Hoe groot is het racismeprobleem nog in Nederland?
- Interviewreeks
- 01 jul 2016
- 2 minuten leestijd
Vandaag is het Keti Koti. Op deze dag vieren we het einde van de slavernij in Nederland.
Een heuglijke dag, maar anno 2016 zijn we er nog lang niet. In de afgelopen weken vroegen we vier Nederlanders die het kunnen weten hoe groot het probleem van racisme nog is. De geïnterviewden waren het er bijna unaniem over eens: fors.
Nawal Mustafa, projectmedewerker etnisch profileren bij Amnesty International:
“Er is een soort superracisme ontstaan, een onuitputtelijke bron van veelal digitale ellende. Het startschot daarvan was de arrestatie van Quinsy Gario in Dordrecht in 2011 tijdens een Zwarte Piet is Racisme-demonstratie. En nee, de politiek doet niet genoeg.”
Je hebt het gevoel dat je racisme niet kan bespreken. ‘Stel je niet aan’, krijg je dan te horen.
Gikkels, leraar, rapper en activist:
“Nederlanders zijn niet belezen genoeg, er kan wel wat intellect bij. We moeten zorgen dat die ene bladzijde over kolonialisme in de Gouden Eeuw op de middelbare school een boek wordt en dat er een master of afstudeerrichting wordt gecreëerd op de universiteit. Pas dan kun je echt in discussie gaan.”
Kiza Magendane, student politicologie en publicist:
“Van de buitenwereld mag je niet klagen. Je hebt het gevoel dat je racisme niet kan bespreken. ‘Stel je niet aan’, krijg je dan te horen,of: ‘het zit tussen je oren’. Mensen willen het niet over racisme hebben. Ik merk dat mensen daarop zijn geprogrammeerd, het is een vicieuze cirkel. Weet je, ik wil het er zelf ook niet over hebben! Maar ik móet wel.”
Yernaz Ramautarsing, student politicologie en blogger:
“Er zijn racisten in dit land, maar die heb je overal. Nederland is niet racistisch. Ik ben zwart. Ik wil dat zwarte mensen meer geld verdienen, excelleren, zich bevrijden van de overheid. Geloof me, dan komt het respect vanzelf.”