De springplank van Eefje de Visser
- Springplank
- 08 okt 2017
- 4 minuten leestijd
In de rubriek Springplank vertellen bekende en minder bekende Nederlanders wie de bepalende persoon in hun carrière of leven is geweest. Wie ze tot grote hoogte stuwde, of uit een dal lanceerde. Ditmaal: gevierd singer-songwriter Eefje de Visser (1986).
“In 2009 kwam er aardig wat op me af. Ik had net de Grote Prijs van Nederland (belangrijke prijs voor aanstormend muzikaal talent, red.) gewonnen, dus ik kreeg veel berichtjes van potentiele managers en andere types uit de industrie. Iedereen sjorde aan me, drukte me op het hart dat ik nu momentum had en dus als de wiedeweerga mijn debuutplaat moest maken. Het probleem was: met geen van hen had ik echt een klik.”
“Ik wilde een lange, duurzame carrière opbouwen. Je ziet vaak bandjes die de lucht in worden gelanceerd, maar na één plaat met onverminderde snelheid weer richting de aardbodem gaan. Dat wilde ik voorkomen, ik had alleen geen idee hoe. Toen kreeg ik een voicemail bericht van iemand die Jacco van Lanen heette. Of ik een keer wilde praten. We zijn gaan eten in Amsterdam en niet lang daarna werd hij mijn manager.”
“Jacco vertelde dat hij me ook had benaderd als ik de Grote Prijs niet had gewonnen, omdat hij het waardeerde dat ik experimenteel bezig was. Hij benadrukte dat hij wilde zorgen dat ik een lange carrière zou hebben. Daarom vond hij het belangrijk dat ik de tijd nam om mijn debuut te maken. ‘Momentum is niets waard als die plaats straks nergens naar klinkt’, zei hij. Daarnaast moest ik niet overal aanwezig zijn, niet in elke zaal spelen en elk interview doen, maar een bepaalde mate van exclusiviteit waarborgen. Dat beviel me wel.”
“Sindsdien werken we dus samen, en heb ik altijd iemand om plannetjes mee te smeden. Iemand die precies de dingen doet waar ik niet goed in ben. Jacco heeft een goed zakelijk instinct, weet wat er nodig is. Of het mij daar aan ontbreekt? Eh, dat kan je wel zeggen, ja. Gelukkig heeft Jacco het in overvloed. We hebben allebei totaal verschillende vakken, maar ik denk dat zijn zakelijke talent ongeveer even groot is als mijn muzikale talent.“
“Het is prettig als je iets kan met je talent. Of het altijd mijn droom was om muzikant te worden? Nou, ik maak van jongs af aan muziek, maar op het podium staan hoefde voor mij nooit zo. Ik schreef liever muziek voor anderen of voor films, in opdracht.”
“De muziek die ik maakte was eerlijk gezegd ook niet ijzersterk. Ik hield van Engelstalige muziek, en maakte dus Engelstalige muziek – die niet zo goed was, want ik kan in die taal veel minder kwijt. Maar ja, ik had – zoals zoveel mensen – weinig met Nederlandstalige muziek. Toen ik een opdracht kreeg om voor een theatervoorstelling in het Nederlands te schrijven, veranderde dat. Ik dacht: dit klopt, hier kan ik wat mee. Daarna kwam dat op het podium staan min of meer vanzelf: ik hoefde mezelf nergens aan te bieden, werd gewoon steeds vaker gevraagd.”
“Of ik inmiddels meer van Nederlandstalige muziek hou? Nou, er zijn altijd wel mooie dingen geweest natuurlijk. Spinvis vind ik prachtig. Herman van Veen is ook leuk. Iets minder mijn smaak, maar het heeft wel wat. Ik hou zelf meer van bandjes en singer-songwriters. Gelukkig komt er de laatste jaren steeds meer vette muziek uit in het Nederlands, dat is leuk om te zien. Ik zou ze allemaal een manager als Jacco gunnen.”
Singer-songwriter Eefje de Visser debuteerde in 2011 met het lovend ontvangen album De Koek. In 2013 volgde Het is; in 2016 Nachtlicht. Komende december staat Eefje met een soloshow op een aantal plekken in Nederland. Alle instrumenten bespeelt ze die avond zelf. Speeldata en tickets vind je hierrrr.
Headerfoto: Luis Alonso Rios Zertuche. Headerillustratie: onze beeldbaas Hannah Vischer