Grinniken om een fictieve, eighties anti-Amerika serie die na het vallen van de muur zogenaamd van een Roemeense zolder is geplukt.

Ondanks dat de Koude Oorlog in de eighties aan haar laatste hoofdstukken bezig was, leek het soms alsof ze in Hollywood maar moeilijk afscheid konden nemen van de Sovjet-Unie en het oprukkende ‘rode gevaar’. Rocky IV, Red Dawn en WarGames, je kon geen bioscoopkaartje kopen of je zat naar slechte accenten, Kalasjnikovs en gigantische bontmutsen te kijken. De USSR en het alles bedreigende communisme waren een haast onuitputtelijke bron van inspiratie en menig scenarioschrijver zat begin jaren ’90 dan ook met de handen in het haar toen die verrekte Michail Gorbatsjov zich opeens ontzettend schappelijk begon op te stellen.

We weten allemaal dat Amerikanen ondertitels nog enger vinden dan verse groente en fruit.

Maar, zo vroeg Amazon zich af, was dit aan de andere kant van het IJzeren Gordijn ook zo? Moesten Václav en Melania zich bij het loket van hún bios een weg banen door films vol anti-Amerika sentimenten? Films waar het kapitalisme werd neergezet als de wortel van al het kwaad en Amerikanen als domme, volgevreten agressors met buitensporige consumptiebehoeftes en minachting voor alles niet-Amerikaans. Na een intensieve speurtocht door de donkere krochten van het Oostblok stuitten zij in Roemenië op een serie die pijnlijk uit de doeken doet hoe er naar de Amerikaan gekeken werd. De banden werden afgestoft, het krakkemikkige beeld geremasterd en niemand minder dan Channing Tatum nam de nasynchronisatie voor z’n rekening, want we weten allemaal dat Amerikanen ondertitels nog enger vinden dan verse groente en fruit.

Buddies
Comrade Detective is een parodie op de buddy cop films die eind jaren ’80 snel aan populariteit wonnen. Onwaarschijnlijke duo’s die samen ten strijde trokken tegen het kwaad. Lethal Weapon had met Murtaugh en Riggs waarschijnlijk het meest bekende tweetal in huis, maar als jij rond de dertig bent dan heb je Bad Boys, Rush Hour en Another 48 Hours vast en zeker ook wel gezien. De agenten die in Comrade Detective samen de straat op gaan heten Ionescu en Anghel. Nou ja, eigenlijk heten ze Baciu en Anghel, want Ionescu wordt in aflevering één al over de kling gejaagd. Op zoek naar de moordenaar van Ionescu struikelen Baciu en Anghel over een complot dat het einde zou kunnen betekenen van Roemenië. Daar moet natuurlijk een stokje voor gestoken worden.

In een wereld vol ziekenhuis-, advocaten- en superheldenseries is dit gewoon weer eens iets anders.

Iets anders
Ik ben dus best wel enthousiast over Comrade Detective. Niet omdat het nou zo’n belachelijk goed gemaakte serie is, maar meer vanwege het idee. Het is origineel. Een fictieve anti-Amerika serie die na het vallen van de muur zogenaamd van één of andere Roemeense zolder is geplukt. In een wereld vol ziekenhuis-, advocaten- en superheldenseries is dit gewoon weer eens iets anders. Is het voor iedereen? Waarschijnlijk niet, maar ik ging er nogal goed op. Vooral de manier waarop Amerikanen worden neergezet als het schuim der aarde is even vilein als funny. Als Anghel de ambassadrice van Amerika bijvoorbeeld vraagt of ze haar moederland weleens mist, antwoordt ze met…

  ” I do. I mean, I don’t miss the poverty, or the crime, or the racial inequality.
  I certainly don’t miss AIDS. Everyone in the US seems to have aids.”

Waarschijnlijk is dit zonder verdere context helemaal niet grappig, maar geloof me, eenmaal aangekomen bij de desbetreffende scène ga je hinniken van het lachen. Net als om al die keren dat de Roemenen worden neergezet als God’s geschenk aan de mensheid, als extreem intelligente mensen met een onwrikbaar moreel kompas. In welk ander land word je als crackdealer bijvoorbeeld aangehouden door agenten die terloops ook even Galileo Galilei’s heliocentrische wereldbeeld uitleggen? Niet omdat iemand er naar vroeg, maar gewoon even om te laten zien hoe superieur en belezen Roemeense agenten zijn.

Absurdisme
Nee, Comrade Detective beschikt niet over de meest indrukwekkende verhaallijn, maar dat is niet erg. Je kijkt deze met name voor het heerlijke satire. Met terugwerkende kracht realiseer je je opeens hoe volslagen belachelijk al die anti-USSR films wel niet waren. Voor zover je dat al niet deed. De serie is een gimmick die z’n hand niet overspeelt. Na zes afleveringen is het klaar en dat is ook meer dan genoeg. Roemeens maatwerk, zullen we maar zeggen.

• Amazon (2017)
• Grinniken om een fictieve, Roemeense anti-Amerika serie uit de 80’s
• 45 minuten per aflevering
  

• Deel