In deze game speel je een vader die date met andere homovaders
Dream Daddy speelt met de gay fantasie van de ‘daddy’, maar wordt tegelijkertijd geprezen om zijn genuanceerde en respectvolle portrettering van problemen en dagelijkse dingen waar homoseksuele mannen tegenaan lopen.
Er zijn genoeg games om de gaymers ('gay gamers', natuurlijk) onder ons te pleasen. Zo bestaan er games waarin lhbtqia-karakters voorkomen (zoals The Last of Us), games waarin je de optie hebt om je avatar een ander karakter van hetzelfde geslacht te laten versieren, zoals Fable en de bekende The Sims-serie, en games waarin je speelt als zo'n karakter, zoals Dys4ia, dat gaat over de ervaringen van iemand die hormoontherapie ondergaat. Of het kan abstracter, zoals in het doolhofspel Lim, waarin je speelt als een blokje dat shinet in kleuren van de regenboog wanneer je alleen bent – maar verandert in de kleur van blokjes die je tegenkomt :-(
De nieuwste aanwinst in dit rijtje kwam uit in juli dit jaar. Dream Daddy: A Dad Dating Sumulator is een interactief doorklikspel waarin je de alleenstaande vader van een tienermeisje speelt. Hij en zijn dochter verhuizen naar een nieuwe stad, waar hij begint te daten met zeven andere vaders in dezelfde buurt. Het spel speelt met het idee van de ‘gay daddy’ als een seksueel aantrekkelijke oudere suikeroom.
Je stelt je eigen vader-avatar samen, klikt je door meerkeuzeopties als ‘Look at Craig's butt’ en 'Don't look at Craig's butt' heen, en date je een ongeluk met zeven totaal verschillende karakters van verschillende rassen, uit diverse sociale kringen en leeftijdscategoriën, met elk hun eigen hobby’s, karaktereigenschappen en problemen, zoals een gothic, een hipster barista en een basic fitnessbro.
Klinkt een beetje… oppervlakkig, simpel en vreselijk mierzoet, maar voordat je begint te steigeren: de game wordt door spelers geprezen om de manier waarop verschillende homo’s als genuanceerde karakters worden neergezet, met echte problemen en dilemma’s met zichzelf en de mensen om hen heen. Volgens de Amerikaanse gamesite Polygon wordt in de wereld van Dream Daddy nooit in twijfel getrokken of een alleenstaande queer vader een goede vader kan zijn. Het valt Gamer.nl op dat de vaders worden “gepresenteerd als doodnormaal en niet [als] iets dat benoemd hoeft te worden” en COGConnected noemt het een spel dat de speler wil laten nadenken over liefde, familie en mannelijkheid.
Zo'n volwaardige representatie komt in andere mainstreammedia nog niet altijd voor. Waarom het belangrijk is dat de weinige lhbtqia-karakters op tv en in games net zo respectvol en driedimensionaal worden neergezet als heterokarakters? Ik sluit af met een citaat van The Critical Media Project: "It’s important to consider the number of LGBT characters in the media, but also how they are represented. When we see the same representations over and over, we start to internalize them and take them for granted. They become natural. We might accept these representations and think, 'That’s just the way things are.'"