Robin Alysha Clemens ging naar Mexico om gelovigen te fotograferen en zingeving te zoeken

Gemeenschapszin

“Ik was geïnteresseerd in de zichtbaarheid van spiritualiteit en geloof in het dagelijks leven in Mexico. Ik begon dit project met het idee dat ik mij voornamelijk wilde richten op de geloofstradities zelf. Toen ik was begonnen realiseerde ik mij echter dat ik voornamelijk benieuwd was naar de mensen achter het geloof. In mijn beeld was ik op zoek naar de verwondering, de hoop, overtuiging en het belang die zij aan hun geloof gaven. Wat betekent spiritualiteit voor de mensen op een persoonlijk niveau? Ik heb zelf geen religieuze achtergrond, maar ik ben altijd gefascineerd geweest door religie en spirituele iconografie. Ook al ben ik geen groot voorstander van geïnstitutionaliseerde religie, het idee dat je ergens collectief in gelooft is iets wat mij erg aantrekt. Juist dat gevoel van gemeenschap, steun en identiteitsgevoel is iets wat ik veelal als antwoord kreeg op mijn vraag wat de geportretteerden het waardevolste vinden van hun spiritualiteit.

Ik heb zelf die sense of community niet, maar ben er wel al mijn hele leven naar op zoek. Ik denk dat ik daarom veel van mijn projecten gaan over andere werelden en subculturen. Ik kan mij heel snel ergens thuis voelen, voor een korte tijd, maar er is nooit één specifieke plek of groep voor mij. Als anderen dat wél hebben gevonden vind ik dat des te fascinerender."

Enorme emotionele steun

"Juist de verschillen in waarheden vind ik ook erg interessant. Ik heb oudere vrouwen die een exorcisme ondergingen zien huilen en schreeuwen en die emotie was honderd procent echt, de tranen liepen over hun wangen. Het was heel emotioneel om daarbij aanwezig te zijn. Ik heb met een andere vrouw gepraat, Estelle, die verstoten was door haar familie omdat ze bepaalde spirituele gaven heeft. Er kwam een enorme pijn naar boven toen ze dit mij vertelde. Ik heb een katholieke ceremonie voor de patroonheilige San Judas Thaddeus bijgewoond waar een trans vrouw compleet in elkaar zakte toen de priester haar zegende met wijwater, omdat San Judas Thaddeus als ‘heilige van wanhopige gevallen en verloren zaken’ haar een enorme emotionele steun bood. Al deze mensen hebben allemaal hun eigen waarheid, en wie ben ik om daaraan te twijfelen? 

Enrique Marthen Berdón is een tovenaar (brujo) die mensen helpt

Dat vind ik tof aan dit onderwerp. Er is geen één juiste manier van geloven. Er is geen één manier van naar de wereld kijken. Er is geen één antwoord op de vraag wat ons doel is in het leven. Alles mag naast elkaar bestaan en iedereen heeft zijn eigen pad.  Het project is uiteindelijk een verkenning geworden van iets wat voor mij onzichtbaar is. Door het te fotograferen probeer ik het zichtbaar te maken. Het is een visualisatie van mijn eigen verlangen om ergens in te geloven: het ervaren van spiritualiteit door de ogen en de emotie van een ander.

Ik zou heel graag in alles willen geloven. Ik ben ook wel een dromer – misschien toch een beetje romantisch op die manier. Maar de ironie is: uiteindelijk geloof ik helemaal nergens in.” 

Robins foto's zijn van 1 november tot 8 december te zien bij Melkweg Expo, Amsterdam tijdens FOLLOW ’19 (een samenwerking van Melkweg Expo met Kiekie en EIZO).

Mario Martínez is een jonge dichter, een student en Katholiek.

Montserrath Reyes had een levensbedreigende longontsteking, maar nadat haar vader bad tot Santa Muerte (Onze lieve vrouwe van de heilige dood) overleefde ze het. Nu heeft Montserrath een tatoeage van Santa Muerte.

Een katholieke man bestijgt op zijn knieën de trap van de Basílica de Nuestra Señora de Guadalupe in Mexico Stad, Mexico.