Een corrupte rechter die denkt dat God hem influistert dat hij kan doen en laten wat ie wil als 't op rechtvaardigheid aankomt.

Hand Of God. Niet een serie over die kleine Argentijnse dribbelkabouter die in de legendarische kwartfinale van ‘t WK’86 met z’n linkerhand de bal achter keeper Peter Shilton wist te tikken, maar een kunststukje van Amazon met de meest karakteristieke tronie uit serieland in de hoofdrol. Films hebben de uitgewoonde koppen van Mickey Rourke en Danny Trejo, in de muziek doen ze het al decennialang met Iggy Pop en het gigantische hoofd van Ron Perlman steekt nu weer de kop op in een nieuw serietienluik. Zagen we hem een paar jaar geleden als Clay nog de snorfietsvereniging van de Sons lekker een potje mismanagen, nu is hij een rechter die alles doet wat God verboden heeft. Of beter… Hij doet alles wat God hem influistert, want sinds hij zich heeft bekeerd denkt Judge Harris dat de grote man op zolder hem rechtstreeks van informatie voorziet.

Harris is in de war
Pernell Harris staat op een zonnige ochtend met opgeheven handen en volledig naakt in een stadsfontein een beetje naar de hemelen te murmelen. Als nietsvermoedende voorbijganger zou je denken dat ie ze even niet helemaal op een rijtje heeft en dat klopt ook, want Harris is een beetje in de war.  Op zich niet gek, want het zit hem op z’n zachtst gezegd nogal tegen. Hij mag sinds zijn bekering niet meer vozen met z’n high end call girl, z’n zoon ligt in coma nadat hij met Colt 45 heeft geprobeerd z’n grijze massa tegen het plafond te knallen en Harris z’n schoondochter probeert nog op te krabbelen na een brute aanranding. Wat een ellende allemaal. Als het oplossen van de verkrachtingszaak maar op zich blijft wachten, besluit Harris, met hulp van the man upstairs, het heft maar zelf in handen te nemen. “Dat kan nooit goed gaan.”, hoor ik je denken en daar heb je helemaal gelijk in.

Genoeg om te liken
Wie Bosch en Transparant keek, weet dat Amazon niet altijd voor makkelijk gaat. Daar hebben we de NBC en ABC’s van deze wereld immers al voor. Hand Of God is niet meteen een enorme hersenkraker, maar het is ook zeker niet de voorgekauwde lauwe prak waar veel andere stations mee weg denken te komen. Een ieder die niet te te lui is om er even goed voor te gaan zitten, gaat een goeie hebben aan deze. Degelijk acteerwerk, rauwige vibe, duidelijk verhaal, cliffhanger die ruimte laat voor meer en na die one time appearance in The Wire eindelijk weer eens wat serietijd voor Erykah Badu. Bescheiden serietijd, maar toch… Erykah Badu. Genoeg om te liken (laaijkun) lijkt mij zo. Graag gedaan.

• Amazon (2015)
• Een hele hoop ellende met een doorgedraaide, godsdienstwaanzinnige rechter als episch centrum
• 50 minuten per afleverin
  

• Deel