Ongelukken tijdens het spacen: “Overal lagen glasscherven”

Als je nuchter bent is het makkelijk om rationeel over situaties na te denken. Maar wanneer je aan de drugs zit, wordt het een ander verhaal. En dan zit een ongeluk in een klein hoekje. Tylo, Vanessa en Onno vertellen over de brokken die zij hebben gemaakt terwijl ze aan het spacen waren.

Tylo, 27

Welke drug had je gebruikt?
"Ik zat met m’n beste vriend op de bank te chillen. We verveelden ons en hadden wel zin om iets geks te doen. Helaas was het een doordeweekse dag, dus er was niet zoveel te doen in de stad. Terwijl we aan het bedenken waren wat onze mogelijkheden waren, bedacht ik mij ineens dat ik nog wat 2C-B had liggen. Dat hebben we toen genomen."

Wat ging er mis?
"Een tijdje nadat wij het hadden ingenomen, gingen we aardig hard. Ik snapte niet heel goed meer wat onder of boven was. Voor mijn gevoel waren we met meer mensen, terwijl we gewoon met z’n tweeën waren. Dat was ontzettend raar, maar ik genoot er wel van. Op een gegeven moment vonden we het een goed idee om naar buiten te gaan. We liepen giechelend over straat alsof we een stel tieners waren. Na een kort rondje door de buurt, zijn we weer naar huis gegaan. Op dat moment ging het mis. Ik weet niet meer zo goed wat er nou gebeurde, maar toen ik naar binnen wilde gaan gooide mijn maat de voordeur keihard dicht. Blijkbaar vond hij dat een goede grap. Dat was het niet. Ik wilde de deur tegenhouden, maar ging met mijn hand door het glas van de deur heen. Ik schrok me rot."

Hoe is het afgelopen?
"We schoten allebei in de stress. Mijn hand zat onder het bloed en overal lagen glasscherven. Ik hield mijn hand zo snel mogelijk onder de kraan. Het leek echt alsof ik zou doodbloeden. Aan mijn maat had ik ook niets want die was aan het ijsberen door de woonkamer, terwijl hij allerlei gekke dingen aan het roepen was. Hij was bang dat we opgepakt zouden worden. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Zelf naar het ziekenhuis rijden was geen optie. Ik denk dat het nog een half uur heeft geduurd voordat ik op het idee kwam om bij de bovenbuurman aan te bellen. Daar woont namelijk een goede vriend van ons. Toen we aanbelden, was hij eerst boos omdat we hem niet hadden uitgenodigd. Maar na een lange preek wikkelde hij wat verband om m’n hand. Achteraf bleek het om een klein wondje te gaan, maar tijdens de trip leek het een gigantische wond."

Welke voorzorgsmaatregelen tref je om hetzelfde in de toekomst te voorkomen?
"Na dat ongeluk zorg ik er eigenlijk altijd voor dat er een nuchter iemand op de hoogte is als ik drugs heb gebruikt. Dit zodat ik altijd iemand kan bellen als er iets misgaat."

Vanessa, 25

Welke drug had je gebruikt?
"Mijn toenmalige vriend en ik waren een keer op een feestje in Rotterdam. We hadden afgesproken om met een ander koppeltje te meeten. Zij gebruikten XTC en wij GHB. Dat was toen een van mijn favoriete drugssoorten. Ik hoorde altijd slechte verhalen over de drug, maar omdat ik het altijd goed doseerde had ik er zelf nooit problemen mee gehad."

Wat ging er mis?
"Die avond liep heel anders dan ik van te voren had bedacht. Op het feestje ging alles goed. Ik zat in een lekkere roes en we dansten alsof er geen morgen was. Uit enthousiasme nam ik nog een shotje GHB zonder dat ik doorhad dat de club binnen een paar minuten zou sluiten. Toen de drug zijn werk deed, gingen de lampen aan. Dat vond ik jammer, maar ik besloot het feestje onderweg naar huis voort te zetten. Toen ik liep en dus niet meer aan het dansen was, daalde mijn hartslag en viel ik een paar keer weg. Mijn vrienden hadden het niet helemaal door omdat zij zelf ook nog een beetje wappie waren. Ze hadden honger en wilden naar een dönerzaak om wat broodjes te halen. Mijn vriend vroeg nog aan mij of alles goed ging, maar ik zei dat er niets aan de hand was. Eigenlijk kon ik amper lopen, maar ik liep mee. Ik leek net Bambi met mijn trillende beentjes. We liepen de dönerzaak in en het volgende wat ik mij kan herinneren is dat ik bijna thuis wakker werd. Ik vroeg nog heel dom waar het eten was, maar mijn vriend reageerde boos dat we niets hadden gehaald."

