Vocaal Vuurwerk
Sinds 1981 dobberen er jaarlijks bootjes in de grachten van Amsterdam om te luisteren naar een klassiek openluchtconcert. Maar het Prinsengrachtconcert 2025 (AVROTROS) is ook zeker de moeite waard om thuis te kijken: met zang, dans en blokfluit overtreft het de verwachtingen die je van een klassiek concert hebt.
Het prinsengrachtconcert had heel wat verassingen in petto. Na het spelen van Bach – een stuk wat ik bij zo’n concert zou verwachten – begon het orkest aan Misirlou. Oorspronkelijk is het een volkslied uit het Middellandse Zeegebied, waarvan de eerste opname uit 1927 dateert. Maar het grote publiek kent het natuurlijk van de film Pulp Fiction uit 1994. Gespeeld door een klassiek orkest klinkt het heel anders dan de filmversie met elektrische (bas)gitaar. Wanneer het tempo verlaagt heeft het iets weg van een wals en klinkt het zelfs een beetje somber. Dit maakt plaats voor een soort vrolijke opwinding zodra het tempo wordt opgevoerd.
Dan was er blokfluit-fenomeen Lucie Horsch. Tijdens het Prinsengrachtconcert speelde het instrument meerdere malen de hoofdrol in een aantal diverse stukken: van middeleeuws, barok tot Schotse volksmuziek. Zoals Alma vorige week in de nieuwsbrief schreef: ik wist niet dat de blokfluit zo mooi kon klinken.
Naast muziek speelde dans ook een rol tijdens het Prinsengrachtconcert. Bij de uitvoering van het stuk Imitazione delle Campane van Von Westhoff draait de camera naar het dak van een grachtenpand. Daar staan drie in het rood geklede luchtacrobaten. Langs een touw beginnen ze aan hun daling, waarbij ze zich afzetten tegen de muur om salto’s te maken. Het ziet er gevaarlijk en tegelijkertijd veilig uit, alsof ze zonder inspanning en gewicht naar beneden zweven.
Operazanger John Holiday zong onder andere Fly me to he moon, wat presentatrice Maria Fiselier “vocaal vuurwerk” noemde. Harpist Joost Willemze speelde met overgave Around the Clock Suite van Chertok. Omdat er zo veel kracht in zijn uitvoering zat en hij naast het bespelen van de snaren ook op het hout van zijn instrument sloeg, leek het wel rock en roll.
Een terugkerend element bij het Prinsengrachtconcert is het tot favoriet verkozen lied over Amsterdam. Dit jaar was dat Amsterdam van Jacques Brel. Voor de melodie gebruikte Brel het Engelse volkslied Greensleeves. Zonder begeleiding van zang speelt het orkest dus dat nummer, maar dit verandert wanneer plotseling Huub van der Lubbe het podium betreedt en de lyrics begint te zingen.
Na afloop worden de Amsterdammers – zichtbaar uitgelaten door het loflied over hun stad – getrakteerd op een uitvoering van Aan de Amsterdamse grachten. Iedereen die gedurende de avond te horen is geweest doet hieraan mee. Lucie Horsch blijkt prachtig te kunnen zingen, John Holiday blijkt de Nederlandse taal meester te zijn en de Maria Fiselier laat haar zangstem horen. De menigte veert massaal op, deint mee op de maat van de muziek en zwaait met vlaggen. Wie thuis kijkt wil niet anders doen dan opstaan en heel hard meezingen.
Eva Metselaar
Bezoekt graag musea maar kan zich ook helemaal verliezen in de online wereld van kunst en cultuur. Doorkruist alle uithoeken van TikTok om er vervolgens met een zelfgemaakte video weer vandaan te komen.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!