De verdwenen dove flamencodanseres
Antonio Singla Contreras maakt al op jonge leeftijd indruk als flamencodanseres. Dat is extra bijzonder omdat ze doof is. Haar moeder knipt met haar vingers waardoor Singla de maat van we muziek weet.
Singla treedt wereldwijd op, speelt in films en zelfs Dalí schildert haar. Maar op het hoogtepunt van haar carrière verdwijnt ze. Regisseur Helena Kaittana gaat jaren later naar haar op zoek en komt via de familie uit bij de danseres zelf. De verhalen zijn gehuld in pijn en verdriet en duidelijke antwoorden komen er niet. ‘Een hoofdstuk uit haar leven ligt in haar opgesloten, als een slecht geheelde wond waar ik alleen maar naar kan raden. Maar zelfs ernaar raden doet pijn,’ zo sluit Kaittana Het Uur van de Wolf: La Singla – De stille flamenco (NTR) af. Juist dat mysterie maakt het voor mij tot een aangrijpend portret van deze bijzondere danseres.
Bart Leguijt
Reist per trein binnen- en buurland af, op zoek naar de mooiste tentoonstellingen met stoelen, impressionisme of fotografie. Staat net zo graag in de club of op een festival.
Vond je dit leuk?
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de NPO Cultuur nieuwsbrief en ontvang iedere vrijdag mooie, inspirerende en interessante tips. Van kunst tot film en van muziek tot theater, zo hoef je niets meer te missen!