“Ik zou het nooit meer op deze manier doen”: Joëlle adopteerde een hond uit het buitenland

We adopteren onze harige baby’s steeds vaker uit het buitenland. Maar dat is niet zonder risico, ervoer hondeneigenaar Joëlle: “Mijn hond zat ineens onder de zweren.”

Wat nou als je supergraag een hond wil, maar het aanbod in Nederland zo gering is dat de prijzen door het plafond gestegen zijn? Terwijl jij hard op zoek bent naar een nieuwe trouwe viervoeter weten adoptiestichtingen je door het algoritme al snel te vinden: je scrollt voorbij een socialmediapost over een zielige zwerfpuppy uit Roemenië die dringend een nieuw thuis nodig heeft. Voor een paar honderd euro mag je hem adopteren, vertelt de advertentie, en de stichting die dit aanbiedt regelt verder alles. Perfecte oplossing, zou je denken, maar in werkelijkheid brengt een buitenlands hondje flink wat risico’s met zich mee.

Koude kermis

Het overkwam de dertigjarige Joëlle uit Rijswijk. Ze werd op slag verliefd toen ze een post zag over de Spaanse hond Bowie: “Ze was vreselijk vermagerd gevonden op een verlaten terrein. Ik wilde haar ontzettend graag een tweede kans geven bij ons thuis.”Zo gezegd, zo gedaan: de stichting regelde de juiste papieren en prikjes en Joëlle kon Bowie ophalen. 

Al snel kwam Joëlle van een koude kermis thuis: Bowie blijkt een heftige allergie voor mijten te hebben, waarbij haar hele lichaam onder de zweren kwam te zitten. Om zo’n allergische reactie opnieuw te voorkomen, koopt Joëlle voortaan speciaal vers vlees voor haar, slaapt Bowie in een nepleren hondenmand van €150 en moet Joëlle haar maandelijks injecties geven die zo’n €400 per halfjaar kosten.

Joëlle: “En we zijn door haar gedragsproblemen €500 kwijt aan een hondentrainer. We hebben dan misschien maar €350 uitgegeven aan de adoptie zelf, maar uiteindelijk zijn de kosten enorm. Ik moet wel voor de rest van Bowie’s leven rekening houden met de gezondheids- en gedragsproblemen.” Desondanks is ze dolgelukkig met Bowie. “Ze is de allergrootste schat,” zegt Joëlle stralend. “Ik ben impulsief geweest met het adopteren en had geen rekening gehouden met de gezondheidsrisico’s van een buitenlandse adoptiehond, maar Bowie is zo’n leuk beestje. Haar vrolijke karakter tovert elke dag een lach op mijn gezicht.”

Gedragsproblemen bij een buitenlandse hond, daar heeft Chloé (35), die door de gevoeligheid van het onderwerp graag anoniem wil blijven, ook ervaring mee. Zij ontmoette Dexter op een event in Brazilië waar verwaarloosde honden ter adoptie werden aangeboden. “Dexter had geen last van gezondheidsproblemen, maar stond vooral te rillen van de kou toen hij net in Nederland aankwam”, grapt Chloé. Later begon Dexter overmatig waakzaam gedrag te tonen. Dit had ze in Brazilië niet met hem meegemaakt, omdat hij daar niet in aanraking kwam met voor hem vreemde mensen thuis. Chloé: “Honden uit het buitenland hebben vaak een trauma meegemaakt, en hoe goed je ook je best doet, het karakter dat daaruit voortkomt kun je niet altijd veranderen.”

Derde kans

Doordat Bowie een wild karakter heeft, willen andere honden in de hondenspeeltuin liever niet met haar spelen. Dus vond Joëlle het een goed idee om een speelmaatje te adopteren: Frenkie, die ze via dezelfde stichting had gevonden.

Ondanks de liefde op het eerste gezicht, bleek al gauw dat ook Frenkie iets onder de leden had. Hij had patella luxatie: losse knieschijven. Die moesten geopereerd worden. Kosten zonder verzekering: tot €1500. Joëlle merkte al gauw dat het idee van een vriendje voor Bowie beter werkte in haar hoofd dan in de praktijk: ondanks het lieve karakter van het nieuwste gezinslid kon hij al gauw jaloers worden als hij niet de volledige aandacht kreeg. Na lang wikken en wegen concludeerde Joëlle met pijn in haar hart dat het voor iedereen beter zou zijn om op zoek te gaan naar een nieuw adres voor Frenkie. Die heeft inmiddels een fijn nieuw thuis.

