De kweekzalm die vegetariër wordt?

Door strengere visregels op zee groeien viskwekerijen als paddenstoelen uit de grond. Inmiddels komt 52% van de geconsumeerde vis uit de aquacultuur. Zalm is erg populair in het westen, maar voor wie dacht dat kweekzalm de oplossing is om overbevissing in zee tegen te gaan komt bedrogen uit. Hoe zit dit precies en zijn we er al wat op vooruit gegaan?

De gekweekte zalm
Zalm is in het westen erg populair en daarom wordt er flink wat van gekweekt. De zoetwaterproductie is de eerste fase in het kweken van deze vis, dit betekent dat de zalm in eerste instantie met zoetwater in aanraking komt. De zalmen worden een jaar lang in grote bassins aan de wal geplaatst. De zalm transformeert zich vervolgens van een zoetwatervis tot zoutwatervis en vanaf dat moment worden ze vervoerd naar zeelocaties. Dit zijn plekken met grote stalen kooien of grote plastic ringen met net waar de zalm vanaf dat moment verblijft. Op het moment dat het dier ongeveer 5 kilogram is worden ze geslacht.

Probleem en oplossing?
Kweekvis lijkt een prachtige oplossing om overbevissing te voorkomen. Echter kleeft er een groot nadeel aan, namelijk dat het beestje nogal dol is op wilde vis. Zalm is namelijk een carnivoor. Om aan visolie en vismeel te komen, hetgeen wat in hun voer zit, zijn heel wat kilo’s wilde vis nodig. Twintig jaar geleden had de kweekzalm dan ook maar liefst 3,16 kilo wilde vis nodig om zelf 1 kilogram te groeien. Dit kan ecologisch gezien voor grote problemen zorgen. Want hoe minder wilde vis als voer dient, des te beter dat is voor de resterende wilde vissen in oceanen en rivieren. Kwekers weten echter wel steeds beter hun alleseters een plantaardig dieet te laten eten. Zo is er twintig jaar later nog 1,87 wilde vis nodig voor 1 kilogram kweekzalm. Een verbetering van 1,29 kilogram. Echter, als je kijkt naar de fish in-fish out-ratio, is er nog altijd bijna twee keer zoveel wilde vis nodig voor de kweekzalm die eruit komt.

Desondanks is er in twintig jaar tijd wel een stap gezet, maar deze is niet zonder gevolgen. Tegenwoordig wordt er namelijk meer plantaardige olie en soja gebruikt, als daarvoor het Amazonewoud gekapt wordt om vervolgens kweekvis te eten te geven is dit niet bepaald duurzaam. Deze meer plantaardige aanpak heeft echter ook als keerzijde dat zalmen sneller ziek worden. Viskwekerijen zetten vervolgens medicijnen en antibiotica in wat resistentie in de hand kan werken wat vervolgens weer gevaarlijk kan zijn voor zowel mens als dier. Toch kan kweekzalm, en kweekvis in het algemeen, een grote rol gaan spelen in het voorzien van voedsel over de hele wereld en is daarmee niet per se een slecht idee. Maar dan zou het in die toekomst wél duurzamer moeten.

De Keuringsdienst van Waarde maakte een tijd terug een aflevering omtrent kweekvis. Deze vind je hier.

Bronnen: Wageningen University & Research, Financieel Dagblad, Fish Tales, Change Inc.

• Deel