3 x Pinkpop buiten de gebaande paden
Hou je van muziek, maar hoeft het hele festivalcircus voor jou niet zo? Geen mensenmassa’s, geen hitte, geen gedoe. Gelukkig bracht de NPO Pinkpop gewoon naar je scherm. Met optredens van onder andere Tate McRae, Faithless en MIKA kan je nog veel langer dan alleen dit weekend genieten van de sfeer, zonder je huis uit te hoeven. Ik zocht drie optredens uit die misschien niet de grootste headliners waren, maar zeker de moeite waard zijn om terug te luisteren.
Neem Soft Play, bijvoorbeeld. Deze Britse punkband bestaat uit slechts twee man: een drummer en een gitarist. Als je dan denkt dat het rustig blijft, kom je bedrogen uit. Wat zij samen aan herrie produceren is bizar vet. De twee punkers baden in het zweet, zitten onder de tattoos en trekken met hun rauwe energie een muur van geluid op waar je u tegen zegt. Achter op het podium staat in enorme letters “Soft Cunts” en natuurlijk ontbreekt ook het activisme niet. Met een Palestijnse vlag en een luide “Free, free Palestine!” brengen ze hun boodschap krachtig over. Even lekker alle frustratie eruit springen, schoppen en schreeuwen: precies wat je in deze tijden nodig hebt.
Een heel ander geluid, maar minstens zo rauw, komt van DeWolff. Ooit zag ik deze Limburgse band in het voorprogramma van The Black Crowes, waar ze samen met de legendarische broers Chris en Rich Robinson het dak eraf speelden. Ook bij DeWolff draait het deels om broederliefde: Pablo (zang/gitaar) en Luka van der Poel (zang/drums) vormen samen met Robin Piso (toetsen) een hele fijne band. Hun bluesrock is warm en vol overgave: het soort muziek waar je je gewoon lekker aan kan toegeven. Ik luister er ontzettend graag naar, en live is het alleen maar beter.
Tot slot: Kid Kapichi. Een Engelse rockband die ik nog niet kende, maar is dat niet precies het fijne aan zo’n terugkijkprogramma? Dat je onverwachts op nieuwe muziek stuit waar je meteen iets bij voelt. Nog voor de eerste noot valt, trekt het podium al mijn aandacht: een gigantisch beeld van Trump en Poetin die elkaar zoenen - een knipoog naar het iconische werk op de Berlijnse muur, maar dan net even anders. De band barst los met opzwepende beats, felle gitaren en die heerlijke Engelse accenten die het allemaal nog nét wat smeuïger maken. Het is het soort set waarbij je zin krijgt om te dansen, je haar los te gooien en de volumeknop een tik naar rechts te geven.
Op zaterdag 21 juni en zondag 22 juni presenteerden Vera Siemons, Eva Cleven en Jeroen Woe Pinkpop 2025 vanaf het festivalterrein in Landgraaf. Door alle optredens, backstage-interviews en sfeerverslagen, ontdek je zelf vast ook nieuwe muziek!
Remi Kerkhoven
Is onmogelijk aan te treffen zonder een boek op zak, muziek op haar oren (als er maar enige vorm van groove in zit) of filosoferend over de talloze films die ze in kleine filmhuizen heeft gezien. Het liefst op de hoogte van alle nieuwtjes in het culturele landschap, zodat ze kan opscheppen.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!