All You Need is Love, de film laat zien dat je echt niet alleen in Amsterdam verliefd kunt worden
- Tip
- 06 dec 2018
- 5 minuten leestijd
De meeste Nederlandse films laten jonge provincialen zien dat liefde alleen bestaat in hippe, randstedelijke koffietentjes. All You Need is Love laat als eerste grote inclusieve romkom voor het eerst zien dat het ook (ergens) anders kan. Go, Ulft, hup Geldermalsen, viva Venlo!
Voor wie slecht is in topografie kan de nieuwe kerstfilm All You Need is Love een beetje desoriënterend zijn. Een harmonieorkest uit Venlo? Een verliefde beveiliger uit Geldermalsen? Een nieuwe presentator uit Ommen? Ook menig Randstedeling zal zich beduusd op het hoofd krabben. Wat is er in hemelsnaam gebeurd met de good old fashioned romkom die zich nog gewoon in de Amsterdamse grachtengordel afspeelt?
De overige negen miljoen inwoners van Nederland zijn waarschijnlijk blij verrast. Alles is Liefde (2007) is top – die verdient wat mij betreft de plek van de Groningse eierbal op de lijst van immaterieel erfgoed. Maar dat het enige niet-Amsterdamse personage een Amerikaanse talkshowgast is, die te horen krijgt dat Zwarte Piet de slaaf van Sinterklaas is, kan (om meerdere redenen) echt niet meer.
Waarom niet? Romkoms zijn de enige filmsoort die ons masaal de bioscoop in krijgt. In de top tien van de bestbezochte films in 2017 stonden vijf romkoms. De rest van de lijst bestond uit kinderfilms en de grimmige Brimstone, waarin geen woord Nederlands gesproken wordt.
Het is dus best tof dat jonge bioscoopbezoekers nu kunnen zien dat liefde ook buiten de hippe Amsterdamse koffietentjes van Hartenstraat, Hartenstrijd en Pak van mijn Hart bestaat.
De verdienste is niet alleen aan All You Need is Love: langzaam maar zeker wordt de weg naar de provincie geplaveid. De makers van Bella Donna’s (2016) deden hun best om buiten hun Randstedelijke comfortzone te treden. Het probleem was alleen dat het door de anonieme villa’s als decor volstrekt onduidelijk bleef waar de film zich dan wél afspeelde – het Gooi, Zonnedeal, een Nederlandse enclave op Mars?
In Weg van Jou (2017) wordt Katja Herbers voor haar werk naar Zeeland gestuurd, waar ze vervolgens – je raadt het nooit – verliefd wordt op een norse Zeeuw. Dingetje is wel dat die Zeeuw door een Amsterdamse acteur gespeeld wordt. En hoewel Zwaar Verliefd! (2018) zich afspeelt in Den Bosch, telt de film evenveel zachte g’s als het aantal keer dat hoofdrolspeler Jim Bakkum de Idolsfinale heeft gewonnen.
Voor een Nederlandse romkom is het al een hele stap om te erkennen dat er überhaupt zoiets als beschaving in de moerassen der provincie bestaat.
Terug naar de mozaïekfilm All You Need is Love, waarin het draait om het televisieprogramma met diezelfde naam. Aniek Pheifer en Waldemar Torenstra spelen een bakker en meelleverancier uit Ulft in Gelderland, die vijfentwintig jaar geleden aan het programma meededen. Frank Lammers is de dirigent van het harmonieorkest dat een Limburgse versie van Love is all zal spelen tijdens de kerstuitzending. Jasha Rudge speelt een Ronnie Flex-achtige rapper die verliefd wordt op de beveiliger van zijn hotel in Den Haag, die hem op haar beurt – spoiler alert – meeneemt naar haar ouderlijk huis in Geldermalsen. En Yannick Jozefzoon speelt een jongen uit het Twentse Ommen, die na het plotselinge vertrek van net-niet-Robert ten Brink-lookalike Fedja van Huêt als nieuwe presentator voor het programma wordt gescout.
Hebben de filmmakers soms een diversity officer aangenomen? Zeker niet, zegt All You Need is Love-scenarist Paula van der Oest. Ze legt aan de telefoon uit dat ze zelf uit een klein dorpje in Gelderland komt. Vanwege de aard van het televisieprogramma, haar eigen wortels en “een zwak voor accenten” wilde ze dat All You Need is Love over een wereld zou gaan die groter is dan Amsterdam.
Toegeven: de regionale ambities van haar film verlopen niet helemaal zonder uitglijders. Geldermalsen lijkt vast te zitten in de jaren ’70, met New Kids-achtige jongens die melk drinken bij hun stamppot. Zien de mensen er daar echt zo uit? Een vriend uit Geldermalsen antwoord met een proestende emoticon. “Het tegenovergestelde”, zegt hij. Geldermalsen zou bevolkt worden door extreem nette gereformeerde mensen. Het Limburgse gezin wordt gespeeld door acteurs uit Brabant, Rotterdam en Amsterdam. Op zich niet erg, maar je hoort dat er iets niet helemaal pluis is. Een vriendin uit het dorpje Panningen geeft raad. “Limburgers klinken niet zo haha”’, appt ze. Ze vindt de aanpak een beetje raar: soms een woordje dialect – ‘koer’ in plaats van ‘koor’ – soms een klein beetje offbeat accent. Je zal het volgens haar geen enkele Limburger door elkaar horen doen.
Scenarist Van der Oest zegt dat het haar niet veel uitmaakt. “Je hebt altijd een paar pietlutten die zeggen dat bepaalde zinnen niet goed worden uitgesproken. Voor hen moet je de film niet maken.” Ze legt uit dat de acteurs met een dialoogcoach werken, “net zoals wanneer ze Frans moeten spreken”. Ze leren bepaalde zinnetjes en proberen het echte dialect zo goed mogelijk na te bootsen. Dat gaat niet altijd perfect – het viel haar zelf op dat Waldemar en Anniek hun Gelders aan het einde van de film afgezworen lijken te hebben.
Volgens Van der Oest is het belangrijker dat de film er rijker door voelt, zeker nu met kerst. Het valt haar best mee te geven: voor een Nederlandse romkom is het al een hele stap om te erkennen dat er überhaupt zoiets als beschaving in de moerassen der provincie bestaat. En om te laten zien dat mensen uit Ulft ook gewoon verliefd kunnen worden en er als Waldemar Torenstra uit kunnen zien.
Als ze voor de romkomversie van Boer zoekt Vrouw een blik BN’ers dichtlaten en op locatie naar acteurs gaan scouten, wordt het al helemaal keimooi.
Fotograaf: Martijn van Gelder