“Zolang het goed ging met de geadopteerde hond was de stichting betrokken, maar zodra ik problemen ervoer leek het alsof er niet meer naar mij omgekeken werd.”

Ook Chloé is door gezinsuitbreiding genoodzaakt om Dexter onder te brengen bij een nieuw thuis, wat haar ontzettend verdrietig maakt. Chloé: “Ik sta nog steeds achter het adopteren van zowel buiten- als binnenlandse honden, maar onderschat niet hoeveel verantwoordelijkheid het met zich meebrengt. Ik zou je aanraden om er minstens 40 keer over na te denken. Probeer het desnoods een paar weken uit met een oppashond om te kijken of je er wel echt ruimte voor kan maken.”

Achteraf is Joëlle ook erg ontevreden met de stichting. Toen zij hulp nodig had om Frenkie te herplaatsen, kreeg zij geen gehoor: “Zolang het goed ging met de geadopteerde hond was de stichting betrokken, maar zodra ik problemen ervoer leek het alsof er niet meer naar mij omgekeken werd.”

De dodelijke hondsdolheid

Janneke van der Laan is senior inspecteur bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, de organisatie die kortgezegd de veiligheid van voedsel, dieren en planten in de gaten houdt.  Janneke heeft als expertise ‘dierenwelzijn’ en waarschuwt ook voor de risico’s van het adopteren van dieren uit het buitenland: “Het is ontzettend van belang om je als koper goed in te lezen wat de regels zijn. Zelfs als je via een stichting adopteert, zorg er dan voor dat je zelf controleert of deze stichting voldoet aan alle regelgeving.”  Wat de huidige regelgeving precies inhoudt, is bijvoorbeeld te vinden op de website van de NVWA (link staat onderaan het artikel).  

Janneke noemt rabiës (hondsdolheid) de grootste risicofactor. Honden uit het buitenland hebben namelijk een veel hoger risico om rabiës op te lopen, wat voor zowel mens als dier een dodelijke ziekte is. Nog steeds sterven er wereldwijd jaarlijks zo’n 50.000 mensen aan hondsdolheid. “Het lastige aan rabiës is dat de daadwerkelijke besmetting soms maanden eerder is gebeurd dan dat een hond symptomen krijgt. In een deel van de symptoomvrije periode is de hond wel al besmettelijk.”

Hond adopteren uit het buitenland: wel of niet doen?

Ondanks alle risico’s raadt Janneke het niet af om honden uit het buitenland te adopteren: “Het is hartstikke fijn als je die een betere toekomst kan bieden. Het is misschien geen sexy boodschap maar lees je écht in. Check bijvoorbeeld of de hond eerder is gechipt dan gevaccineerd , omdat de vaccinatie dan aan de chip wordt gelinkt en je dan zeker weet dat de vaccinatie ook echt van die hond is.”

Naast het feit dat je je goed moet inlezen over de regels en praktische zaken, is het enorm belangrijk dat je adopteert bij een stichting die de adoptiehonden probeert te matchen qua karakter bij het juiste baasje. Honden uit het buitenland hebben nou eenmaal tijd nodig om te kunnen aarden in Nederland, dus het is des te belangrijker om bij het juiste gezin terecht te komen. Onthoud dat het nooit geheel zonder risico is: zelfs de beste stichtingen weten niet altijd alles over welke trauma’s een adoptiehond uit het buitenland heeft en wat hij precies onder de leden heeft.

Denk jij erover na om een hond te adopteren uit het buitenland? Zie hier een handige tool waarbij je snel kan checken welke regels gelden in jouw situatie en welke regels gelden voor stichtingen die dieren uit het buitenland ter adoptie stellen:

Honden en katten meenemen uit het buitenland | Honden en katten | NVWA

Regels voor stichtingen en particulieren die honden of katten uit het buitenland invoeren | Honden en katten | NVWA

In onze nieuwe documentaireserie Beestachtige Liefde volgen we acht enthousiaste dierenvrienden die een bijzondere band hebben met een dier. Check de serie hier.

• Deel