Ramses is homoseksueel en groeide op in een Islamitisch gezin: “Ik heb nooit afstand genomen van de Islam”

In 2017 verhuisde Ramses (34) van Egypte naar Nederland. Zijn familie wist toen nog niet dat hij op mannen viel. Nu, zeven jaar later, weten alleen zijn ouders dit nog niet. Ramses: “Ik vind het jammer dat lotgenoten hun geloof afkeuren omdat het geloof hen ‘afkeurt’.”

Onbezorgde jeugd
"Ik heb eigenlijk een normale, onbezorgde jeugd gehad”, begint Ramses. “Ik ben geboren in een familie waar meer vrouwen dan mannen aanwezig waren. Als kind was ik daardoor best vrouwelijk. Dat was soms moeilijk: ik werd bijvoorbeeld weleens gepest door jongens op mijn school. Maar al met al zou ik het allemaal opnieuw doen omdat ik er ook veel van heb geleerd.” 

“Ik haat het als mensen zich zorgen maken om mij.”

Nieuwe kansen
Toch besluit Ramses om Egypte in 2017 te verlaten. Niet omdat hij zijn land probeerde te ‘ontvluchten’, maar omdat hij nieuwe kansen voor zichzelf wilde creëren op carrière- en educatiegebied. “Mijn familie wist niet af van mijn geaardheid. Het was dus een persoonlijke keuze, geen angst.” Momenteel woont Ramses in Rotterdam, maar zijn streven is om minimaal twee keer per jaar zijn ouders te bezoeken in Egypte. “Dat kan voor homoseksuelen uit het Midden-Oosten best spannend zijn omdat ze vragen kunnen krijgen als: “Wanneer ga je nou eens trouwen?”, of “Moet je binnenkort niet eens aan kinderen beginnen?” Gelukkig bemoeit mijn familie zich nooit met mijn persoonlijke kwesties. We hebben een enorm sterke band, maar ze zullen nooit vissen naar mijn liefdesleven. Daardoor heb ik soms het gevoel dat ze weten dat ik op mannen val. Misschien wachten ze op het moment waarop ik het ze zelf vertel.”

Toch denkt Ramses dat zijn ouders geen groot probleem zullen maken van zijn geaardheid, áls hij het ooit vertelt. “Ze zullen waarschijnlijk wel teleurgesteld en verdrietig zijn. Dat is de grootste reden dat ik het niet vertel. Ik haat het als mensen zich zorgen maken om mij. Ik hoef niet geholpen te worden: ik ben een onafhankelijk persoon.”

De Koran als handleiding
Ondanks het feit dat Ramses geloof vraagtekens zet bij een homoseksuele geaardheid, heeft hij nooit afstand genomen van de Islam. “Ik heb vanuit huis meegekregen dat het geloof een soort ‘handleiding’ is voor mensen. Hoe we een beter persoon kunnen zijn.” Hij geeft daarnaast aan veel research te hebben gedaan naar zijn geloof. “Ik ben er daardoor achter gekomen dat de Islam helemaal niet zo homofoob is. Sterker nog: het wordt beschouwd als een van de meest milde religies tegenover homoseksuelen. Het zal je misschien choqueren, maar een simpel argument hiervoor is de naamgeving zelf. In de Koran is God heel duidelijk in het benoemen van de zondes. Moord heeft een naam, verkrachting heeft een naam, stelen heeft een naam. Maar de daad tussen een man en een man of een vrouw en een vrouw, heeft geen naam. Dus hoe kan iets een zonde zijn zonder benaming? In de hele Koran staat niet één woord dat deze specifieke daad beschrijft. De woorden 'homo' of 'homoseksueel' zijn moderne thermen. Ze bestonden duizenden jaren geleden niet.”

“De negatieve gedachtegang is een soort ‘export’ van de christenen.”

