Publiekswijsheid
Het begrip nieuwsmijding klinkt vrij eenduidig: mensen mijden het nieuws. Maar eerder onderzoek naar het fenomeen Nieuwsmijders laat zien dat het complexer in elkaar zit.
Uit onderzoek naar mensen die nieuws mijden bleek dat er in de hele journalistieke keten gewerkt kan worden aan het voorkomen van nieuwsmijden. Zo kan de content aangepast worden (minder negatief, minder heftig), kunnen we werken aan nieuwswijsheid ('hoe weet ik wanneer ik voldoende nieuws heb geconsumeerd?') en ligt er een distributievraagstuk (minder herhaling, persoonlijker afstemmen op behoefte).
Ook in het maakproces kan het een en ander worden verbeterd. Zo lijkt het van belang het welzijn van nieuwsconsumenten een grotere rol te laten spelen in het journalistieke proces. Om te onderzoeken hoe dat het beste gedaan kan worden, zijn er op de redactie van EenVandaag (AVROTROS) drie experimenten uitgevoerd. Er is een spiegelonderzoek uitgevoerd dat liet zien welke aannames de redactie en het publiek over elkaar hebben ten aanzien van nieuwskeuzes. Een psycholoog heeft de redactie bevraagt op haar keuzes en routines. En de redactie heeft zelf gereflecteerd op de mogelijke invloed die biases hebben op hun dagelijks handelen.
De belangrijkste conclusie is dat meer aandacht voor het publiek al direct invloed heeft in de mate waarin overwegingen over het publiek mee worden genomen in de journalistieke afwegingen. En dat het goed is om als redactie met elkaar in gesprek te gaan over de afwegingen, omdat veel keuzes onbewust en soms vanuit aannames gemaakt worden. Gericht data verzamelen over de voorkeuren en het welzijn van het publiek helpt daarbij om de discussie onderbouwd met elkaar te voeren.
Ook in het maakproces kan het een en ander worden verbeterd. Zo lijkt het van belang het welzijn van nieuwsconsumenten een grotere rol te laten spelen in het journalistieke proces. Om te onderzoeken hoe dat het beste gedaan kan worden, zijn er op de redactie van EenVandaag (AVROTROS) drie experimenten uitgevoerd. Er is een spiegelonderzoek uitgevoerd dat liet zien welke aannames de redactie en het publiek over elkaar hebben ten aanzien van nieuwskeuzes. Een psycholoog heeft de redactie bevraagt op haar keuzes en routines. En de redactie heeft zelf gereflecteerd op de mogelijke invloed die biases hebben op hun dagelijks handelen.
De belangrijkste conclusie is dat meer aandacht voor het publiek al direct invloed heeft in de mate waarin overwegingen over het publiek mee worden genomen in de journalistieke afwegingen. En dat het goed is om als redactie met elkaar in gesprek te gaan over de afwegingen, omdat veel keuzes onbewust en soms vanuit aannames gemaakt worden. Gericht data verzamelen over de voorkeuren en het welzijn van het publiek helpt daarbij om de discussie onderbouwd met elkaar te voeren.