Een wetenschappelijk onderzoek uit 2018 concludeert dat trophy hunting meer dan €309 miljoen bijdraagt aan de economie van Zuid-Afrika en dat het meer dan 17.000 werkplekken creëert of ondersteunt. Daarnaast suggereren de wetenschappers dat er nog ruimte is voor groei in deze industrie. 

Het is duidelijk dat de economische impact van de trofeejacht aanzienlijk is. Waar komt dat geld dan precies vandaan? Voornamelijk uit de prijs die jagers betalen voor de jacht op een dier. Vooral de dieren die vallen onder de big five zijn populair, en dus prijzig. Voor een leeuw moet je 7.700 tot 45.000 euro neertellen, afhankelijk van grootte en geslacht van het dier. Een olifant kost je 23.000 tot 55.000 euro, een luipaard 14.000 tot 32.000 en een buffel 11.000 tot 16.000 euro. Het duurste dier om op te jagen is de zwarte neushoorn. Hier moet iemand minimaal 115.000 euro voor afrekenen, aldus de New York Times. 

Dat je voor de neushoorn het diepst in je buidel moet tasten, is niet zo gek. De hoorn van het dier is op de zwarte markt namelijk tussen de 27.000 en 40.000 euro per kilo waard. Dit is meer dan bijvoorbeeld goud of cocaïne. De waardevolle trofeeën zijn ook de reden waarom stroperij zo’n groot probleem is in Zuid-Afrika. In het jaar 2018 werden 769 neushoorns door stropers vermoord. Dit is een groot aantal, aangezien er nog maar 30.000 neushoorns op de wereld zijn. De neushoorn is een van de meest bedreigde diersoorten op aarde en is vanwege zijn waardevolle hoorn vaak het slachtoffer van stropers.

Wat vinden voor- en tegenstanders?

Het fenomeen trophy hunting zorgt in Zuid-Afrika voor verdeeldheid. Waar de Zuid-Afrikaanse overheid heel veel geld pompt in de bescherming van wilde dieren tegen stropers en waar er hele strenge wetten gelden die moeten zorgen voor natuurbehoud, lijkt het vreemd dat iemand voor een bepaalde prijs wél op beschermde dieren mag jagen.

Dat de trofeejacht een miljoenenindustrie is, is wel duidelijk. De grote vraag is echter waar al dit geld naartoe gaat. Dit is ook iets wat de voor- en tegenstanders van trofeejacht voornamelijk bezighoudt. Voorstanders beargumenteren dat juist door het doden van dieren op een gereguleerde manier, deze opbrengsten kunnen worden gestoken in het behoud van de dieren en de natuur. Volgens veel mensen is dit in Zuid-Afrika niet mogelijk zonder trophy hunting. 

Tegenstanders van de trofeejacht vragen zich echter af of dit geld wel daadwerkelijk aan het behoud van de natuur wordt besteed en of het doden van diersoorten hun voortbestaan niet juist bedreigt. Daarnaast vinden veel mensen dat trophy hunting enkel iets is voor rijke, witte toeristen, en dat de lokale bevolking niet meeprofiteert. 

De vraag of trofeejacht bijdraagt aan de conservatie van bedreigde diersoorten, is moeilijk te beantwoorden. Hoewel er op privéland van bedrijven die trofeejachten organiseren ook dieren worden gefokt, verblijven die strikt binnen een omheining. Ze zijn dus niet vrij. Er wordt door de private sector geld gestoken in de bescherming van dieren, in hun voedsel, en in het fokken van meer dieren. Toch blijft het dubbel om al deze moeite te steken in het conserveren van een diersoort, terwijl een deel daarvan puur als aas is bestemd voor de trofeejacht. 

---

Argumenten van voorstanders van trofeejacht