De reden dat het Midden-Oosten zo agressief is tegen homoseksualiteit, komt volgens Ramses dan ook door kolonialisme. “De negatieve gedachtegang is een soort 'export' van de christenen. In de geschiedenis zijn er veel Islamitische afbeeldingen en poëzie gevonden die homoseksuele afbeeldingen laten zien.” Ramses legt uit dat hij nog wel tien voorbeelden kan benoemen waarom de Islam homoseksualiteit niet per definitie afkeurt. “Daarom heb ik ervoor gekozen om het te omarmen. Mijn geloof is een van de belangrijkste aspecten van mijn leven. Misschien juíst omdat ik homoseksueel ben.” Hij vindt het daarom jammer dat sommige lotgenoten de Islam wél afkeuren. “Ik vind het te kort door de bocht om te denken: mijn geloof keurt mij af, dus ik keer mijn rug tegen dat geloof.”

Vooroordelen
Dat ook Westerlingen vaak denken dat de Islam deze afkeur heeft tegenover homoseksuelen, doet hem veel. “Toen ik nog in Egypte woonde, had ik een fijne community om me heen die mij begreep. Mannen van mijn leeftijd die dezelfde jeugd hebben meegemaakt en struggelen met dezelfde dingen als ik. In Nederland viel die community grotendeels weg omdat ik hier vaak behandeld word als de moslim die gay is. Een veel gestelde vraag is dan ook: “Hoe is het om gay te zijn in Egypte?” Ik háát die vraag. Ik weet dat het uit nieuwsgierigheid komt, maar het komt voor mij over alsof mensen al een bepaald vooroordeel hebben over Egypte. Ze gebruiken mij om dat vooroordeel te bevestigen. Dat vind ik niet fijn omdat ik een mooi leven heb daar: ik ben uit de kast bij al mijn vrienden, de meeste familieleden en kennissen. Ze waren het weliswaar niet altijd eens met die mededeling, maar ik heb hun ‘negatieve’ gedachte wel kunnen veranderen door het gesprek aan te gaan. Ik denk dat homoseksueel zijn voor elk kind moeilijkheden met zich meebrengt, niet alleen voor mensen uit de moslimwereld.” 

“Ik denk niet zoveel na over het moment waarop ik mijn ouders vertel dat ik op mannen val.”

Op de vraag of Ramses ooit van plan is zijn ouders te vertellen dat hij op mannen valt, kan hij niet gelijk antwoord geven: “Eerlijk gezegd weet ik dat echt niet. Ik heb nu geen relatie, dus ik denk er momenteel ook niet over na. We bellen bijna elke dag en checken altijd of het goed gaat, maar ik denk dat ik het eerder voor mijn partner zou doen dan voor mijzelf.” Dat brengt hem bij het volgende: “Het begrip ‘uit de kast komen’ is nogal Westers. Het is een Amerikaanse term en in mijn ogen elitair. Het is bedacht door de lhbtqia+-community in een bepaald land, met een bepaalde cultuur en context. Betekent dit dat ‘uit de kast komen’ geldt voor alle homoseksuelen over de wereld? Absoluut niet. Er ligt in mijn ogen te veel focus op het hele concept. Ik denk niet zoveel na over het moment waarop ik mijn ouders vertel dat ik op mannen val. Ik ben banger over de toekomst: ga ik alleen eindigen? Kan ik trouwen? En met wie? Dat is belangrijker voor mij om over na te denken.”

De Westerse ideologie
“De wereld verandert heel snel. Op het andere geslacht vallen in de jaren negentig was ook heel anders dan nu. Ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat er veel homoseksuele moslims zijn die zich comfortabel voelen met hun geaardheid én het geloof. De ideologie van het Westen mag daarin veranderen: ook ik mag zijn wie ik ben. Ik leef momenteel gewoon mijn leven.”

Heb jij behoefte om met iemand te praten over je geaardheid? Het COC zet zich in voor emancipatie, acceptatie en gelijke rechten voor lhbtqia+-personen. Je kan hier altijd terecht voor vragen of een luisterend oor. 

• Deel