‘Mijn chef van 32 ging vreemd met mijn collega van 22’. Roos’ werkplek was niet veilig

Het was een hele hete zomer, dat weet ze nog. 16 jaar was Roos*, en ze stond voor het eerst in de bediening van een eettent, ergens in het Gooi. Daar kreeg ze te maken met een toxische werksfeer, aangewakkerd door twee venijnige koks. “Mijn collega zei: zulke dingen gebeuren nou eenmaal”.

Dit artikel is onderdeel van het KRO-NCRV dossier Druk! De mentale gezondheid van jongeren in ons land verslechtert. Studie, sociale media en de samenleving stellen steeds meer eisen. De druk op deze groep is groot. KRO-NCRV spreekt in dossier Druk! met jongeren en deskundigen. Ook willen we jongeren helpen door echt naar ze te luisteren. Hoe? Je ontdekt het met De Checkers tool.

Wie ooit in de horeca gewerkt heeft, weet: het kan er in restaurants hard aan toegaan. Verhalen van drugsmisbruik, relatiedrama’s, fysiek en verbaal geweld zijn veel mensen niet vreemd. De horecasector is een van de slechtst scorende sectoren als het gaat over sociale veiligheid tussen collega’s onderling.

Ook Roos (nu 21) kreeg daarmee te maken. Al snel nadat ze was begonnen, besefte Roos dat er een grote kloof was tussen de bediening – voornamelijk tieners – en de keuken, waar twee mannen van tegen de 40 de dienst uitmaakten.

“De koks hadden altijd de upper hand. We hadden bij de bediening wel een manager, maar eigenlijk stuurden de koks ons aan.”En dat deden ze niet bepaald met fluwelen handschoentjes. “Ze maakten constant grappen over de bediening. We konden het nooit goed doen. Iedereen kon het horen, maar niemand deed iets. Ik durfde dat zelf ook niet.”

“Ik weet nog dat ik een keer een bestelling bij de verkeerde tafel had neergezet, en dat die mensen het eten toen ook nog eens hadden opgegeten. Met trillende knietjes moest ik naar de chef toe. Ik weet zeker dat m’n managers hoorden hoe hij me toen een kankerhoer noemde, hoe hij tegen me schreeuwde dat ik niks kon. Maar ze deden niks.”

Zulke dingen gebeuren nou eenmaal in de horeca, zei Roos’ collega tegen haar. Moet je tegen kunnen.

Nergens kon Roos terecht met haar problemen; de meeste horecazaken hebben geen vertrouwenspersoon, ook al hebben werkgevers zorgplicht en moeten ze dus zorgen voor een veilige werkomgeving. Roos was opgelucht toen ze haar laatste shift had gedraaid. Eén van de koks is uiteindelijk ontslagen, hoorde ze later. Hij was betrapt met cokegebruik op de werkvloer – nog zo iets waar keukenpersoneel om bekendstaat. “Ik hoorde ook nog dat hij vreemdging met een collega van 22. Zijn vriendin was ondertussen in verwachting van hun eerste kind.”

Dit artikel is onderdeel van een onderzoek van Brandpunt+ naar sociale veiligheid in restaurants. Daarvoor zijn we op zoek naar meer ervaringsverhalen.

Werk jij in een restaurant of heb je in het afgelopen jaar in een restaurant gewerkt, en wil jij je ervaring met ons delen? Mail dan naar neeltje.walgien@kro-ncrv.nl Of DM ons op Instagram @brandpuntplus of Facebook.

*De echte naam van de geïnterviewde is bekend bij de redactie.

• Deel