Italiaanse mannen en hun honden
Elke vrijdag ploft Alma Mathijsens nieuwsbrief vol kunst en cultuur op de digitale deurmat van onze abonnees. Voor wie, tot ons verdriet, nog niet is ingeschreven op deze wekelijkse parel, delen we haar overdenkingen ook hier. Zo blijf je toch op de hoogte van Alma’s kijk op alles wat er nú te zien, te beluisteren of te bezoeken is in het culturele landschap.
Mannen houden van honden. Maar zoals de mannen uit The Truffle Hunters van honden houden is ook voor mij nieuw. De hoogbejaarde Charlie en zijn hond Birba zoeken samen in de bergen van Piëmont naar de Alba-truffel. Hij praat tegen Birba alsof het zijn geliefde is, hij voert haar stukjes vlees vanaf zijn lippen, en bespreekt haar toekomst uitgebreid met haar. Want ondanks zijn vlotte voorkomen zal ook hij niet voor eeuwig leven. Ik geloof dat Birba er iets van begrijpt, ze steekt haar lange snuit zijn kant op, tot Charlie haar gerust stelt:
‘Maak je geen zorgen, papa zal wel iemand voor je vinden.’
We volgen een aantal mannen die al hun hele leven truffels zoeken met hun honden. In bemodderde auto’s en kleren die door de jaren heen de kleuren van het bos hebben overgenomen zoeken ze het liefst in de nacht naar de gouden klompjes. De tegenstelling met de wereld waarin de truffels verkocht en zelfs geveild worden kan haast niet groter. De handelaren lopen rond in chique kleding, ruiken aan de delicatesse in een wijnglas zodat ze het niet aanraken, en praten met grootse woorden over de geur die de truffel afgeeft. De jagers praten alleen maar over hun honden, en vinden dat er monumenten voor hun metgezellen moeten worden opgericht.
‘Als mijn hond doodgaat, ga ik ernaast liggen.’
In de bossen wordt steeds vaker gif verspreid als aas, uitgezet door nieuwe truffelzoekers zonder ziel die de beste zoekers willen doden. De honden worden daarmee gelokt, eten het op, gaan schuimbekken, spreiden hun ogen wijd, en sterven onder het hulpeloze oog van hun liefdevolle verzorgers.
Bij het bekijken van deze documentaire heb ik mijn eigen lip opengebeten van ontroering. De liefde van Charlie voor zijn hond Birba overstijgt alles. Hun liefde verdient een monument.
Alma Mathijsen
Zal nooit ergens aankomen zonder snacks, zelfs in het theater smokkelt ze chips mee. Leest boeken het liefst in een keer uit, bij voorkeur in bad met extreem veel schuim en een bord pasta. Schrijft in de tussentijd romans over alles wat haar hart doet breken.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!