Zo sta je nog een driedubbele salto te oefenen en zo sta je op een filmset van de nieuwe must see Goud. Turner David Wristers maakt zijn acteerdebuut in deze nieuwe Nederlandse film. Redacteur Veerle Gieling sprak hem over zijn avontuurlijke carrièreswitch.

‘Acteren is vergelijkbaar met een turnoefening.’

Bio: De Utrechtse David Wristers (20) turnt al vanaf zijn zevende. In 2016 werd hij zelfs Nederlands Kampioen ’Sprong’ bij de junioren. Nu maakt hij zijn acteerdebuut als jonge turner Timo in het nieuwe Nederlandse drama Goud van Rogier Hesp. Timo en zijn veeleisende en gehandicapte vader Ward delen daarin één grote droom: Olympisch goud. Maar brengen Timo's gevoelens voor fysiotherapeut Irene deze droom in gevaar...? De film is 29 juli om 21.45 uur te zien op NPO 3 en beschikbaar op NPO Start en Plus.

Eerst ben je professioneel turner en dan sta je op een filmset. Hoe kreeg je dat voor elkaar?

Rogier Hesp, de regisseur, kwam erachter dat je deze film eigenlijk niet kon maken met iemand die niet kon turnen. Het heeft namelijk zo’n grote plaats binnen de film. Als je een acteur zou trainen, dan kan hij na een halfjaar net een handstand. Rogier ging dus echt op zoek naar jongens die op hoog niveau turnden en die het emotionele verhaal zouden kunnen vertellen.

En hoe kwam jij dan precies in de picture?

Ik turnde tot m’n achttiende eigenlijk op vrij hoog niveau, maar ik had altijd wel het gevoel dat ik iets in de creatieve sector wilde doen. Mijn halfbroer is ook regisseur dus ik kende het wereldje wel een beetje. Mijn trainer werd benaderd of er jongens waren die deze rol op zich zouden kunnen nemen, en toen heb ik auditie gedaan. Die auditie was zo’n aparte ervaring. Ik voelde namelijk zoveel vrijheid. Dat heeft mij erg gestimuleerd om dat verder te ontdekken. Ik heb naderhand ook acteerles gehad van Saskia Temmink en Ariane Schluter en zo belandde ik uiteindelijk op de set van Goud.

Met knikkende knieën?

De eerste dag was wel even spannend. Je kent elkaar nog niet zo goed en het is allemaal nieuw. Je probeert met z’n allen een beetje op elkaar ingespeeld te raken. Maar ik ben erg trots op het eindresultaat. Er waren wel een paar scènes, zoals de emotionele en intieme scène met Loes (Haverkort, red.), die ik spannend vond. Ik bedoel, ik had dat nog nooit gedaan. Hoe ga je zo’n scène spelen of aanpakken? Dan moet je gewoon realiseren dat het allemaal niet echt is. Uiteindelijk kom je wel in een soort flow en dan gaat het draaien steeds lekkerder. Het was ook gewoon een fijne sfeer op set en dat hielp heel erg.

Deed die eerste draaidag je denken aan een kampioenschap turnen?

Wel een beetje! De focus voor een scène was vergelijkbaar met als je een turnoefening doet, dan heb je ook heel erg die concentratie en visualisatie nodig. Met acteren is dat ook zo, je probeert je namelijk echt in te leven en een soort hyperfocus te bereiken. Dat zijn wel leuke parallellen. Ik moest natuurlijk wel veel turnen.

Maakte dat de draaiperiode extra zwaar?

Het was erg zwaar in het opzicht dat ik al het turnen zelf deed, want we wilden lange takes draaien met een steadycam. De moeilijkste oefening in de film draaiden we bovendien aan het eind van de filmopnames. Dus ik moest tussendoor ook heel veel blijven trainen om op niveau te blijven. Dat fysieke was wel heel zwaar. Ik speelde in elke scène natuurlijk ook de hoofdrol, dus ik moest veel op me dragen. Maar ik vond het ook heel leuk, het voelde niet als werken.

In de film legt de vader een enorme druk op de schouders van Timo. Herken je hier iets van?

De thuissituatie van Timo herken ik helemaal niet. Mijn ouders hebben mij altijd gestimuleerd en vrijgelaten om te ontdekken wat ik wilde. Ze hebben wel gezegd dat als je voor turnen wil gaan, dat je daar hard voor moet werken. Turnen is natuurlijk een groot deel van je leven, dus er is niet veel ruimte of tijd om andere dingen te ontdekken. Dat is gewoon het topsport leven en dat herken ik wel.

En de druk die jouw personage ervaart, herken je die?

Nee totaal niet. Ik had puur plezier in de sport, dat is altijd het belangrijkste geweest voor mij. Als je plezier hebt, dan ben je ook bereid er hard voor te werken. Als je geen plezier hebt dan doe je het eigenlijk voor iemand anders. Het is natuurlijk niet altijd leuk, maar er blijft altijd wel iets waar je plezier uit kan halen. Om me heen heb ik wel eens gezien dat kinderen gebukt gaan onder de druk van hun ouders, dus dat herken ik zeker wel. Die ervaringen kon ik gebruiken. Dat maakte het spelen van deze rol ook wat makkelijker voor mij.

Timo’s ultieme droom is goud, was dit ook jouw turndroom?

Ik heb hier altijd wel van gedroomd, maar ik ben ook realistisch geweest in dat opzicht. Er zijn zoveel meer dingen die mooi zijn om te bereiken. Tuurlijk, het is wel vet en ik had er best hard voor willen werken, maar er zijn ook dingen die buiten mijn macht liggen, zoals blessures. Daar kan je niks aan doen dus die gooien dan roet in het eten. Een carrière als topsporter zit er nu even niet in vanwege een blessure aan mijn pols.

Droom je dan nu als acteur van een gouden kalf?

Dat is wel lastig, want bij turnen gaat het echt over prijzen winnen en gouden medailles. Mijn prioriteit bij acteren is om een mooi verhaal vertellen. Als mensen dat waarderen in de vorm van een prijs dan vind ik dat heel mooi, maar het is absoluut geen doel. Het is natuurlijk fijn om erkenning of complimenten te krijgen. Dat is hetzelfde met turnen. Bij turnen gaat het ook om de weg ernaartoe. Je moet gewoon plezier hebben in wat je doet. En dat heb ik nu heel erg met acteren!

Goud is 29 juli om 21.45 uur te zien op NPO 3 en ook beschikbaar op NPO Start en Plus.

• Deel