Kunnen kindersekspoppen voor pedofielen misbruik voorkomen?
- Artikel
- 15 sep 2022
- 4 minuten leestijd
Even geleden deelden wij een nieuwtje over kindersekspoppen. Yeşilgöz, minister van Justitie, wil deze namelijk zo snel mogelijk verbieden. Onze DM stroomde vol met allerlei argumenten vóór, maar ook tegen het verbod. Want kunnen die poppen niet voorkomen dat pedofilie wordt gepraktiseerd? Wij vroegen seksuoloog Erik van Beek naar zijn professionele mening.
Vind je het voorstel van de minister van Justitie gegrond?
“Nee, totaal niet gegrond. Er is eigenlijk helemaal geen moeite gedaan om de grond te vinden. Het gaat om aannames en angsten van wat er zou kunnen gebeuren. Dat het hebben van een sekspop de drempel verlaagt om met echte kinderen seks te hebben. Daar is geen wetenschappelijk bewijs voor. Daarbij zijn er geen echte experts gevraagd om mee te denken hierover. Daar was ik verbaasd over. Waarschijnlijk willen ze geen tegenspraak.
“Het is eigenlijk ook heel naïef om te denken dat pedofielen pas denken aan seks met een kind wanneer ze zo’n sekspop aanschaffen. Daar hebben ze al lang ooit aan gedacht. Wat uiteindelijk maakt dat iemand een kind gaat misbruiken is niet de associatie met een pop. Het zijn andere persoonlijkheidsfactoren die ertoe leiden dat iemand de grens over gaat. Niet het bezitten van een pop.”
Waarom pleit ze er dan zo vurig voor?
“Als het belangrijk is om te weten wat het effect is, ga het dan onderzoeken. Maar dat onderzoek komt niet van de grond, omdat met name politici doodsbang zijn zich te branden aan het risico dat ze ‘pedofielenvriend’ worden genoemd. Daar willen ze zich verre van houden. Hierdoor ontstaat er een soort hypercorrectie. Ze willen zó duidelijk maken aan welke kant ze staan. Je zou best een kleine steekproef bij elkaar kunnen krijgen om in een heel gecontroleerde omgeving het effect te onderzoeken.”
Goed om te weten: er is wel een studie gedaan naar een eventueel verband tussen seksuele agressie en het hebben van een sekspop. Hieruit bleek dat mensen met een sekspop geen groter seksueel risico vormen.
Wat vind je van Yeşilgöz’s uitspraak: “Dit fenomeen stimuleert een subcultuur die seksueel misbruik van kinderen wenst te normaliseren”?
“Onder wie wordt dat genormaliseerd dan? De mensen die deze poppen willen aanschaffen hebben deze gevoelens en fantasieën toch al. Wat ze eigenlijk bedoelt, is dat ze bang is dat het de drempel verlaagt om een kind te misbruiken. En dat er een cultuur zou ontstaan waarin mensen daar minder bezwaar tegen hebben. Nou, dat geloof ik echt helemáál niet. Er zal altijd tegenstand en haat zijn naar kindermisbruik. Dat wordt niet minder door het bestaan van de poppen.”
Denk je dat de poppen juist misdrijven kunnen voorkomen?
“We moeten die mogelijkheid in ieder geval serieus nemen. Door mensen de mogelijkheid tot een alternatief te ontnemen, zou je ook het risico dat ze daadwerkelijk een kind gaan misbruiken kunnen vergroten. Ook hier is geen bewijs voor, trouwens. Maar allerlei andere wilde aannames worden ook zomaar voor waar aangenomen. Waarom deze dan niet? Er zijn veel gevallen van cliënten die blij zijn dat ze zo’n sekspop hebben, omdat ze dan hun fantasieën kunnen uitleven zonder zichzelf en anderen in risicovolle en gevaarlijke situaties te brengen.”
Valt er voor beide ‘kanten van de discussie’ iets te zeggen, volgens jou?
“Jazeker. Want ik weet ook niet hoe veilig het is. Maar ik vind dat er gedegen onderzoek naar moet worden gedaan voordat er een juridisch verbod komt. Het gaat namelijk eigenlijk om verbod op een misdaad zonder slachtoffers. Het levert weinig op ter bescherming van kinderen tegen misbruikers. Het misbruik moet worden aangepakt, niet de sekspoppen.
Is er eenstemmigheid onder seksuologen?
“Ik heb mij verdiept in dit onderwerp, en dat geldt voor heel veel seksuologen niet. Dus ik denk dat die seksuologen zich er minder over uitspreken. Maar ik denk dat in de basis seksuologen de pluriformiteit van seksueel genieten willen vergroten. En dat de meeste seksuologen ook een sterk onderscheid maken tussen fantasieën en realiteit. Ze zouden zeggen dat je baas bent in eigen hoofd, en dat seksuele fantasieën een belangrijk onderdeel zijn van seksueel functioneren. En dat geldt ook voor iemand die ontdekt dat die pedofiele gevoelens heeft. Die heeft daar niet zelf voor gekozen, maar moet er wel de rest van zijn leven mee dealen.”