Groene, zwarte of witte thee. Wat jouw ‘cup of tea’ ook is, de kans is groot dat je verschillende soorten thee hebt gedronken. Maar wist je dat alle thee oorspronkelijk van dezelfde plant komt? Deze groene struik heet de Camellia sinensis. Maar als de blaadjes hetzelfde zijn, wat is dan het verschil? Wij leggen de bekendste soorten uit.
Legende
De theeplant komt oorspronkelijk uit het zuiden van China waar al duizenden
jaren thee wordt gedronken. De legende gaat dat de Chinese keizer Shennong rond
het jaar 2737 voor christus per ongeluk de drank ontdekte. De blaadjes van de
theeplant werden door de wind in een kom met heet water geblazen. Shennong nam
een slok en kwam tot de ontdekking dat het brouwsel genezend werkte en bovendien
erg lekker smaakte.
Echte thee
Alleen theeën die van de theeplant gemaakt worden zijn echte thee. Door het op
andere manieren bewerken van de blaadjes krijg je verschillende soorten. Zo kan
je van dezelfde plant zwarte, groene, gele, witte, oolong en pu’er thee maken.
Thee die niet van de Camellia sinensis komt is dus eigenlijk geen echte thee.
Deze noemen we kruidenthee. Hieronder vallen bijvoorbeeld populaire soorten “thee”
als rooibos, munt en kamille. We noemen het toch thee, omdat we het ook in een
kopje heet water laten trekken.
Witte thee
Het grootste verschil tussen witte thee en de
andere theesoorten van de theeplant is dat voor witte thee de bovenste
blaadjes, de jonge knoppen, worden gebruikt. Vaak zit er nog een beetje dons op
het blad. Na het plukken worden de blaadjes eerst verwelkt. Dit kan zowel
binnen als buiten. Vervolgens worden ze verhit, gerold en gedroogd. Op deze
manier krijg je een thee die heel licht geel is en een bloemige smaak heeft.
Groene thee
Als je een appel doormidden snijdt, dan wordt
de appel na een tijdje bruin. Dit gebeurt ook als je theebladeren langer laat
liggen. En om groene thee te maken wil je dat juist niet. Daarom worden de
bladeren zo snel mogelijk na de pluk gestoomd of gewokt. Dit heet heel
tegenstrijdig ‘ killing the greens’. Hierdoor blijf je het oxidatieproces voor
waardoor de blaadjes, en de thee, groen blijven en niet bruin worden. Dit kan
alleen in het land van herkomst gebeuren, anders ben je te laat. Na het stomen
of wokken moeten de bladeren alleen nog gerold en gedroogd worden.
Zwarte thee
Voor zwarte thee moet je de theeblaadjes
eerst laten verwelken. Daarna worden ze gekneusd (gecrusht). Vervolgens moeten
ze volledig oxideren. Het blad wordt daarbij helemaal bruin. Als het
oxidatieproces voltooid is worden de blaadjes gerold of versneden en tot slot
gedroogd. De zwarte thee die je nu hebt, kan gewoon ‘zwart’ gedronken worden,
maar het kan ook als basis dienen voor bijvoorbeeld Engelse melange (een mix
van verschillende zwarte theeën)of Earl Grey
(zwarte thee op smaak gebracht met bergamotolie).
Oolong
Oolong thee wordt gemaakt van deels
geoxideerde blaadjes en zit in feite tussen groene en zwarte thee in. Hierdoor
kan zowel de smaak als de kleur
behoorlijk uiteen lopen. Van subtiel en bloemig tot laurier- of zelfs dropachtig
en van lichtgeel of groen naar de kleur van cognac. Het maken van oolong thee
vergt meer stappen dan andere thee. Je zult het dan ook minder snel terugvinden
in theezakjes.
Bron: Suzanne Heijnis, theesommelier
Geschreven door: Maic Oudejans
Volg ons nu ook op Instagram!