Terug naar Brandpunt+
Nog steeds staat de Amerikaanse agent lijnrecht tegenover de zwarte burger
- Denkvoer
- 08 jul 2016
- 3 minuten leestijd
Deze documentaire laat precies zien waar het misgaat.
Jelani Cobb, een historicus die zelf zwart is en voor The New Yorker veel schreef over politiegeweld, ging op onderzoek in Newark, waar de criminaliteit negen maal hoger is dan in New York. Vorig jaar vonden er 300 schietpartijen plaats, wat leidde tot 105 moorden. Bijna alle ellende in Newark (281 duizend inwoners) concentreert zich in een wijk die een vijfde van de stad beslaat. Er wonen vooral zwarte burgers.
In deze documentaire, die even ongemakkelijk als belangrijk is om te kijken, laat Cobb op zien waarom het probleem van politiegeweld zo moeilijk op te lossen is. Tussen burger en diender heerst een diepgeworteld wederzijds wantrouwen, dat met elke ontmoeting wordt bevestigd en versterkt.
We zien Cobb meerijden met de zogeheten Gang Unit, die ermee is opgezadeld met de zwarte taak de hevigste straatcriminaliteit te bedwingen. Om hun doel te bereiken houden de agenten lukraak zwarte passanten aan. Een van de dienders zegt daarover: “When you pass ‘em and they give you that look.. You just know.” De camera legt vast hoe een agent in de onderbroek van een jongeman kijkt. Hij vindt er niet wat hij zoekt.
Cobb, gezeten op de achterbank, verbaast zich zichtbaar. “For these cops, it seems almost everything and everyone looks suspicious”, reflecteert hij later. Uit onderzoek blijkt dan ook dat in Newark procent van de stop-and-frisks niet rechtsgeldig is; van een oprechte aanleiding is geen sprake.
Daags na een moord rijdt Cobb mee met een zwarte agent, die op vriendelijke toon drie tieners aanhoudt. Gewoon, om een praatje met ze te maken. Een scheldkanonnade valt hem ten deel. Hij grijpt niet in maar rijdt door, langs een straataltaar voor het slachtoffer. Knikkend naar de door nabestaande opgehangen ballonnen verzucht hij: “There’s those in the community that think it’s not cool to talk to the cops, but it is cool to have shrines like this on the block.” Het wantrouwen komt van twee kanten, lijkt hij te willen zeggen.
'Shrine' voor een doodgeschoten burger.
De zwarte burgers voelen zich dan ook opgejaagd wild. De vele schietincidenten in Amerika en de giftige geschiedenis van Newark hebben ze schichtig gemaakt. Bij aanhouding voelen ze zich bedreigd, en vrezen ze de volgende te zijn die gereduceerd wordt tot een hashtag, zoals rapper Drake het zo treffend verwoordde.
Halverwege de documentaire zien we een burger die door agenten staande wordt gehouden. “Don’t touch me brother, please don’t touch me,” klinkt het hees. Zijn smeekbede levert niets op. Twee seconden later ligt hij al languit op de grond, in een soort judo-houdgreep uitgevoerd door vier agenten.
De man blijkt uiteindelijk geen wapens of drugs bij zich te hebben.
De agenten geven als verklaring voor de excessief ogende aanhoudingsmethode: we weten niet of hij een wapen heeft, als hij niet direct meewerkt moeten we snel handelen. De man zegt met overslaande stem: “I was just going home. The violence from police is crazy right now. Please, do not stereotype.” Ditmaal loopt het gelukkig goed af.
Ditmaal wel.
De hele documentaire heet 'Policing the Police'. Terugkijken? Dat kan hierrr.
Illustratie: Hannah Vischer