Hoe is het afgelopen?
"De volgende ochtend werd ik met barstende koppijn wakker. Zonder dat ik het wist was ik keihard op de grond van de dönerzaak gevallen. Ik had een lichte hersenschudding opgelopen want pas na een week na het feestje was de hoofdpijn en misselijkheid weg. Gelukkig was het goed afgelopen, maar het had flink mis kunnen gaan."

Welke voorzorgsmaatregelen tref je om hetzelfde in de toekomst te voorkomen?
"Na dat incident heb ik geen GHB meer gebruikt. Als ik eraan denk word ik al misselijk. Het is echt belangrijk dat je weet hoeveel je doseert en wanneer je het gaat nemen. Als je constant aan het dansen bent, is het moeilijker om van de GHB out te gaan. Maar als je vervolgens stil gaat zitten, is de kans groter om weg te vallen." 

Onno, 24

Welke drug had je gebruikt?
"Na een hele lang tijd geen drugs te hebben gebruikt, besloot ik op een festival in Arnhem een paar XTC-pilletjes te gebruiken. Het was eigenlijk niet de bedoeling maar toen een vriend het aanbood had ik het toch maar gedaan."

Wat ging er mis? 
"Van tevoren had ik niet bedacht dat ik drugs zou gebruiken, dus het leek mij een goed idee om met de scooter te komen. En toen ik de drugs kreeg aangeboden was ik allang weer vergeten dat ik ook met de scooter weer naar huis moest. De XTC deed zijn werk en ik had het enorm naar mijn zin. Ik denk dat ik in totaal tweeënhalf pilletje heb gebruikt, waarvan een halfje vlak voordat het feest was afgelopen. Dat was echt een slecht idee, want voor mijn gevoel heb ik er een paar uur over gedaan voordat ik mijn scooter weer terug had gevonden. Sowieso natuurlijk heel erg dom om met drugs op op de scooter te stappen. Maar op dat moment zag ik ook dat niet meer in. Om thuis te komen hoefde ik slechts een lang fietspad te volgen, dat ging wel dacht ik. Maar toen ik eenmaal een afslag maakte om mijn wijk in te komen ging het mis. Ik zag opeens allemaal mensen op straat lopen, die er helemaal niet waren. En op de een of andere manier zag ik geen geparkeerde auto’s. Ik stootte vervolgens keihard met mijn scooter tegen de achterkant van een auto. Ik schrok en keek doodsbang om me heen. Ik schreeuwde dat het me speet, stapte weer op mijn scooter en reed ervandoor." 

Hoe is het afgelopen?
"Op het moment zelf leek het allemaal mee te vallen. Ik had nergens last van en mijn scooter had geen schrammetje. Maar de volgende ochtend leek het alsof ik met vijf man had lopen vechten. Mijn oog leek bont en blauw geslagen. Ik weet nog steeds niet zeker hoe het is gekomen, maar ik gok dat ik naar voren vloog en keihard met m’n gezicht op de achterkant van de auto was geknald. Gelukkig had mijn scooter niets en heb ik er verder niets meer over gehoord. De straat waar het gebeurde heb ik minstens een jaar vermeden. Ik was bang dat ze me zouden herkennen." 

Welke voorzorgsmaatregelen tref je om hetzelfde in de toekomst te voorkomen?
"Ik zorg er in elk geval voor dat ik vervoer naar huis heb wanneer ik drink of drugs gebruik. Als dat niet het geval is dan blijf ik van die verdovende middelen af. Dit had ik natuurlijk eerder kunnen weten, maar ik was jong en eigenwijs." 

• Deel