Dopesick laat zien hoe ver mensen bereid zijn te gaan voor een afgeladen bankrekening. Een portret van gewetenloze zakkenvullers die de Amerikaanse Quote 500 binnen denderden over de rug van de hardwerkende Amerikaan. Vanaf 30 maart wekelijks te zien op NPO 3 en NPO Start.

Denk de geniepige tabaksindustrie die – tijdens de controletesten van de overheid – de waardes van kankerverwekkende stoffen tijdelijk weet te drukken door het toepassen van slimme trucjes. Denk de zwarte sneeuw rond Tata Steel of de National Riffle Association die de politiek zó diep in haar zak heeft dat zelfs de zoveelste school shooting daar niks aan kan veranderen. Denk de perversiteit van het grote geld en de laksheid van overheden en je hebt de serie Dopesick. In de verfilming van de gelijknamige non-fictie roman van Beth Macy zien we hoe een Amerikaanse medicijnmagnaat het land willens en wetens opzadelt met een opioïdenepidemie die zijn weerga niet kent. Hè, gezellig.

Er werd Russisch roulette gespeeld met de gezondheid van de hardwerkende Amerikaan.

Hebzuchtige pillendraaiers

Je kunt goed geld verdienen met medicijnen voor patienten die kortstondig ziek zijn, maar de jackpot zit hem in medicamenten voor mensen die rondlopen met chronische pijnen. Die zijn namelijk op structurele basis overgeleverd aan jouw kwakzalverij. Dat was zo’n beetje de gedachtegang van de Sacklers, toen hun familiebedrijf Purdue Pharma in 1986 begon met de ontwikkeling van het pijnreducerende medicijn OxyContin. Een geneesmiddel dat al snel uitgroeide tot één van de meest verslavende medicijnen uit de Amerikaanse geschiedenis. Een pil die voor velen het opstapje bleek te zijn naar verdovende middelen waar doorgaans binnen no-time al je tanden van uit je bek vallen. Met een uitgekiende marketingstrategie – gericht op huisartsen en doktoren in staten met veel mijnwerkers, houthakkers, boeren en andere fysieke beroepen – genereerde Purdue Pharma miljarden. Hard werkende Amerikanen werden moedwillig voor de bus gegooid om de bankrekening van een stel hebzuchtige pillendraaiers te spekken. Er werd Russisch roulette gespeeld met hun gezondheid en Amerika stond erbij en keek ernaar.

De Sacklers acteren in de Champions League van het crimineel schofterige gedrag.

Ongefilterde rampspoed-porno

Dopesick is met gemak één van de beste nieuwe series van dit jaar. Zo, dat kan maar gezegd zijn. Het is wel ongefilterde rampspoed-porno, dus met name geschikt voor mensen die eerder al lekker gingen op mistroostige series als I Know This Much Is True, Maid, Ennemi Public en Patrick Melrose. Qua tempo, gevoel en problematiek – een (chemie)concern dat jarenlang ongestoord haar omgeving kon vergiftigen – doet het ook wel een beetje denken aan de film Dark Waters. Had het verhaal van Dopesick dan ook niet gewoon in 2,5 uur verteld kunnen worden? Waarschijnlijk wel, maar met acht afleveringen is er meer tijd om alle persoonlijke verhalen verder uit te diepen. Daarnaast kan je bloeddruk ook in alle rust richting alarmerende waardes kruipen, want dat is de enige gezonde reactie op het rücksichtloze, inhalige gegraai van de familie Sackler. In Nederland zitten we dan wel opgescheept met die geniepige farizeeër Sywert van Lienden, dat is helemaal niks vergeleken met de Sacklers. Die acteren echt in de Champions League van het crimineel schofterige gedrag. Ben je na het zien van Dopesick nog niet klaar met je maandelijkse portie zelfkastijding, dan is er altijd nog The Crime Of The Century. In deze docureeks van HBO worden de malafide praktijken van Purdue Pharma nog eens overzichtelijk voor je op een rijtje gezet. De kracht zit hem in de herhaling, zullen we maar zeggen.

• Hulu (2021) Disney+
• Vanaf zaterdag 30 maart 2024 wekelijks twee afleveringen op NPO 3 en NPO Start
  
• De perverse, geldbeluste rücksichtlosheid van Big Pharma
• 60 minuten per aflevering
  

• Deel