De ontstaansgeschiedenis van één van Amerika's grootste iconen met één van Nederlands grootste iconen in de hoofdrol.

Wat is er Amerikaanser dan plastic tieten voor je zestiende verjaardag?

Wat is er Amerikaanser dan plastic tieten voor je zestiende verjaardag, Amerikaanser dan multi million dollar lawsuits voor te hete koffie en met je doorgeladen AK-47 nonchalant over de schouder ongestoord een hamburgertje scoren bij een Texaanse Burger King? Wat is er Amerikaanser dan dat? Nou, Harley Davidson. Het enige wat Amerikaanse vaders ervan weerhoudt zoons en dochters op hun eerste schooldag met de Electra Glide 1700 (klinkt als iets wat je moeder in d’r nachtkastje heeft liggen, hè?) de weg op te sturen zijn de stoplichten. Er komt een moment dat er gestopt moet worden en die korte pootjes de grond niet halen. Moet je niet willen.

Harley is één van die merken die het tot in de meest afgelegen uithoeken van de wereld heeft weten te schoppen. Het is een household name geworden. Nike, Mercedes, Heineken, Apple, Sony, McDonalds, IKEA, Disney, Johan Cruyff, Harley Davidson. Iedereen kent het. Maar Harley Davidson is meer dan een merk, het is een lifestyle. Niet gek dat Discovery daar dus wel een verhaal in zag.

The story
Als je die kalende midlifecrises met hun buikje bovenop de tank met een slakkengang over de A2 ziet puffen, zou je bijna vergeten dat Harley Davidson is opgetrokken uit benzine slurpende racegenen. Begin 1900 was er geen crossbaan te vinden waar Harley Davidson het, met hun uit de kluiten gewassen SpartaMets, niet opnam tegen aartsrivaal Indian. Het onverhard werd de weg en de weg werd clubhuizen vol moderne cowboys die het unieke gebrul van de Knucklehead nodig hebben om eindelijk eens gehoord te worden in de maatschappij. Mijn ietwat hautaine toontje komt slechts voort uit het feit dat ik me nog geen Forty-Eight met Screamin’ Eagle luchtfilter en Vance ‘n Hines shorts kan veroorloven en elke bezitter die dat specifieke gebrul tussen de dijen wel kan bekostigen moet het tot die tijd, gedreven door aan afgunst grenzende jaloezie, dus nog even ontzien. Mijn excuses daarvoor.

Michiel Huisman
Als we het hebben over succes aan de andere kant van de plas, dan vallen vaak de namen van Rutger Hauer, Famke Janssen, Jan de Bont en Verhoeven (die man heeft niet eens een voornaam meer nodig), maar ook Michiel Huisman kan zo langzamerhand best aan dat rijtje toegevoegd worden. Tuurlijk mag Michiel de veters van Paul Verhoeven nog niet strikken, maar met verdienstelijke rollen in Treme, Orphan Black en Game Of Thrones kun je niet ontkennen dat Huisman lekker aan de weg timmert daar in Amerika. Met zijn rol als Walter Davidson heeft Huisman zijn eerste echte lead te pakken, maar dat blijkt toch even andere koek. Hoe graag ik ook zou willen zeggen dat hij in Harley & The Davidsons loopt te shinen als een malle, het tegendeel is het waar. Het is het allemaal net niet. Dat ligt zéker niet alleen aan Huisman, maar hij weet zich ook niet echt aan de malaise te onttrekken.

Alleen kijken als…
Harley & The Davidsons houdt het midden tussen een wat lange promovideo en het type videoband dat je ongeïnteresseerde geschiedenisleraar in de recorder propte als hij zelf ook niet heel erg veel zin had in dat laatste blokuur. Het verhaal maakt zo nu en dan enorme bokkensprongen, het acteerwerk is matig at best en van een 35-jarige Huisman een 65-jarige Walter Davidson proberen te schminken is nooit een goed idee. Vraag dat maar aan Wes en Yo. Er zijn eigenlijk maar twee redenen om deze te kijken: als je een gezonde interesse hebt in brommers of als je alleen bij het horen van de naam Huisman al ongecontroleerd begint te lekken. Michiel Huisman, hè. Niet Henny. Dan moet je gewoon even Omroep MAX opzetten.

• Discovery Channel (2016)
• Van Sparta-met naar Nucklehead
• 90 minuten per aflevering

Check ook FunX voor meer serienieuws.

• Deel