Een dealer over zijn klanten: “De rijke huismoeders zijn mijn favoriet”

Drugsdealers nodig je niet zo vaak uit voor een bakkie pleur en een goed gesprek. Nee, dat contact gaat meestal een stuk sneller. Maar stiekem zijn we allemaal best benieuwd naar het leven van een dealer. Aan wat voor soort mensen levert een drugsdealer het meest? Wij vroegen er een op visite en vroegen we hem precies dat.

Working class
“Dit zijn een van de chillste klanten. Mensen tussen de 30-40. Ik heb een paar gasten uit Oud-Zuid. Die bellen meestal gelijk na werk, nog voor etenstijd, nog voor hun vrouw thuiskomt. Ze halen vaak een voorraadje, in één keer een heleboel. Iets van vijf pakken coke of tien pillen. Beetje keta erbij. Die begrijpen tenminste dat als je mij overdag belt met een bulkordertje; dan krijg je korting. Dan ben ik ook veel relaxter.

De huismoeders
Echt van die Porsche huismoeders. Die bellen me gewoon in de middagpauze. Deze dames doen vaak wijntjes. "Maar niet te veel hoor." Ik heb nu twee van deze huismoeders als klant. Echt vriendinnen zijn dat ondertussen. Zij halen meestal voor de hele groep. Misschien drie of vier pakjes coke en dan zie ik ze weer twee weken niet. Ik heb ook echt schattige vrouwtjes, haha. Die maken zich helemaal zorgen om me. “Gaat het wel goed met je?” of “Eet je wel goed?”. Wel cute.

De jonge gasten
Jongens tussen de 18-25, meestal in groepsvorm. Deze gasten zitten lekker te gamen en missen een bepaalde sociale vaardigheid. Ze bestellen, ze haasten je en beseffen zich niet dat zij niet de enige zijn. Dan ben je er op tijd en doen ze niet open. Ze letten niet op hun telefoon en vervolgens komen ze een beetje sloom naar beneden: “Sorry, zat te gamen man”. Het zijn vaak de jonge, écht jonge gasten, waarmee ik deze problemen heb. Als ik twijfel of een gast écht jong is, verkoop ik niet. Maar deze gasten zijn het gewoon niet meer gewend om een gesprek te voeren. Iedereen zit op z’n facking telefoon. Zelfs als ze samen zijn. Pas als ze drugs hebben gebruikt komen ze een beetje los. Echt zielig.

Ieren
De Ierse klanten kan ik iets meer vragen (tientje erbovenop) en ze zijn snel tevreden, want ik geef ze betere shit dan ze gewend zijn. Ze kopen voornamelijk coke en keta. Zij worden namelijk de hele tijd genakt, dus zijn ze blij met mij. Wel heb je met hen het gedoe met locaties en shit, omdat ze de hele tijd niet weten waar ze precies zijn in Amsterdam. Ze denken dat jij ze dan lekker gaat vinden: “Yes, I’m in an Irish pub!”. Ja dude, welke facking Irish pub?! Wel is het een voordeel dat ze in grote aantallen inkopen. 

De impulsieve klanten
Mensen die in een café chillen en biertjes drinken, die denken ‘hee, ik wil coke’. Bij deze mensen gaat het niet altijd even soepel. Laatst had ik een guy die normaal heel relaxt is. Nu belde hij mij en hij was al helemaal van ‘t padje af. Hij wilde afspreken op het Leidseplein. Dus ik zie ‘m zitten in een kroeg en ik bel hem, neemt ie niet op. Ik wil hem ook niet in verlegenheid brengen door naar hem toe te gaan weet je, hij is in gezelschap. Maar na lang bellen denk ik ook op een gegeven moment van: ja, fock dat, je moet gewoon opletten. Dus ik roep hem. Staat hij heel wild op, gooit een fles wijn om, iedereen kijkt naar mij en hem. Maar ik sta in een trainingspakkie dus de situatie was super obvisous. Ik voelde dar iedereen dacht ‘sow, daar wordt gedeald’. En die onnozele steekt z’n portemonnee in de lucht, nog net niet z’n briefje van vijftig. Toen ben ik snel weggelopen. Als je idioot bij mij gaat lopen doen, loop ik weg. Bel ik je op en geef ik je wel wat duidelijke instructies. Dan snap je het wel. Naderhand stuurde hij nog wel een excuus-appje.”

• Deel