In Popcorntijd bespreekt André Nientied wekelijks het leukste filmnieuws en de beste kijktips. Deze week: Moulin Rouge!

Momenteel trekt de musical La La Land (goed voor 14 Oscarnominaties) volle zalen. Terecht, want het is niet alleen een heerlijke en knap gemaakte film, maar ook het perfecte escapisme in deze barre tijden van Trump en terrorisme.

Ruim 15 jaar geleden vervulde Moulin Rouge! deze rol: net als La La Land een musical waar zelfs mensen heen gingen die normaal een hekel aan musicals hebben, en ook Moulin Rouge! kwam op het juiste moment. Want hoewel de film al in mei 2001 in première ging op het filmfestival van Cannes duurde het nog tot september van dat jaar voor Moulin Rouge! eindelijk in Nederland was te zien. Met als gevolg dat de musical een week na de aanslagen van 9/11 in première ging – perfecte timing voor wie twee uur wilde ontsnappen aan de gruwelijke realiteit. De film trok destijds dan ook ruim 250.000 bezoekers in Nederland.

Moulin Rouge! was de derde film van Baz Luhrmann, en het slotdeel in wat hij zijn Red Curtain Trilogy noemde. De eerste twee films waren Strictly Ballroom (1992) en het bekendere Romeo + Juliet (1996): ook films waarin de muziek een hoofdrol speelde en theatrale overdrijving niet werd geschuwd. Zo ook bij Moulin Rouge! – het uitroepteken staat niet voor niets achter de titel. Vooral het eerste kwartier is ronduit hysterisch: personages, locaties en muziekfragmenten duikelen in duizelingwekkende vaart over elkaar heen.

Het verhaal is, zoals dat hoort bij musicals, simpel en romantisch. Ewan McGregor speelt de Engelse schrijver/dichter Christian die in het Parijs van 1899 is neergestreken om zich aan te sluiten bij de culturele voorhoede uit die tijd. Maar wanneer hij via schilder Toulouse Lautrec (John Leguizamo) in de nachtclub Moulin Rouge belandt wordt hij op slag verliefd op Satine (Nicole Kidman), een courtisane die echter ook begeerd wordt door ‘The Duke’, de beschermheer van de nachtclub. Satine valt ook voor de schrijver en moet dus kiezen voor haar hart of haar carrière. En dan hoest ze ook nog bloed op, dus er is haast bij.

Genoeg elementen voor een melodrama, maar Baz Luhrmann maakt er een veelkleurige muzikale toverbal van die lijkt gedrenkt in absinth, de geestverruimende groene drank die destijds onder kunstenaars populair was – ook Vincent van Gogh was een gebruiker. Kylie Minogue schiet nog even voorbij als de Groene Fee die verschijnt na het drinken van absinth.

De muzikale verwijzingen stuiteren van Nirvana (Smells Like Teen Spirit) via Madonna (Like a Virgin, Material Girl) en Kiss (I Was Made For Loving You) naar The Police (Roxanne) en alles daartussen en door het snelle camerawerk kom je ogen tekort.

Moulin Rouge! werd genomineerd voor acht Oscars maar won alleen in de categorieën Beste Art Direction en Beste Kostuums. Baz Luhrmann trok vervolgens ruim de tijd uit voor zijn volgende films: in 2008 keerde Kidman terug in Australia, weer vijf jaar later maakte hij The Great Gatsby, met Leonardo DiCaprio – eerder te zien in Romeo + Juliet - in de hoofdrol. Zijn laatste project is de Netflix-serie The Get Down, over de opkomst van de hiphop in het New York van 1977. En het zal geen verrassing zijn dat ook die serie weer net zo’n overdonderende ervaring is als Moulin Rouge!

Moulin Rouge!, vrijdag 27 januari, 22.15 uur, BNN, NPO 3

• Deel