Vrouwelijke ideaalbeeld

Afgelopen week zag ik dan eindelijk de film The Substance van filmmaakster Carolie Fargeat met in de hoofdrollen Demi Moore en Margaret Qualley. Het was even zoeken naar een geschikte kandidaat om samen mee naar de film te gaan. Ik heb nog nooit eerder gehad dat echt niemand mee wil naar een film. Er gaan namelijk verhalen rond dat bij deze body horror mensen flauwvallen of kotsend de filmzaal verlaten. Uiteindelijk krijg ik mijn huisgenoot zo ver om mee te gaan naar de film. Ik zet mij schrap voor het ergste. In de film verliest Elisabeth (Demi Moore) haar sterrenstatus in Hollywood omdat ze ‘te oud’ is geworden. Op de zwarte markt verkrijgt ze ‘The Substance’, waarmee je een andere versie van jezelf kan genereren: jonger, mooier en perfecter. Daaruit wordt haar jongere versie (Margaret Qualley) geboren. En daarmee letterlijk geboren: de jonge versie komt tot leven uit de rug van Elisabeth. Een scene om even bij weg te kijken. Ze leven langs elkaar: om en om een week. De perfecte balans. Er is één regel: je mag die balans niet verstoren. Nou ja, ik kan je zeggen dat gaat natuurlijk helemaal mis!!!  Ik vind het vooral een hele absurde film die ik eigenlijk niet echt zou aanraden. Niet vanwege alle body horror achtige taferelen, het was te doen moet ik zeggen, je moet vooral goed tegen naalden en bloed kunnen.  Maar eerder vanwege de bizarheid die geen grens lijkt te hebben. Wat ik wel heel vet vond aan de film was hoever je (als vrouw) gaat om aan het ideaalbeeld te blijven voldoen. Hoe de jonge actrice totaal geobjectiveerd wordt, terwijl de oude versie steeds verder afdrijft van de maatschappij. Dat is pas echt een horror-gedachte!  

De druk voor vrouwen om aan het ideaalbeeld te voldoen vanuit de maatschappij, is helaas niet iets nieuws. Daarom ging ik opzoek naar vrijgevochten vrouwen in de geschiedenis, die hier recht tegenin gingen. Ik vond de documentaire Painting the Modern Woman (AVROTROS). Deze gaat over de Amerikaanse kunstenares Mary Cassatt (1844-1926) die de artistieke zielsverwant en goede vriendin was van de impressionistische kunstenaar Edgar Degas. In die tijd werden vrouwen vooral geportretteerd om hun schoonheid. Want bij vrouwen draait het natuuuuurlijk alleen om hun schoonheid. Cassatt brak radicaal met die traditie. Ze verbeelden vrouwen in haar omgeving als intelligente, actieve en betrokken mensen. Iets waar we misschien in deze tijd nog steeds een voorbeeld aan mogen nemen!  

Ps. mocht je de documentaire niet gaan kijken, doe jezelf een lol en Google haar schilderijen. Ze zijn prachtig (:  

Mary Cassatt - Painting the Modern Woman

De Amerikaanse kunstenares Mary Cassatt (1844-1926) was een artistiek zielsverwant en een goede vriendin van de impressionistische kunstenaar Edgar Degas. In een tijd dat vrouwen vooral geportretteerd werden om hun schoonheid en in een passieve rol, brak Cassatt radicaal met die traditie. In haar impressionistische stijl verbeeldde ze de vrouwen in haar omgeving als intelligente, actieve en betrokken mensen. Te zien zijn Cassatts prints, pasteltekeningen en schilderijen. Aan het woord komen Amerikaanse curatoren van musea en experts.