeftijd.” Daarom waren beiden direct enthousiast om mee te werken aan de documentaire.
In ‘Gelukkig Gevlucht’ zien we onder andere wat het met Mahi doet dat zij als enig kind geen enkele familie in Nederland heeft, naast haar ouders. En hoe dit thema steeds centraler komt te staan in haar leven, nu haar vader en moeder ouder worden. Fraasie laat op zijn beurt zien waarom hij zoveel druk voelt om iets na te laten voor zijn dochter en de generaties na haar. Zijn voorouders werkten als sigarenboeren en mijnwerkers in Kosovo, ze werkten hun hele leven keihard maar zijn overleden en vergeten.
Weggestopte trauma’s
Mahi en Fraasie voelen allebei de drang om iets terug te doen voor mensen zoals zij. Die overtuiging staat centraal in hun dromen en ambities. Maar om die ambities waar te maken moeten ze de confrontatie aangaan met lang weggestopte trauma's uit hun azc-tijd.
Fraasie en Mahi hopen aan de ene kant dat jongeren die zich in hen herkennen iets aan hun verhaal hebben. Mahi: “En aan de andere kant hopen we dat mensen met vooroordelen zien dat vluchtelingen hierheen komen omdat ze op zoek zijn naar een veilige plek. Niet omdat ze arm zijn. En dat we ook echt willen bijdragen aan de maatschappij.”
“Ik heb online nooit eerder iets over mijn onzekerheid over het vaderschap gedeeld”
Om die boodschap te delen moesten ze wel over een drempel heen; en praten over niet eerder besproken thema’s. Fraasie: “Ik heb online nog nooit iets gedeeld over mijn dochter en de onzekerheid die ik voel rondom het vaderschap.” Als publiek figuur is hij wel wat gewend. “Maar haat over mijn muziek of ‘Fraasie’ als artiest is anders dan alles dat met Mirfan privé te maken heeft.” Mahi snapt dat. In de documentaire is te zien hoe ze voor het eerst het gesprek met haar ouders aangaat over de moeilijke tijd in het azc. Mahi: “We hebben nooit eerder gepraat over hoe heftig die periode was voor mij omdat mijn ouders graag vooruit willen kijken. Na de draaidag zei mijn moeder: “Ik ben een slechte moeder.” Dat vond ik heel erg, door hierheen te vluchten hebben ze mij juist zoveel gegeven.”
Ook is in de documentaire te zien hoe Mahi voor het eerst in 27 jaar teruggaat naar het voormalig asielzoekerscentrum waar zij als kind woonde. “Ik was heel bang om terug te gaan omdat ik niet wist welke emoties ik zou voelen. Die controle loslaten was spannend.
Het maken van de documentaire werkte therapeutisch
De intieme gesprekken met familie en vrienden hebben zowel Mahi als Fraasie geholpen. Hetzelfde geldt voor de bezoeken aan voor hun belangrijke plekken, alles in het bijzijn van de camera. Mahi: “Ik ben dichter bij mezelf gekomen door hieraan mee te werken.” Daar sluit Fraasie zich bij aan. “Ik had al heel lang niet meer nagedacht over dit stukje van mij. Dus het was best wel een emotionele achtbaan. Bijna therapeutisch.”
Gelukkig Gevlucht is een Spot On special van KRO-NCRV in samenwerking met Omroep ZWART. De documentaire is vanaf 27 december te zien op NPO Start.
