Deze drugs raken jullie nooit meer aan: “Een k-hole in de club was de druppel”

Soms valt een drug zo slecht, dat je jezelf voorneemt om het nooit meer te gebruiken. Wij spraken een aantal mensen die vertellen welke drug voor hen een no-go is.

Jan- Spacecake
“We hadden met wat vrienden het plan om een avondje spacecake te eten. We hadden de cakejes gehaald bij een vrij luxueuze winkel. Ze waren mooi verpakt, pittig geprijsd en smaakten goed. Ik ben geen ervaren stoner, maar wel bekend met drugs. Ik besloot minder te nemen dan de rest. Maar al na tien minuten dacht ik: fuck. Ik voelde me niet lekker worden. Heel vaag, maar het voelde alsof de realiteit begon stil te staan. Ik heb niets gezegd tegen de rest omdat ik hoopte dat het vanzelf weg zou trekken. Maar dat deed het niet. Ik begon me steeds slechter te voelen. Ik heb uiteindelijk de rest van de avond boven de wc gehangen. Het stomste was nog dat er die avond een tripzitter bij was. Maar hij nam zijn taak niet zo serieus en was eerder naar bed gegaan. De rest van de groep was ook knetterstoned, maar voelde zich verder prima. Na deze avond heb ik besloten geen spacecake meer te gebruiken.”

Sarah - Cocaïne en xtc
“Een jaar lang gebruikte ik af en toe cocaïne. Maar ik begon last te krijgen van paranoia en agressieve gevoelens. Niet dat ik ging vechten, maar van binnen raakte ik boos en geërgerd. Daarnaast begon ik er ook angstaanvallen van te krijgen. Daarom ben ik met coke gestopt.  Xtc is een ander verhaal. Sinds vorig jaar moet ik kotsen na het innemen. Dit gebeurde voor het eerst tijdens een groot festival waar ik met m’n broertje was. Het was zijn eerste grote feest, maar ik zat telkens op de wc. Sindsdien reageert mijn maag slecht op xtc. Daarom gebruik ik het niet meer.”

Lisa - Ketamine
“Eigenlijk heb ik er altijd al slechte ervaringen mee gehad. Maar toch gebruikte ik soms weer ketamine omdat ik dacht dat er niks zou gaan gebeuren. Maar helaas. Ik belandde in de club in een k-hole.  Ik zat twee uur lang met mijn ogen dicht in het rokershok omdat ik dacht dat ik doodging. Daarna bleef ik weer een tijdje van de keta af. Maar toch begon het te knagen. Tijdens een feest gebruikte ik net iets te veel. Ik stond helemaal vooraan, en heb een aantal uur met mijn ogen dicht tegen het hek gehangen. Ketamine heeft voor mij een vervelende nasleep. Ik gebruik het niet meer.”

“Na een drukke examenweek had ik wat vrienden uitgenodigd om bij mij thuis te chillen. Ik had 5-MAPB besteld omdat ik daar goede verhalen over had gehoord. 5-MAPB is een designerdrug die ook wel als een vervanger van xtc wordt gezien. Het effect is niet heel sterk. Maar je voelt het wel langer. Daarom hoef je niet bij te nemen. Ik dacht: dat zal vast wel goed gaan. Maar dat liep even anders. De eerste dertig minuten waren euforisch. We voelden ons heerlijk. Maar al snel veranderde dat en werden we allemaal super moe. Het was een uur of één ‘s nachts en iedereen lag op de bank of op bed met de ogen dicht. Ik had het gevoel dat ik maar even op bed lag. Maar toen ik op mijn telefoon keek was het negen uur ‘s ochtends De avond was in een vingerknip voorbij gegaan en iedereen ging naar huis. Dat vond ik jammer, want ik had niet het idee dat ik met iemand gepraat heb. Omdat het voelde als een enorm kalmeringsmiddel hebben we het de bijnaam ‘Benzo-moe’ gegeven. Erg chill, maar zeker niet iets wat ik weer met vrienden zou gebruiken.”

“Ik blowde vroeger best wel veel. Toen ik achttien werd, kon ik zelf wiet halen waardoor ik het nog meer ging doen. Ik merkte dat ik in het bijzijn van anderen onzeker en antisociaal werd. Ik dacht dat mensen mij op een vervelende manier aankeken. Daarom besloot ik om alleen nog maar thuis, in m’n eentje, te blowen. Wat ik uiteindelijk het fijnste vond. Op een avond had ik de laatste bus genomen en moest ik nog een stukje naar huis lopen. Ik had telkens het gevoel alsof ik achterna werd gezeten door iemand. Ik keek steeds achterom of ik iemand zag.  Ook kwam het weleens voor dat ik geen geld had. Ik sprak dan expres met vrienden af die wel wiet hadden zodat ik mee kon blowen. Dat was voor mij de druppel. Ik voelde me zo slecht, dat ik ging stoppen met blowen. Ik ben toen vaak mijn vrienden uit de weg gegaan, omdat ik wist dat zij wel nog blowden. Tijdens het afkicken sliep en at ik slecht. Gelukkig blow ik niet meer en voel ik me een stuk beter.”

• Deel