Stranger Things-ster Finn Wolfhard en McKenna Grace uit The Haunting of Hill House krijgen in Ghostbusters: Afterlife opnieuw te maken met bovennatuurlijk kwaad. Gelukkig blijkt hun Ghostbusters-opa niet achter de geraniums te hebben gezeten en komt er hulp uit onverwachte hoek.

Er waren eens drie nerdy professors met een start-up die zich specialiseerden in het vangen van geesten: de Ghostbusters. Nu, 37 jaar later, overlijdt het wetenschappelijke brein van de groep dr. Egon Spengler (Harold Ramis) die met z’n oude collega’s geen contact meer had en z’n eigen dochter Callie zwaar verwaarloosde. Z’n mysterieuze dood leidt ertoe dat Callie (Carrie Coon) en haar kinderen Trevor (Finn Wolfhard) en Phoebe (McKenna Grace) z’n creepy afgelegen boerderij in het gat Summerville bezoeken. Niet omdat ze opa nou zo erg missen (z’n kleinkids weten niet eens dat hij ooit bad-ass geenstenjager was): ze zijn hartstikke blut, hebben geen woning meer en komen erfenis scoren. Maar ze zullen ontdekken dat Egons jarenlange afwezigheid een goede reden had: hij bereidde zich voor op een dreiging uit het geestenrijk die in Summerville tot uitbarsting zal komen. Het is nu aan Gen Z om het stokje over te nemen en de wereld te redden.

Meer dan commerciële nostalgie

Ghostbusters: Afterlife is een vervolg op de classic Ghostbusters (1984) en Ghostbusters II (1989) en geregisseerd door Jason Reitman, de zoon van Ivan Reitman die de eerste twee maakte: een shitload aan easter eggs en nostalgische referenties dus die gelukkig in handen is van iemand die niet (alleen maar) wil cashen, maar ook oprecht passie voor de franchise heeft. Het nieuwe avontuur gaat dieper in op familie struggles, ontroert zelfs een beetje als Callie eindelijk alle antwoorden krijgt over haar afwezige vader én bevat allerlei leuke nieuwe personages. Al zullen fans van Finn Wolfhard een tikkeltje bedrogen uitkomen. Het is vooral z’n superintelligente en toffe zusje Phoebe die samen met haar schattige vriendje Podcast (Logan Kim) de show steelt, terwijl hij vol stuiterende hormonen achter de sexy krullenbol Lucky (Celeste O'Connor) aan zit en vooral gewoon lekker z’n tienerding doet. Vrij weinig dus.

Lekker knullig

Wat Ghostbusters: Afterlife bovenal een vermakelijke film maakt, is z’n charmante knulligheid en hoge nerdy-gehalte te midden van alle gelikte superheldenfilms vol next-level visuele effecten, strakke pakjes en technische snufjes. Hoe leuk die ook kunnen zijn, no offense. Deze film neemt ook echt z’n tijd om eerst de personages te introduceren (de een beter dan de ander) en de spanning op te bouwen voordat de letterlijke hel losbarst. Het zal voor de liefhebbers van supersnelle plottwists en megaveel actie even wennen zijn, maar de leuke cast en het mysterie houden je voldoende geboeid tot de film lekker in z’n versnelling gaat. Voor enge monsters hoef je dan overigens niet bang te zijn, ook die zijn eerder knullig dan gruwelijk.

Van Boomers tot Gen Z

Afterlife is al met al een vermakelijke en warme familiefilm die classics als Ghostbusters, The Goonies, Super 8 (als je die nog niet hebt gezien, allemaal kijken) en het recentere Stranger Things combineert met frisse nieuwe ingrediënten. Sommige grappen zijn echt té cheesy en niet iedere wending is even logisch, maar Ghostbusters: Afterlife weet je met z’n charme, plezier en hart uiteindelijk toch in te pakken. En hoe fijn: je vergeet even twee uur lang wat er allemaal buiten de bioscoopdeuren gebeurt.

• Ghostbusters: Afterlife (2021)
• Cijfer: 7
• Actie, avontuur, familiefilm, comedy
• Duur: 2h, 4min
• Regie: Jason Reitman
• Cast: Carrie Coon, Finn Wolfhard, Mckenna Grace, Paul Rudd, Logan Kim, Celeste O'Connor, Bill Murray, Dan Aykroyd, Ernie Hudson

• Deel