Dérapages: Éric Cantona is weer lekker boos
Dérapages a.k.a Inhuman Recourses
Tot op zekere hoogte waargebeurd verhaal van een bedrijf dat een gijzeling in scène zette om de loyaliteit van haar medewerkers te checken.
Dérapages is een soort Falling Down: de serie met een heerlijk opgefokte en boze Éric Cantona in de hoofdrol. Precies zoals we hem het liefst zien. Ik wel tenminste.
Als voetballer was Éric Cantona een enfant terrible met een goddelijk talent. De man die bij Manchester United uitgroeide tot een ware cultheld kon de bal op onnavolgbare wijze tegen de touwen jagen, om vervolgens met datzelfde rechterbeen een onwelgevallige supporter in tweeën te trappen. Het Franse oermens – de onaantastbare nummer zeven met de opgezette kraag – was een entertainer pur sang, zowel op als buiten het veld. In de nadagen van zijn voetbalcarrière was hij ook steeds vaker voor de camera te vinden. Hij speelde kleine bijrollen in films en was verantwoordelijk voor het uitroepteken in de epische Nike-reclame Good vs. Evil.
Zijn acteertalent – gecombineerd met een nogal markant voorkomen – bleef niet onopgemerkt. Nadat hij zijn kicksen aan de wilgen had gehangen, zagen we hem – en zijn hevig woekerende wenkbrauwen – terug in films, opmerkelijke Eurosport sketches en reclames van Nike en Lipton. Onlangs was hij zelfs te zien in een video van Liam Gallagher. Van alle markten thuis, die Cantona. Zijn meest recente acteerklus is er één voor de Franse televisiezender Arte. In Dérapages speelt hij de hoofdrol in een verhaal, waarvan je nauwelijks kunt geloven dat het losjes is gebaseerd op waargebeurde feiten. Heel erg losjes, maar toch.
Regen. Drup.
Vijfentwintig jaar lang is Alain Delambre HR-manager bij een bescheiden bedrijfje met zo’n zeventig werknemers. Wanneer hij onverwachts wordt weggesaneerd – en vervolgens zes jaar lang is overgeleverd aan de WW – stort zijn leven langzaam in elkaar. Hij worstelt met een hardnekkige depressie, heeft geen nagel om aan zijn reet te krabben en de relatie met zijn vrouw en dochters is ook wel eens beter geweest. Het leven lijkt hem even toe te lachen, wanneer hij wordt gerekruteerd om de noodlijdende vliegtuigbouwer Exxya – een soort Franse Boeing – uit de brand te helpen. Hij raakt echter verzeild in een volslagen krankzinnige situatie, waarin Exxya – door middel van een in scène gezette gijzeling – de loyaliteit van haar managers wil testen. Het experiment loopt volledig uit de hand en Alain komt daardoor alleen maar dieper in de problemen.
Éric Cantona gaat bij vlagen weer helemaal Jekyll en Hyde.
Falling Down: de serie
Dérapages – ook wel Inhuman Recourses genoemd – is gebaseerd op het boek ‘Cadres Noirs’ van Pierre Lemaitre. Hij liet zich voor deze thriller inspireren door de gijzeling die op 25 oktober 2005 in scène werd gezet bij de marketingafdeling van France Télévisions. Twaalf medewerkers werden tijdelijk van hun vrijheid beroofd, omdat hun manager – Philippe Santini – wilde checken of ze een beetje stressbestendig waren. Leuke gozer, die Philippe. Pierre Lemaitre heeft dit gegeven als uitgangspunt gebruikt en er een verhaal omheen gemetseld wat nog het meeste wegheeft van een soort Falling Down: de serie. Een enigszins fatalistische man – die boos is op de hele wereld – neemt het heft weer in eigen hand en schuwt daarbij het nodige geweld niet. Op zich niet gek dat Arte – op basis van die korte samenvatting – uiteindelijk bij Éric Cantona uitkwam. De oud-voetballer gaat bij vlagen weer helemaal Jekyll en Hyde en dat is op zichzelf al reden genoeg om het lekker grimmige Dérapages te checken.
- Arte (2020)
- Waargebeurd verhaal over een werkeloze man wiens stoppen volledig doorslaan
- 50 minuten per aflevering